بادامچیان: امکان حمله آمریکا و اسرائیل به این زودی‌ها وجود ندارد/ کشوری که 15 همسایه دارد، تحریم برایش معنی ندارد

عضو حزب موتلفه اسلامی گفت:  مشکلاتی که الان در کشور ما هست، در کنار مسأله اقتدار و امنیت، مسائل اقتصادی است که یکی معیشت مردم است که دچار گرانی‌ها و ناترازی‌هاست. این قابل‌حل است، برای اینکه زیربنای اقتصاد ما محکم است؛ ما نه بدهی خارجی داریم و نه کمبود ارز. فقط باید سیاست‌های جدید و مدیریت جدید با گروهی باشد که بتواند با قدرت، اقتدار و درایت مسائل را به‌خوبی حل کند. هر کس هم می‌خواهد بحث بکند، وارد این دعواهای جناحی و سیاسی نشود؛ پیشنهاد بدهد. 

مشروح گفت و گوی با اسدالله بادامچیان در پی می آید:

آقای بادامچیان!  با فرض تداوم وضع موجود در عرصه بین‌المللی یعنی بازگشت تحریم‌های بین‌المللی، در عرصه داخلی چه رشته اقداماتی را برای ارتقا رضایتمندی مردم از نظام باید انجام دهیم؟

من نگاهم این نیست؛ من معتقدم که با پیروزی در دفاع مقدس دوازده‌روزه، امکان اینکه آمریکا و اسرائیل به این زودی‌ها به ما حمله کنند، وجود ندارد و آنها بیشتر به جنگ‌های روانی و فشارهای سیاسی توسط عناصر خودشان روی خواهند آورد. والّا اگر زورشان می‌رسید و می‌خواستند حمله بکنند، برنامه‌های دیگری را پیش می‌گرفتند، اما آن‌ها الان توان این کار را ندارند. به همین علت، حتی اگر حمله هم بکنند، من معتقدم آن‌ها حداکثر حملات مقطعی یا موردی خواهند داشت، و الّا جنگی که چند روز هم طول بکشد، نخواهند داشت.

پس بازگشت تحریم‌های بین‌المللی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

مسأله بازگشت تحریم‌ها؛ مگر این تحریم‌ها تا حالا نبوده است؟ در روزگاری که ما این توانایی‌های فعلی را نداشتیم، توانستیم مقاومت کنیم. ما در سال گذشته ۵۷ میلیارد دلار صادرات غیرنفتی داشتیم که امسال هم ادامه دارد و شاید بیشتر هم بشود. وارداتمان نیز ۷۲ میلیارد دلار بوده است. کشوری که 15 کشور همسایه دارد، تحریم برایش معنی ندارد. غربی‌ها خودشان می‌دانند که این‌ها بی‌اثر است. همه این حرف‌ها هم که می‌زنند و می‌گویند ما باید FATF و پالرمو را بپذیریم، منظورشان این است که شما حق تحفظ هم ندارید و باید فقط هر آنچه ما می‌گوییم، بگویید چشم. به قول دکتر شریعتی: «اگر ما گفتیم مدرنیته، شما باید بگویید چشم؛ اگر گفتیم پسامدرنیته، باز هم باید بگویید چشم. اصلاً شما شرقی‌ها حق ندارید نفس بکشید؛ باید تابع کامل ما باشید.»

به نظر من، آمریکایی که وضع این‌چنین افتضاحی پیدا کرده که ترامپ در دنیا این‌طور آبرویش رفته و این افتضاح را به بار آورده، موفق نخواهد بود. به‌جای اینکه در مالزی از او استقبال کنند، علیهش تظاهرات می‌کنند. وضعیت بدهی آمریکا طبق آمار خودشان ۳۷ تریلیون دلار بدهی عقب‌افتاده بود که الان به ۳۸ و اندی رسیده است؛ یعنی در دوران آقای ترامپ به‌جای اینکه پایین بیاید، بالا رفته است. چهار هفته است که دولت آمریکا تعطیل است و کارمندانشان آن‌قدر فقیرند که باید بروند غذای امدادی بگیرند. با این وضع، من خیلی نه آمریکا را موفق می‌دانم و نه تحریم‌هایش را.

پس ریشه مشکلات داخلی، به‌ویژه گرانی‌ها را در چه می‌دانید و راه‌حل آن چیست؟

مسأله مشکلات داخلی ما، به‌ویژه گرانی و این‌ها، به نظر من بیش از همه مربوط به سیاست‌های اشتباه و عدم آشنایی بیشتر مسئولین اقتصادی با وضع اقتصاد ایران است. آدم‌های خوبی هم هستند، اما نمی‌توانند از اقتصاد مردمی ما استفاده کنند و اقتصاد کشور را هم مردمی نکرده‌اند؛ ۸۲ درصد اقتصاد ما دولتی است و حتی آن ۱۸ درصد بخش مردمی را هم نمی‌توانند اداره کنند. نه اینکه نخواهند، بلکه آشنا نیستند، آگاهی ندارند. کسی که از بچگی با اقتصاد داخلی سروکار نداشته، رفته دبیرستان، رفته دانشگاه درس‌خوانده و همان نگاه‌های اقتصادی دانشگاهی را دارد، نمی‌تواند اقتصاد ایران را اداره کند. کلیت اقتصاد ما قابل‌حل و اداره است. در اقتصادمان یک دلار بدهی عقب‌افتاده نداریم، درحالی‌که آمریکا ۳۸ تریلیون دلار بدهی دارد. ایران کسری بودجه و بدهی آن‌چنانی ندارد و همه چیز هم دارد و به‌راحتی هم می‌تواند وضعیت را عوض کند.

پیشنهاد ما دقیقاً به آقای پزشکیان هم این است که شما با حفظ همین ریاست‌جمهوری، ببینید چه مجموعه و چه کسانی می‌توانند این اقتصاد را حل کنند و با آن‌ها کار کنید. این آقایی که نتوانسته مسئله دلار را حل کند، خیلی خوب است، رفیق بنده است، خیلی هم به او ارادت دارم؛ اما خوب‌بودن و ارادت دیگران که دلیل توانایی انجام کار نمی‌شود. این کار از او برنمی‌آید. درحالی‌ که ما کسری دلار نداریم؛ در سال، تراز واردات و صادراتمان برابر است و به‌راحتی هم می‌توانیم با یک سیاست جدید، ۱۵ تا ۲۰ میلیارد دلار قاچاق را به اقتصاد سالم و قانونی ایران برگردانیم و بخش عمده‌ای از این مشکلات به‌راحتی قابل‌حل است. ما منتها هم با آقای رئیس‌جمهور دیدار کرده‌ایم، هم برایشان نامه نوشته‌ایم و هم پیشنهاد داده‌ایم. اما نمی‌توانند اداره کنند؛ مشکل این است، نه اینکه نخواهند. مثل این است که به یک دستیار پزشکی که تازه می‌خواهد یاد بگیرد، بگویید برود جراحی قلب بکند؛ خب نمی‌تواند بکند دیگر.

چرا این پیشنهادات در دولت قبل مطرح و اجرا نشد؟

به دولت آقای روحانی هم این پیشنهادات داده شد و اتفاقاً صحبت بسیار جالبی هم با ایشان داشتیم. بله، بخشی از مشکلات را او داشت حل می‌کرد.

از نگاه شما، مهم‌ترین مشکل کنونی مردم چیست و راه علاج آن کدام است؟

واقعیت این است که گرانی‌ها و تورم مردم را آزار می‌دهد، وگرنه کمبودی وجود ندارد. شما نگاه کنید، آیا میزان غذاهای عمومی کم شده؟ مغازه‌های میوه‌فروشی کم شده؟ نه، هستند و کار می‌کنند؛ منتها کنترلی نیست، برنامه‌ای نیست. دولت به‌راحتی می‌تواند با چند سیاست، ثبات ایجاد کند. ما هم به آن دولت و هم به این دوره گفته‌ایم راه علاج مشکلات، اقتصادی است. ملت ما که با اصل نظام، امنیت، اقتدار و پیشرفت‌های علمی و پزشکی مشکلی ندارند؛ مشکلشان اقتصاد است و کمی هم سوءاستفاده‌های برخی در دستگاه‌های دولتی. خب، این را می‌خواهیم حلش بکنیم یا نه؟ نمی‌شود که هی بنشینیم حرف بزنیم و بعد هیچ نگوییم. چه کسی حل بکند؟ از آمریکا و انگلیس بیاوریم؟ نمی‌شود که.

اگر از بین تشکیلات‌ها، مؤتلفه می‌تواند حل بکند و مورد اعتماد مراجع، روحانیت و همه عزیزان هم هست، کار را به او بسپارند. ما پنج‌شنبه قم بودیم و با علما و بزرگان دیدار داشتیم. آن‌ها می‌گویند مشکلات اقتصادی داریم، مشکلات فرهنگی داریم و مشکل همین اذیت‌شدن مردم در بخشی از دستگاه‌ها. همه‌اش را می‌شود عوض کرد و به‌راحتی هم می‌شود حل کرد. منتها ما گفتیم آماده‌ایم؛ هم طرح داریم، هم برنامه، هم تیم. می‌توانیم همه این‌ها را انجام بدهیم. خب، اما کار را به دست ما نمی‌دهند. شما نگاه کنید که همین روزنامه‌ها مطالب ما را پخش نمی‌کنند. چرا؟ چون بعضی دوستان اصول‌گرای ما علاقه‌مندند که خودشان همه‌کاره باشند و بعضی دوستان اصلاح‌طلب هم که بعد از دوم خرداد گفتند: «شما پیام دوم خرداد را نفهمیدی.» گفتم انگار فقط نفهم ما هستیم! مهم قضیه اینجاست که اگر می‌خواهیم مشکل حل شود، ببینیم چه کسی می‌تواند حل کند و الا من هم الان بیایم بگم بله آقا... چجوری حل کنیم؟ بسم‌الله!

با توجه‌ به شرایط حساس کنونی، رویکرد صحیح در قبال مسائل فرهنگی مانند حجاب چیست؟

سر مسأله حجاب می‌گویند اجبار نباشد. خیلی خب. شما چه‌کار فرهنگی کرده‌اید؟ از این آقایان اصلاح‌طلب سؤال شود که شما که می‌گویید کار حجاب را که واجب شرعی است، باید با کار فرهنگی حل کرد، لطف کنید در نشریاتتان یک کار فرهنگی نشان دهید. آیا یک‌قدم برای حجاب برداشته‌اید؟ برنداشته‌اید. در نشریه «شرق» شما نگاه کنید، خبرنگارانش، همه این‌هایی که دارند مطلب می‌نویسند، حتماً مقیدند عکس بی‌حجاب با موی باز و صورت آن‌چنانی بالا باشد. اگر می‌خواهند عکس دکتر شریعتی را بزنند - که شریعتی این اواخر کراوات نمی‌زد - این‌ها حتماً عکس کراواتی‌اش را می‌گذارند. باید از این حالت بیرون بیاییم. به‌جای این بحث‌ها، مشکل اقتصاد داریم؛ لطفاً بگویید چگونه حل می‌شود؟ راه‌حل بدهید. اما راه‌حلی ندارند که بدهند و تا حرف می‌زنیم، سازش با آمریکا را مطرح می‌کنند که شما بروید هرچه آمریکا می‌گوید بگویید چشم تا مشکلات حل شود. آیا اقتصاد مصر که آقای سیسی دقیقاً در خدمت آمریکاست، پیشرفته است؟ اقتصاد اردن پیشرفته است؟ حالا آقای جولانی آمده آنجا، اقتصاد پیشرفته دارد؟

موضع شما در قبال لوایحی مانند FATF چیست؟

گفتند اگر FATF حل شود، همه چیز حل می‌شود. گفتند اگر برجام امضاء شود، همه چیز حل می‌شود. شد؟ آقای اوباما امضا کرد، بعد آقای ترامپ خارج شد. این FATF هم که تصویب شد؛ مجلس تصویب کرد، مجمع تشخیص رد کرد. حالا چه‌کار کردند؟ دوباره همان فشارها ادامه دارد. اصلاً مسأله آن‌ها این حرف‌ها نیست. مگر زن‌ها در عربستان که متحد دقیق این‌هاست، آزادند؟ آنجا چادر اجباری است. چطور آقایان ما یک کلمه به عربستان نمی‌گویند چرا حجاب اجباری است؟ در ایران که از بعد انقلاب، حجاب اجباری نبوده؛ همه داشتند. بله، با برخی بی‌پروایی‌های خلاف قانون، قانون برخورد کرده است.

اخیراً شاهد تشدید اختلافات و مقصریابی میان برخی مسئولان و جناح‌های سیاسی هستیم. ریشه این اختلافات چیست و راه برون‌رفت از آن کدام است؟

آقای روحانی آمده مصاحبه می‌کند و حمله می‌کند، خب در مقابلش هم جواب می‌دهند. ایشان دو دوره رئیس‌جمهور بوده، تمام شده؛ الان آرام و جوری حرف بزند که برخورد نکنند. او شروع کرده، نه این‌ها. آیا با یک مصاحبه ایشان همه مملکت حل می‌شود؟ آیا حرف‌های آقای ظریف به جایی می‌رسد؟

این آقایانی که اصرار داشتند رئیس‌جمهور ما به شرم‌الشیخ برود، حالا نمی‌آیند عذرخواهی کنند؟ مشکل خود این‌ها هستند؛ مشکل، هم اصلاح‌طلبان هستند و هم اصول‌گراهای تند. علتش این است که آن‌ها با تندی می‌خواهند برخورد کنند و این آقایان هم نمی‌توانند کشور را اداره کنند؛ مدیریتشان، افکارشان، ذهنیتشان... روزنامه شرق سرتاپا منفی‌بافی و سیاه‌نمایی است و آقای پزشکیان می‌فرماید آن‌هایی که این سیاه‌نمایی‌ها را می‌کنند، خودفروخته‌اند.

در مجلس هم گاهی شعارهایی مانند «مرگ بر فریدون» گفته می‌شود. خب، از آن طرف هم ممکن است بگویند «زنده‌باد فریدون». آن آقا [فریدون] کارهای خلافی کرد که منجر به محاکمه و زندان شد. حالا آقای روحانی هم آمده دارد حرف می‌زند، آن طرف هم عده‌ای بلند می‌شوند و شعار می‌دهند. خب دوستان پایداری می‌گویند «مرگ بر...». شما می‌گویید پایداری‌ها نباید مهار شوند؟ خب آن‌ها هم برمی‌گردند می‌گویند شما باید مهار شوید. چرا این‌جوری حرف بزنیم؟ اصلاً الان وقت دعوا نیست. چرا دعوا را پخش می‌کنیم؟ چرا آقای روحانی و آقای ظریف اسباب دعوا را فراهم می‌کنند؟ چرا به‌جای اینکه ساکت بمانند تا آقای عراقچی باتدبیر کار را پیش ببرد، حرف می‌زنند؟ چرا مؤتلفه هر روز بیانیه و مصاحبه نمی‌دهد؟ چون قرار نیست دعوا کنیم. در این موقعیت‌ها باید همه با هم باشیم.

مشکل مملکت این است که چگونه مشکلات را حل کنیم. چرا از من نمی‌پرسید برای حل مشکل اقتصادی مردم و جلوگیری از تورم چه پیشنهادی دارم؟ برای بهبود مدیریت پولی و کاهش نرخ رشد نقدینگی چه پیشنهادی دارم؟ اما شما از همین‌الان بحث را به دعواهای سیاسی می‌کشانید که به درد نمی‌خورد. من مدت‌هاست از این دعواهای سیاسی بیرون آمده‌ام. معتقدم هرکس در این مملکت کار می‌کند و می‌خواهد زندگی کند، باید به فکر مملکتش باشد و پیشنهاد بدهد. ما در مؤتلفه هم پیشنهاد داریم، هم تیم، هم قدرت، هم سابقه و هم برای خودمان چیزی نمی‌خواهیم و در ۶۳ سال عمرمان با پاکی و سلامت انجام‌وظیفه کرده‌ایم.

برای بهبود و ارتقاء وحدت ملی واقعی و نه شعاری، چه باید کنیم؟

آقایان اصلاح‌طلبان، آقای روحانی، آقای ظریف و دیگران، این مصاحبه‌ها را نکنند، تحریک نکنند و باعث ادامه دعوای سیاسی نشوند. الان که پس از وحدت و حضور عظیم ملت و رهبری در جنگ 12روزه، این پیروزی به‌دست‌آمده، خودشان را آرام نگه دارند و به‌جای این حرف‌ها، پیشنهاد بدهند. بگویند برای مسأله حجاب این پیشنهادها را داریم. برای رفع مشکل بی‌حجابی در قم چه راه‌حلی دارند؟ بگویند دیگر. نه اینکه بگویند گشت ارشاد را جمع کنید، همه چیز را جمع کنید و آزادی باشد.

به‌عنوان جمع‌بندی، مهم‌ترین مشکلات کشور و راه‌حل آن‌ها را چه می‌دانید؟

مشکلاتی که الان در کشور ما هست، در کنار مسأله اقتدار و امنیت، مسائل اقتصادی است که یکی معیشت مردم است که دچار گرانی‌ها و ناترازی‌هاست. این قابل‌حل است، برای اینکه زیربنای اقتصاد ما محکم است؛ ما نه بدهی خارجی داریم و نه کمبود ارز. فقط باید سیاست‌های جدید و مدیریت جدید با گروهی باشد که بتواند با قدرت، اقتدار و درایت مسائل را به‌خوبی حل کند. هر کس هم می‌خواهد بحث بکند، وارد این دعواهای جناحی و سیاسی نشود؛ پیشنهاد بدهد. در مسائل اقتصادی، راه‌حل واقعی شدن قیمت‌ها و ثبات قیمت‌ها برای دوره پنج‌ساله است.