بیانیه سفارت الجزایر به‌مناسبت قتل‌عام هشتم می الجزایر در سال 1945

در این بیانیه آمده است: کشور الجزایر هر سال خاطره کشتار هشتم می 1945 را زنده نگه می­‌دارد. این حادثه توسط نیروهای فرانسه علیه ملت الجزایر انجام گرفته و تنها طی چند روز 45000 کشته بر جای گذاشت.

ریشه­ های این واقعه به جنگ جهانی دوم برمی­‌گردد؛ زمانی که دولت استعمارگر فرانسه به مردم الجزایر وعده داده بود که در صورت شرکت در جنگ علیه نازی­ ها استقلال کشورشان را باز پس خواهد داد. پس سربازان الجزایری در خط مقدم جنگ ایستادند و حتی به همراه برخی از سربازان فرانسوی گروه­ های سپر انسانی را تشکیل دادند.

با پایان یافتن جنگ جهانی دوم و پیروزی متفقین، رهبران جنبش ملی الجزایر نیز به همین مناسبت در یکم ماه می مصادف با عید کارگر، در گوشه و کنار کشور خود جشن بر پا کردند. بدین ترتیب که تظاهرات و راهپیمایی­ های مسالمت آمیزی را سازماندهی کردند و با محکوم اعلام کردن ستم­‌ها و جنایت ­های غیرانسانی ارتش فرانسه در حق مردم الجزایر از فرانسه خواستند تا به عهد خود وفا کرده وآزادی کشورشان را به آنها باز گرداند. آنان ندای استقلال الجزایر را سر دادند و "اجرای اصول آزادی" را - که شعار نیروهای متفقین در طول جنگ جهانی دوم بود - خواستار شدند. همچنین آزادی "مصالی الحاج"رهبر جنبش ملی الجزایر را خواستار شدند و به همین مناسبت از پرچم ملی کشور خود برای اولین بار رونمایی کردند و آن را برافراشتند.

این راهپیمایی ‌ها در شرایطی کاملا عادی برگزار شد تا اینکه در 7 می و با آغاز جشن­ های رسمی به مناسبت پایان یافتن جنگ جهانی دوم و پیروزی متفقین، شهروندان فرانسوی ساکن الجزایر جشن­ هایی تدارک دیدند و الجزایری ­ها نیز پس از هماهنگی و کسب اجازه از دولت فرانسه در این جشن­ ها شرکت کردند. فردای همان روز دولت فرانسه از رای خود برگشت و ادعا کرد که در جریان جشن­ ها و راهپیمایی­ های الجزایر به یک پروژه انقلابی ضد فرانسوی دست یافته است. پس برای مقابله با این انقلاب بدترین شیوه سرکوب، دستگیری و کشتار جمعی مردان و زنان و سالمندان و کودکان را به­ کار گرفت. همچنین همه روستاها و آبادی­ها را به ویژه در شهرهای «سطیف» و «قالمه» و «خراطه» ویران کرد. نتیجه این قتل­ عام شنیع، مرگ بیش از 45000 تظاهرکننده مسالمت جو، آن هم تنها در یک روز بود.

نمونه‌های بیشماری از وحشی­گری ‌های این کشور استعمارگر هنوز هم ادامه دارد. کشوری که در آن روزها سیاست نسل­ کشی و قتل عام را در پیش گرفت و همه نیروهای زمینی و دریایی و هوایی خود را به کار گرفت و به هیچ پیرِ سالخورده یا کودکِ نوپا یا زنان رحم نکرد. علاوه بر این نه تنها به حاصل این کشتار وحشیانه خود اکتفا نکرد، بلکه جنبش ­های ملی و احزاب سیاسی الجزایر را متفرق ساخت و در تمام کشور حکومت نظامی اعلام کرد و بسیاری از مردم را به اتهام وابستگی به سازمان­ های ممنوعه و نقض قانون دستگیر کرده و به زندان انداخت. سپس ایشان را به اعدام یا حبس ابد یا تبعید به خارج از مرزهای کشور و یا محرومیت از حقوق شهروندی محکوم کرد.

اگرچه این قتل ­عام هزاران شهید بی­ گناه و زن بیوه و زندانی و تبعیدی برجای گذاشت؛ اما در مقابل یک نقطه عطف جدی در مسیر جنبش ملی الجزایر بود و موجب شد تا مردم الجزایر دریابند که استعمار فرانسه با ادبیات مذاکره و گفتگو بیگانه است و این همه وعده به برابری و دمکراسی تنها شعارهایی دروغ و فریبانه است و آنچه به زور گرفته شده تنها به زور باز پس گرفته می­ شود. اینگونه بود که شمارش معکوس انقلاب مسلحانه الجزایر آغاز شده و آتش آن در یکم نوامبر 1954 میلادی بالا گرفت. انقلابی که در نتیجة آن ملّت الجزایر استقلال کشور خود را تمام و کمال از چنگال استعمار فرانسه باز پس گرفت.

یادواره هشتم می 1945 تا ابد در خاطره ملت الجزایر جاودان خواهد ماند و همچون معلمی زنده به نسل­ های آینده می ­آموزد که شهیدان الجزایر در مسیر آزادسازی کشور خود از چنگال استعمار فرانسه چه فداکاری­ های بزرگی کردند. همچنین شاهدی بر جنایات زشت استعمار فرانسه است که چه بسیار به تمدن و آزادی و انسانیّت مباهات می­ورزد.

مراسم یادبود این واقعه که با نظارت "انجمن هشتم می 1945" برگزار می شود شامل برگزاری راهپیمایی ­های فرهنگی و تاریخی برای تجلیل از این روز، برگزاری مراسم فاتحه خوانی برای شهدای انقلاب آزادی­‌بخش الجزایر برپایی نمایشگاه­ های عکس، پخش فیلم و نوارهای مستند و اعطای هدایای تشویقی به برندگان مسابقات مختلف فرهنگی و علمی است که به همین مناسبت برگزار می ­شوند.

منبع: ایسنا

15