رژیمی که بر خون بنا شد: نگاهی به خشونت بنیادین اسرائیل و تاریخ خونین تأسیس رژیم صهیونیستی؛ از آغاز تا امروز

حملات اخیر اسرائیل که منجر به شهادت  سردار سرلشگر باقری فرمانده کل نیروهای مسلح، سردار سرلشکر حسین سلامی فرمانده کل سپاه، سردار غلامعلی رشید فرمانده قرارگاه خاتم الانبیاء، و دانشمندانی چون فریدون عباسی و محمدعلی طهرانچی شده، نمونه‌ای آشکار از استمرار این سیاست خشونت‌بار است که پیامدهای گسترده‌ای برای امنیت منطقه دارد.

خشونت و ترور، از بدو شکل‌گیری رژیم صهیونیستی، به‌عنوان ابزار اصلی تثبیت و توسعه این رژیم در فلسطین به کار گرفته شده است. این روند نه تنها در قالب اقدامات نظامی و امنیتی، بلکه در ساختار ایدئولوژیک، سیاسی و فرهنگی رژیم نهادینه شده و در طول تاریخ، با حمایت و سازماندهی نهادهای رسمی و غیررسمی، گسترش یافته است.

ریشه‌های ایدئولوژیک و مذهبی ترور در رژیم صهیونیستی

یکی از مهم‌ترین ریشه‌های شکل‌گیری ترور و خشونت در رژیم صهیونیستی، تأثیر آموزه‌های مذهبی افراطی و تفاسیر خاصی از متون دینی یهودی است. در تلمود آمده است که تمام نعمت‌ها و برکات زمین متعلق به بنی‌اسرائیل است و غیر یهودیان (مسیحیان، مسلمانان و بت‌پرستان) برای خدمت به آنان آفریده شده‌اند و کشتن یک غریبه معادل قربانی در راه خداست. این آموزه‌ها توسط گروه‌های افراطی و شهرک‌نشینان به‌عنوان توجیهی برای اعمال خشونت و ترور علیه فلسطینی‌ها و دیگر غیر یهودیان به کار گرفته شده است.

همچنین، گرایش به تحقیر غیر یهودیان در میان تروریست‌های صهیونیست ذاتی است. یهودا ایستون، یکی از نظریه‌پردازان صهیونیست، گفته است: «زندگی غیر یهودی عمدتاً به معنی وجود داشتن است، در حالی که حیات ما یک حیات مقدر و مقدس است». این دیدگاه، زمینه‌ساز خشونت و ترور به عنوان ابزار مشروع در راستای تحقق اراده الهی در سرزمین فلسطین شده است.

شکل‌گیری ترور: از دوران قیمومیت انگلستان تا تأسیس اسرائیل

حرکت‌های تروریستی صهیونیستی از دوران قیمومیت انگلستان بر فلسطین آغاز شد. در این دوره، گروه‌های تروریستی متعددی شکل گرفتند که هدف اصلی آن‌ها دفاع از شهرک‌نشینان یهودی و تهاجم به فلسطینیان و نیروهای انگلیسی بود. سازمان تجدیدنظرطلبان صهیونیست به رهبری ژابوتینسکی، مادر همه گروه‌های تروریستی صهیونیستی شناخته می‌شود.

نسل نخست گروه‌های تروریستی شامل هاگانا، اشترن (لوحام هرتس)، ایرگون و بیتار بودند که رهبران آن‌ها بعدها در مناصب کلیدی رژیم اسرائیل مانند نخست‌وزیری، وزارت جنگ و ریاست ستاد ارتش ظاهر شدند. چهره‌هایی چون دیوید بن‌گوریون، موشه دایان، اسحاق شامیر، مناخیم بگین و آریل شارون، در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰، با رهبری این گروه‌ها نقش کلیدی در اعمال تروریستی علیه فلسطینی‌ها داشتند.

تروریسم دولتی و ابعاد آن

این نوع تروریسم سه وجه اصلی دارد: «انجام خشونت»، «انتقال پیام خشونت» و «ایجاد احساس وحشت». رژیم صهیونیستی با انجام اعمال خشونت‌آمیز نظیر ترور افراد، بمب‌گذاری در اماکن عمومی، گروگان‌گیری و سرکوب‌های گسترده، پیام هراس و ناامنی را به جامعه فلسطینی منتقل می‌کند تا آن‌ها را به ترک سرزمین‌شان وادار سازد.

این خشونت‌ها شامل شکنجه، بازداشت‌های خودسرانه، قتل‌های هدفمند و ناپدیدسازی اجباری مخالفان و حتی مردم عادی است که توسط نهادهای رسمی و گروه‌های شبه‌نظامی رژیم صورت می‌گیرد.

 تشکیل و نقش موساد در ترور و جاسوسی

موساد، سازمان اطلاعات و عملیات ویژه رژیم صهیونیستی، در سال ۱۹۵۱ توسط نخست‌وزیر وقت، داوید بن‌گوریون، تأسیس شد. این سازمان از دل گروه‌ها و سازمان‌های پیشین مانند هاگانا شکل گرفت و وظیفه آن جمع‌آوری اطلاعات، عملیات جاسوسی، ترورهای هدفمند و جنگ روانی است.

ساختار موساد شامل چند شاخه اصلی است:

بخش عملیات: سازماندهی جاسوسان و مزدوران در سراسر جهان.

بخش همکاری و اقدام سیاسی: همکاری با سرویس‌های اطلاعاتی کشورهای دوست و دشمن.

بخش عملیات ویژه (متسادا): انجام ترورهای حساس، خرابکاری‌ها و جنگ روانی.

بخش LAP: اجرای عملیات فریب و تبلیغات.

بخش تحقیقات: تولید گزارش‌های اطلاعاتی و تحلیل‌های منطقه‌ای.

موساد شبکه گسترده‌ای از عوامل و مزدوران در سراسر دنیا دارد و نمونه‌ای از موفقیت‌های آن، دستگیری آدلف ایچمن، جنایتکار نازی در آرژانتین است.

رژیم صهیونیستی و به‌ویژه سازمان اطلاعات و جاسوسی موساد، سابقه‌ای طولانی در انجام عملیات‌های تروریستی فرامرزی دارد. این اقدامات با هدف حذف مخالفان، ایجاد رعب و وحشت، و دستیابی به اهداف سیاسی و امنیتی صورت گرفته و در کشورهای مختلف جهان اجرا شده است. در ادامه، به مهم‌ترین نمونه‌های این ترورها و عملیات‌ها اشاره می‌شود.

نمونه‌هایی از ترورهای فرامرزی موساد

قبرس

قتل حسین البشیر در نیکوزیا (۱۹۷۳): یکی از اعضای سازمان آزادی‌بخش فلسطین، توسط موساد ترور شد.

فرانسه

قتل ظهیر محسن (۱۹۷۹): از رهبران جبهه آزادی‌بخش فلسطین.

قتل عاطف بسیسو (۱۹۹۲): پلیس فرانسه موساد را عامل این ترور دانست.

قتل دکتر محمود همشاری: انفجار تلفن در منزلش در پاریس.

قتل محمد بودیه (۱۹۷۳): از اعضای سازمان فلسطینی.

قتل دکتر ریحان آل کوبایسی(۱۹۷۳)

آلمان

عملیات Plombat (۱۹۶۸): انتقال غیرقانونی کیک زرد برای برنامه هسته‌ای اسرائیل.

ارسال بمب‌های پستی: علیه متهمان همکاری با نازی‌ها مانند آلویس برونر.

قتل دکتر وادی حداد (۱۹۷۸): با شکلات مسموم.

یونان و ایتالیا

قتل زید موچاسی در هتل آتن (۱۹۷۳).

ربودن موردخای وانونو، افشاگر برنامه هسته‌ای اسرائیل، از ایتالیا (۱۹۸۶).

مالت

ترور دکتر فتحی شقاقی (۱۹۹۵): رهبر جهاد اسلامی فلسطین.

مصر

نفوذ جاسوس موساد ولفانگ لوتز (از ۱۹۵۷): جمع‌آوری اطلاعات نظامی و ارسال بمب‌های پستی به دانشمندان آلمانی فعال در مصر.

ارائه اطلاعات برای عملیات فوکوس: زمینه‌ساز حمله هوایی اسرائیل در جنگ شش روزه.

عراق

عملیات ابوالهول (۱۹۷۸ و ۱۹۸۱): جمع‌آوری اطلاعات حساس درباره رآکتور اوسیراک.

لبنان

ترور غسان کنفانی (۱۹۷۲)، علی حسن سلامه (۱۹۷۹)، سید عباس موسوی (۱۹۹۱)، جهاد احمد جبرئیل (۲۰۰۲) و دیگر رهبران فلسطینی و لبنانی.

ارسال بمب‌های پستی به اعضای جبهه مردمی آزادی فلسطین.

امارات متحده عربی

ترور محمود المبحوح (۲۰۱۰) در دبی: این عملیات با استفاده از گذرنامه‌های جعلی اروپایی توسط تیم ۱۸ نفره موساد انجام شد و شواهد ویدئویی و اعترافات متعدد نقش مستقیم موساد را تأیید کرد.

مراکش: قاچاق یهودیان و عملیات‌های مخفی.

تانزانیا: ترور خلیل الوزیر (۱۹۸۸)

تونس: ترور ابوجهاد (۱۹۸۸)

سوریه: ترور عماد مغنیه (۲۰۰۸)

ایران

پیش از انقلاب: همکاری موساد با ساواک در سرکوب مخالفان.

پس از انقلاب: ترور دانشمندان هسته‌ای از جمله دکتر مسعود علی‌محمدی، دکتر مجید شهریاری، دکتر داریوش رضایی‌نژاد، مصطفی احمدی روشن و مجروح شدن دکتر فریدون عباسی.

همچنین رژیم تروریستی اسرائیل  بعد از عملیات طوفان الاقصی حداقل ١٠ حمله مستقیم به منابع، دارایی و پرسنل نیروی قدس سپاه پاسداران انجام داده است که براساس آن می توان اقدامات تروریستی علیه ایران را اینگونه فهرست کرد.

۱۱ آذر ۱۴۰۲ (دسامبر ۲۰۲۳) – دمشق: حمله هوایی منجر به ترور دو عضو ارشد سپاه قدس، سردار سرتیپ پناه تقی‌زاده و سردار سرتیپ محمدعلی عطایی شد.

۴ دی ۱۴۰۲ (۲۵ دسامبر ۲۰۲۳) – دمشق: حمله هوایی دیگری صورت گرفت که در آن سردار سرتیپ سیدرضی موسوی، از فرماندهان میدانی سپاه قدس ترور شد.

۳۰ دی ۱۴۰۲ (۲۰ ژانویه ۲۰۲۴) – دمشق: در این حمله هوایی پنج عضو سپاه قدس به شهادت رسیدند: سردار سرتیپ حجت‌الله امیدوار، پاسدار علی آقازاده، پاسدار حسین محمدی، پاسدار سعید کریمی و پاسدار محمد امین صمدی.

۱۳ بهمن ۱۴۰۲ (۲ فوریه ۲۰۲۴) – دمشق: ترور پاسدار سعید علیدادی در حمله هوایی دیگر.

۱۱ اسفند ۱۴۰۲ (۱ مارس ۲۰۲۴) – حمص: حمله هوایی منجر به شهادت پاسدار رضا زارعی شد.

۷ فروردین ۱۴۰۳ (۲۶ مارس ۲۰۲۴) – دیرالزور: ترور پاسدار بهروز واحدی در حمله هوایی.

۱۳ فروردین ۱۴۰۳ (۱ آوریل ۲۰۲۴) – المزه دمشق: حمله هوایی گسترده که منجر به ترور هفت عضو سپاه قدس از جمله سردار سرتیپ محمدرضا زاهدی و سردار سرتیپ محمدهادی حاج رحیمی شد. دیگر قربانیان شامل پاسداران حسین امان‌اللهی، سید مهدی جلادتی، محسن صداقت، علی آقابابایی و سید عباس صالحی روزبهانی بودند.

حملات نافرجام به فرماندهان نیروی قدس

سه حمله هوایی در تاریخ‌های ۲۹ ژانویه ۲۰۲۴ (زینبیه دمشق)، ۲۱ فوریه ۲۰۲۴ (کفرسوسه دمشق) و ۲۹ فوریه ۲۰۲۴ (بابیلا دمشق) با هدف ترور سردار محمدسعید ایزدی و دیگر فرماندهان نیروی قدس انجام شد که همگی با شکست مواجه شدند.

این حملات که عمدتاً توسط جنگنده‌ها و پهپادهای اسرائیلی انجام شده‌اند، نشان‌دهنده شدت تنش‌ها و جنگ نیابتی میان ایران و اسرائیل در سوریه است. هدف اصلی این عملیات‌ها، تضعیف نیروی قدس و کاهش توان نظامی و اطلاعاتی ایران در منطقه است. ترور فرماندهان ارشد و نیروهای میدانی، ضربه‌ای جدی به ساختار فرماندهی و عملیات سپاه قدس وارد کرده است.

شیوه‌ها و پیامدها

موساد و دیگر نهادهای امنیتی اسرائیل، در این عملیات‌ها از روش‌های مختلفی چون بمب‌گذاری، ترور با سلاح گرم، ارسال بسته‌های انفجاری، ربایش و عملیات‌های پیچیده سایبری و اطلاعاتی استفاده کرده‌اند. این اقدامات اغلب با حمایت یا سکوت قدرت‌های غربی، به ویژه آمریکا، و با هدف ایجاد رعب، حذف فیزیکی مخالفان و جلوگیری از توسعه برنامه‌های نظامی یا علمی کشورهای هدف انجام شده است.

در ژانویه ۲۰۱۰، تیمی متشکل از ۱۸ نفر از عوامل موساد با گذرنامه‌های جعلی اروپایی وارد دبی شدند و محمود المبحوح، فرمانده ارشد حماس، را ترور کردند. این عملیات به‌دلیل پیچیدگی، استفاده از فناوری‌های پیشرفته و شواهد ویدیویی و اعترافات دستگیرشدگان، به‌عنوان نمونه‌ای از عملیات‌های فرامرزی و پیچیده موساد شناخته می‌شود.

این اقدامات بارها توسط نهادهای حقوق بشری بین‌المللی به‌عنوان «تروریسم دولتی» و نقض آشکار حقوق بشر محکوم شده است. با وجود این، اسرائیل به دلیل حمایت‌های سیاسی، نظامی و اقتصادی قدرت‌های بزرگ، به ویژه ایالات متحده، همچنان به این سیاست‌ها ادامه می‌دهد و ترور را به‌عنوان ابزاری برای تحقق اهداف امنیتی و سیاسی خود به کار می‌گیرد.

پرونده رژیم صهیونیستی سرشار از اقدامات تروریستی سازمان‌یافته در خارج از مرزهای فلسطین اشغالی است. این اقدامات نه‌تنها شامل حذف فیزیکی مخالفان، بلکه کشتار جمعی غیرنظامیان در فلسطین و لبنان و ایجاد رعب و وحشت در منطقه و جهان بوده است. تروریسم دولتی اسرائیل، بخش جدایی‌ناپذیری از سیاست‌های امنیتی و خارجی این رژیم محسوب می‌شود و همچنان ادامه دارد.