پگاه آهنگرانی، صبا آذرپیک و حسین قدیانی در لیست عفو شدگان اخیر

من به نظر همه ی مردم احترام می گذارم چه اون هایی که رای دادند چه کسانی که به هر دلیلی برای انتخاب رئیس جمهور رای ندادند و نمی دهند یا حتی مخالف رای دادن هستند ولی به نظر من که خوب نظر شخصی من هست و قطعا مخالفانی داره که من به نظرات همشون کاملا احترام می گذارم، آیت الله رئیسی می تونست رئیس جمهور خیلی بهتری باشه درسته که خیلی ها ممکنه فکر کنند که انتخاب بین بد و بدتر بوده یا چیزی مشابه این ولی اگر کمی و فقط کمی به دور دوم ریاست های جمهوری در ایران نگاه کنیم می بینیم که اکثرا در دور اول نسبت به دور دوم عملکرد خیلی بهتری وجود داشته در مورد رئیس جمهور های جمهوری اسلامی ایران از ابتدای انقلاب تا به حال که تقریبا اکثر رئیس جمهور ها جدا از ابوالحسن بنی صدر و شهید رجایی بقیه که دور دوم ریاست جمهوری هم داشتند خصوصا رئیس جمهور های اخیرتر مثل دکتر احمدی نژاد و دکتر حسن روحانی در دوره ی اول عملکرد و طرح های نسبتا بهتری داشتند مثل مسکن مهر در دوره اول ریاست جمهوری دکتر احمدی نژاد و بیمه ی سلامت در دوره اول ریاست جمهوری دکتر روحانی و خوب طبیعتا از نظر تبلیغاتی هم به هر حال هر رئیس جمهوری در دوره اول سعی کرده به همراه هیات های دولت و وزرا طرح هایی بیاره که در دوره ی دوم هم انتخاب بشه در رای گیری (حالا من کاری به انتخابات سال 88 و مسائل مرتبط با اون ندارم ولی تا به حال به جز شهید رجایی که ترور شدند و بنی صدر که استیضاح شد بقیه رئیس جمهور ها دور دوم هم انتخاب شدند و فقط آیت الله خامنه ای هفت سال به جای هشت سال رئیس جمهور بودند که خوب اون هم به خاطر مسئله ی انتخاب به عنوان رهبر بود) و به نظر من درسته که رئیس جمهور و هر کار اجرایی و مدیریتی نیاز به ثبات داره ولی برنامه کلی توسعه در ایران مشخصه و خوب تغییر رئیس جمهور شاید حتی باعث تغییرات مثبت هم بشه چون ثبات مدیریتی و اجرایی اگر مسیر درست نداشته باشه حتی باعث فساد هم می تونه در موارد زیادی باشه. این که بعد از دو دوره ریاست جمهوری پیوسته یک دوره ممنوعیت از کاندیدا شدن وجود داره هم خوبه چون مانع میشه که رئیس جمهوری مدت خیلی طولانی رئیس اجرایی کشور باشه و همین طور کابینه وزرا و بخشی از مدیران که خوب اثر بازدارندگی در مورد فساد و مسائل دیگه داره و هم خودش تا حدی باعث شده رئیس جمهور و وزرا در دور دوم اون عملکرد دور اول را نداشته باشند چون می دونند که دور سومی در کار نیست و به هر حال اگر بخوان کار جدیدی را پایه گذاری کنند یا طرح بزرگ و نو آورانه جدید و مثبتی اثر تبلیغی و اجرایی در حد دوره اول براشون نداره و به هر حال انگیزه شون را شاید کمتر کنه. به نظر من باید یک برنامه ای برای اصلاح و بهبود این مورد اندیشیده بشه البته خوب شاید طرح هایی مثل ریاست جمهوری مادام العمری مثل زمان ریاست جمهوری حجت الاسلام هاشمی رفسنجانی که مطرح شده بود هم خیلی مفید و درست نباشه و همین دو دوره ریاست جمهوری کارآمد تره ولی به نظر من کافی نیست و باید به هر صورت فکری در موردش بشه هر چند شاید اکثریت مردم و نمایندگان و غیره توجه زیادی به این مسئله نکرده باشند یا نکنند و مسائل دیگری را مهم تر بدونند ولی من معتقدم که این ساختار به طور جدی نیاز به اصلاح داره تا کارآمدی دولت بهتر بشه و دور های دوم ریاست جمهوری به این صورت نباشه. البته خود مردم هم می تونند این سنت را بشکنند برای رئیس جمهور های آینده ولی از نظر من بعیده چون گفتم که معمولا رئیس جمهور ها و هیات دولت در دوره چهارساله اول اثر و طرح های نسبتا قابل توجه و خوبی دارند و مردم هم حداقل اون هاییشون که در رای گیری شرکت می کنند و رای گیری را قبول دارند خوب بر اساس همون دور اول مجددا رئیس جمهور را برای دوره دوم انتخاب کرده اند و می کنند. برای همین شاید تغییر دوره ریاست جمهوری به سه یا پنج سال یا روش های دیگر بتونه در این مورد مفید باشه که البته خودش جای بحث داره با توجه به این که هر دوره نمایندگی مجلس هم چهار سال هست و خوب هر رای گیری مجلسی دو سال با رای گیری ریاست جمهوری فاصله داره. ولی به نظر من میشه به روش های مختلفی برای کارآمدتر کردن این موضوع تلاش کرد و طرح هایی ارائه کرد.