نبود جای پارک، سوهان روح شهروندان در خیابان فردوسی قزوین

بوق ممتد ماشین‌ها، پارک دوبله ، نزاع و درگیری برخی شهروندان باهم، سر معضلی به نام جای پارک، حال و هوای همیشگی خیابان فردوسی، از قدیمی ترین و کم عرضترین خیابان های قزوین است.

این خیابان تنگ و باریک و البته پرترافیک مکان فعالیت و استقرار بسیاری از پزشکان متخصص و فوق متخصص، داروخانه ها در قزوین است و همچنین سه بیمارستان را در خود جای داده است.

با این وضعیت در سال های اخیر ایجاد مسیر دوچرخه سواری در این خیابان نیز به اعتقاد برخی شهروندان و کسبه موجب شده تا مشکلات ترافیکی آن افزایش یابد.

خیلی از خودروهای عبوری از این خیابان نیز با خود بیمار به همراه دارند و ناچارند تا ساعتی در این خیابان توقف کنند و در نبود جای پارک، ترجیح می دهند پارک دوبله کنند که این موضوع گاه به نزاع و درگیری می انجامد.

برای بررسی هرچه بیشتر وضعیت خیابان فردوسی، به سراغ چند تن از کسبه‌های این خیابان رفت.

خشونت بر سر جای پارک
زهرا اسدی، در این باره می‌گوید: هر روز شاهد خشونت‌های کلامی و فیزیکی بسیاری در این خیابان هستیم، تقریبا از ساعت 10 صبح تا 10 شب رقابت و درگیری بر سر جای پارک خودرو را در این خیابان مشاهده می کنیم.
وی در ادامه صحبت‌های خود، به بی قانونی برخی شهروندان نیز اشاره کرد و گفت: خیلی از افراد بی توجهی به رعایت حقوق دیگران، در خیابان فردوسی اقدام به پارک دوبل می کنند که با توجه به عرض کم این خیابان این موضوع ترافیک را تشدید می کند.

بی توجهی شهرداری به درخواست های کسبه خیابان فردوسی
محمد ایمانی، از دیگر کسبه‌های پر سابقه این خیابان است که از احداث مسیر دوچرخه‌روی این خیابان، به شدت گله دارد و در این باره می‌گوید: بارها از شهرداری قزوین درخواست کرده ایم این گذر را از این خیابان حذف کنند اما متاسفانه هیچ ترتیب اثری داده نشده است.
ایمانی ادامه می‌دهد: وجود گذرهای دوچرخه در خیابان‌های استاندارد، اقدامی مناسب از سوی شهرداری ها است اما ایجاد گذرهای فرعی در خیابانی کم عرض و پرتردد مثل فردوسی، که اکثر مراجعین یا به دنبال داروهستند و یا ناخوش احوال‌اند و بیمارند، اقدامی عقلانی نیست.
وی در ادامه صحبت های خود می گوید که کمتر دوچرخه سواری را دیده‌ایم که در این خیابان عبور کند و از فضای اشغال شده برای گذر دوچرخه استفاده کند.

این کسبه همچنین گفت: متاسفانه هر روز بر سر پارک دوبله خودرو شاهد شنیدن الفاظ نامناسب و خشونت های کلامی و بعضا فیزیکی در این خیابان هستیم و این نگرانی برایمان وجود دارد که مبادا یک روز به علت دعواهای شدید، اتفاق ناگواری رقم بخورد.

ترافیک بی امان خیابان فردوسی
محمد رسولی نگهبان یکی از ساختمان های پزشکی است که از ترافیک بی امان خیابان فردوسی گله دارد و در این باره می‌گوید: شلوغی خیابان فردوسی باعث شده تا کمتر پلیس راهنمایی و رانندگی را در این خیابان ببینیم و تعداد پارک های دوبل در این خیابان زیاد باش، از طرفی بخشی از خیابان برای تردد دوچرخه سواران اشغال شده است در صورتی که ما شاهد استفاده دوچرخه سواران از این محدوده نیستیم.

این نگهبان می گوید مسوولان مدیریت شهری و پلیس راهنمایی و رانندگی باید فکری به حال ترافیک خیابان فردوسی بکنند.

خیابان های غیراستاندارد و قفل شده و تزریق افسردگی به شهروندان قزوینی

برای بررسی وضعیت خیابان هایی چون فردوسی و درگیری شهروندان بر سر پارک خودرو به سراغ زهرا علیجانی، روانشناس رفتیم تا نظر وی را جویا شویم.
وی در شروع صحبت های خود، به عدم توجه مدیریت شهری به سلامت روانی مردم اشاره می‌کند و در این باره می گوید: بارها شنیده اید که می گویند قزوین شهر افسرده ای است و درصد میزان افسردگی شهروندان قزوینی بالاست که بدون شک مسوولیت بخشی از این وضعیت با مدیریت شهری است چرا که شعار شهر سالم، شهروند سالم در قزوین تنها در حد شعار باقی مانده و محقق نشده است.

این روانشناس گفت: بر اساس بررسی های صورت گرفته، سطح خشونت کلامی شهروندان قزوینی، درحین عبور و مرور درون شهری بسیار بالاست و این موضوع تا حدود زیادی به مناسب نبودن و شاد نبودن فضاهای شهری، المان‌های شهری و نبود دسترسی‌های آسان بر می‌گردد و این مساله به اصطلاح اعصاب شهروندان را خرد می کند.
وی ادامه می‌دهد: این روزها که مردم از نظر اقتصادی در فشار هستند، برای کاهش سطح خشونت لازم است فضاهای شهری را متناسب با ذائقه مردم طراحی کرد. اکثر رنگ های مورد استفاده در المان های شهری رنگ های سرد و یا رنگ های درجه سه مثل قهوه‌ای و کرم هستند که همان اندک انرژی مردم را هم می‌گیرند و این بی توجهی در خیابان های ضعیف و پایین شهر قزوین نیز بیشتر به چشم می‌خورد و در روحیه شهروندان اثر می گذارد.
علیجانی در ادامه بیان می‌کند: متاسفانه هیچ طرحی از نظر روانشناسی در خیابان های شهر قزوین توسط متخصصین بررسی نمی‌شود، به عنوان نمونه خیابان فردوسی مشکلات بسیار زیادی دارد و در حالی که تنگ و باریک است اما تجمع بیمارستان ها و داروخانه ها و ساختمان های پزشکان است و مردم به خاطر نبود جای پارک و داشتن بیمار با یکدیگر دچار مشکل و درگیری می شوند.

خیابان فردوسی باید پیاده محور شود
سهیل کارآگاه، استاد دانشگاه و دانش‌آموخته رشته شهرسازی است که در این باره می‌گوید: به عنوان یک مهندس و به عنوان یک شهروند قزوینی حتی گذر ماشین روی خیابون فردوسی نیز در این برهه از زمان که تمام کشورهای مدرن در خیابان های مرکزی و پرازدحام به سمت و سوی خیابون های پیاده محور حرکت می‌کنند،توجیه ندارد.
وی ادامه می‌دهد: خیابان فردوسی، برای رفع مشکلاتش، نیاز به اولویت بندی دارد. در مبانی شهرسازی اولویت به ترتیب با پیاده، دوچرخه و عبور ویژه مانند آمبولانس، آتش‌نشانی و پلیس، حمل و نقل عمومی و بعد اگر خیابان ظرفیت داشت، که خیابان فردوسی این ظرفیت را ندارد؛ اولویت با خودروهای شخصی است.
کارآگاه، در ادامه می‌افزاید: متاسفانه اگر شهرداری و سایر سازمان های ذی ربط نیز بخواهند شهر را به سوی شهر انسان محور سوق دهند؛ اولین مخالفان خود شهروندان هستند. چرا که در ذهن مردم این موضوع جا افتاده است که دسترسی‌های شهری، ذاتا توسط خودروی شخصی ممکن است. بنابراین تا زمانی که برای مردم وقتی گذاشته نشود و آموزش و آگاهی در خصوص مزایای شهرهای انسان محور داده، نشود؛ نه تنها در گذر فردوسی به دلیل مشکلات ترافیکی شاهد خشونت های کلامی و فیزیکی هستیم؛ بلکه در تمام خیابان های شهر ممکن است این مدل از خشونت ها دیده شود.

ایجاد مسیر دوچرخه در خیابان فردوسی براساس اسناد بالادستی بوده است

در ادامه برای چرایی هرچه بیشتر این مسئله با معاونت سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری قزوین، هم‌صحبت می‌شویم.
شیما زرآبادی پور، ایجاد گذر های دوچرخه رو در قزوین را بر اساس مطالعات طرح جامع و براساس اسناد بالادستی و مطالعات طرح جامع ترافیک که مصوب وزارت کشوراست؛ می‌داند و در این باره بیان می‌کند: اسناد طرح جامع بر اساس مطالعات عرضه و تقاضای مسیر تنظیم شده و در حال حاضر دستورالعمل ها، ضوابط و مقررات شهرسازی در مورد دوچرخه سواری و مسیرهای آن در این اسناد تاکید شده است.
وی در ادامه می افزاید: آسیب پذیری دوچرخه سوار نسبت به سایر وسایل نقلیه زیاد است و این نیاز دیده شده است که مسیرهای دوچرخه سواری به خصوص در مرکز شهر مانند خیابان فردوسی گسترش یابد.
زرآبادی پور در پاسخ به این سوال که خیابان فردوسی کشش لازمه را از نظر ترافیکی برای مسیر دوچرخه دارد یا خیر؟ می‌گوید: هدف ما در شهر قزوین حرکت به سمت شهر زیست پذیر و انسان محور است. رویکردهای نوین در حوزه حمل ونقل و حرکت به سوی شهر زیست پذیر و انسان محور و دور شدن از رویکرد خودرومحوری در شهر قزوین همگام با سایر شهرهای پیشرفته در دنیا در حال انجام است.

ره‌آورد:

پیش‌روی شهر به سمت و سوی شهر پایدار، شهر انسان محور و پیاده محور اقدامی خوب و قابل تحسین است اما موفقیت در این راه نیازمند زیرساخت و فرهنگ سازی است.

زیرساخت هایی نظیر توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی به طوری که شهروندان بتوانند بدون مشکل و معطلی با استفاده از این ناوگان خود را به مرکز شهر و خیابانی مانند فردوسی برسانند و همچنین این فرهنگ نیز باید نهادینه شود که حداقل در مراکز شهر و خیابان های شلوغ شهروندان به جای خودروهای شخصی از تاکسی استفاده کنند.

در کنار این موضوع به نظر می رسد ساخت پارکینگ های طبقاتی، اجرای طرح پلاک زوج و فرد و همچنین انتقال بخشی از ساختمان پزشکان به نقاط کم ترافیک تر شهر از طریق رایزنی و اعطای مشوق به پزشکان بتوان تا حدی از مشکلات ترافیکی و نبود جای پارک خودرو ها در خیابان فردوسی قزوین کاست.

منبع: ایرنا

68