یک هواپیمای سوخت‌رسان آمریکا به چند هواپیما می‌تواند سوخت برساند؟

این حرکت، که شامل حداقل ۱۲ فروند KC-135 و تعدادی KC-46 پگاسوس نیز می‌شود، همزمان با افزایش تنش‌ها در منطقه خاورمیانه، به ویژه میان ایالات متحده و ایران، صورت گرفته است.

 پایگاه العدید، بزرگ‌ترین پایگاه نظامی آمریکا در خاورمیانه، به عنوان مرکز عملیات هوایی در منطقه عمل می‌کند و این استقرار گسترده، گمانه‌زنی‌هایی را در مورد آمادگی برای یک عملیات نظامی بزرگ برانگیخته است. در این مقاله قصد داریم از زاویه‌ای متفاوت به موضوع نگاه کنیم و ظرفیت و توانایی‌های سوخت رسانی این تانکرهای هوایی را بررسی کنیم. اینکه هر یک از این تانکرها در یک نوبت پرواز به چند جنگنده یا بمب افکن می‌توانند سوخت رسانی کنند؟ و اینکه حضور این تعداد تانکر سوخت‌رسان در منطقه یک عملیات عادی است یا با رخداد نظامی گسترده‌ای در آینده مرتبط است؟

بیشتر بخوانید: آماده باش در خلیج فارس؛ هجوم گسترده‌ هواپیماهای سوخت‌رسان آمریکابه نزدیکی ایران

تانکر سوخت‌رسان KC-135 استراتوتانکر: ستون فقرات عملیات هوایی آمریکا

گزارش‌ها حاکیست که اغلب تانکرهای سوخت‌رسانی که به پایگاه العدید قطر وارد شده‌اند از نوع بوئینگ KC-135 استراتوتانکر هستند برای همین شایسته است قبل از هرچیز به بررسی این تانکر هوایی بپردازیم.

بوئینگ KC-135 استراتوتانکر، که از دهه ۱۹۵۰ وارد خدمت شده و هنوز backbone ناوگان سوخت‌رسان نیروی هوایی ایالات متحده است، یکی از کلیدی‌ترین ابزارهای لجستیکی در عملیات دوربرد محسوب می‌شود. این هواپیما، بر پایه بدنه بوئینگ ۷۰۷ ساخته شده، ظرفیت حمل تا ۲۰۰٬۰۰۰ پوند (حدود ۹۰٬۷۰۰ کیلوگرم) سوخت جت (JP-8) را دارد و می‌تواند در ارتفاعات بالا (تا ۵۰٬۰۰۰ فوت) و سرعت‌های نزدیک به ۵۳۰ گره (حدود ۹۸۰ کیلومتر در ساعت) پرواز کند.

قابلیت‌های اصلی KC-135 شامل سیستم سوخت‌رسانی هوایی از طریق شلنگ‌های نرم (flying boom) و نقاط اتصال چندگانه است که اجازه می‌دهد همزمان به دو هواپیمای گیرنده سوخت‌رسانی کند. این تانکرها در مأموریت‌های واقعی، معمولاً ۴ تا ۶ ساعت پرواز می‌کنند و بخشی از سوخت خود (۴۰٬۰۰۰ تا ۶۰٬۰۰۰ پوند) را برای حفظ مدار پروازی مصرف می‌کنند، که حدود ۱۴۰٬۰۰۰ تا ۱۶۰٬۰۰۰ پوند سوخت قابل انتقال باقی می‌گذارد.

مدل‌های به‌روز شده مانند KC-135R/T با موتورهای CFM-56 کارآمدتر، برد عملیاتی بیش از ۱۱٬۰۰۰ کیلومتر بدون سوخت‌گیری را فراهم می‌کنند و در عملیات‌هایی مانند جنگ خلیج فارس، افغانستان و عراق، نقش حیاتی در تمدید برد هواپیماهای جنگی ایفا کرده‌اند. استقرار اخیر این تانکرها در قطر، که می‌تواند به عنوان هاب لجستیکی عمل کند، ظرفیت آمریکا را برای پشتیبانی از صدها سورتی پرواز در منطقه افزایش می‌دهد.

ظرفیت سوخت‌رسانی KC-135 در یک پرواز: از جنگنده‌ها تا بمب‌افکن‌ها

ظرفیت سوخت‌رسانی KC-135 به نوع هواپیمای گیرنده، مرحله مأموریت و حجم سوخت مورد نیاز (معمولاً top-off یا پر کردن جزئی برای ادامه عملیات) بستگی دارد. در یک پرواز استاندارد، با فرض ۱۵۰٬۰۰۰ پوند سوخت قابل انتقال، این تانکر می‌تواند به تعداد قابل توجهی هواپیمای جنگی سوخت‌رسانی کند. هر اتصال سوخت‌رسانی معمولاً ۵ تا ۱۰ دقیقه طول می‌کشد و KC-135 می‌تواند تا ۲۰-۳۰ اتصال در یک مأموریت انجام دهد.

جنگنده‌های F-15 و F-35: این جنگنده‌ها، با مخازن داخلی حدود ۱۳٬۰۰۰ پوند (F-15) و ۱۸٬۵۰۰ پوند (F-35)، معمولاً ۵٬۰۰۰ تا ۸٬۰۰۰ پوند سوخت در هر اتصال دریافت می‌کنند. بنابراین، یک KC-135 می‌تواند در یک پرواز به ۲۰ تا ۳۰ فروند F-15 یا F-35 سوخت‌رسانی کند. این ظرفیت برای یک اسکادران کامل (۱۲-۲۴ جنگنده) ایده‌آل است و در عملیات هوایی می‌تواند چرخه‌های متعدد سورتی را پشتیبانی کند.

بمب‌افکن B-2: B-2 Spirit، با ظرفیت سوخت ۱۶۷٬۰۰۰ پوند و مأموریت‌های دوربرد (تا ۱۱٬۰۰۰ کیلومتر)، به سوخت‌رسانی‌های حجیم (۵۰٬۰۰۰ تا ۱۹۷٬۰۰۰ پوند در هر اتصال) نیاز دارد. یک KC-135 می‌تواند ۱ بمب‌افکن B-2 را به طور کامل سوخت‌رسانی کند یا ۲-۳ اتصال جزئی برای مأموریت‌های طولانی‌تر ارائه دهد. در عمل، برای عملیات B-2، اغلب چندین تانکر با هم هماهنگ می‌شوند.

آیا این استقرار به معنای جنگ قریب الوقوع است؟

با فرض استقرار ۲۰-۳۰ تانکر KC-135 در العدید، ظرفیت کل سوخت‌رسانی می‌تواند به ۴۰۰ تا ۹۰۰ جنگنده یا ۲۰ تا ۶۰ بمب‌افکن B-2 در یک چرخه ۲۴ ساعته برسد – عددی که برای یک نبرد هوایی گسترده منطقی است. این حجم، مشابه استقرارهای پیش از عملیات “طوفان صحرا” و یا حملات اخیر به ایران بود. با این حال، چنین تحرکاتی می‌تواند بخشی از استراتژی بازدارنده باشد، در واقع این استقرار از نظر بسیاری از کارشناسان نظامی بیشتر هشدار برای جلوگیری از تشدید تنش به نظر می‌رسد تا مقدمه‌ای بر جنگ تمام‌عیار.