داستان سخت ترین مبارزات طوفان سال افزون قهرمان کیک بوکس ایران

طوفان سال افزون اولین ورزشکار حرفه ای ایران در میادین بین المللی کیک بوکس جهان محسوب می شود که توانست به عنوان اولین ایرانی وارد بزرگ ترین مسابقات حرفه ای دنیا در سازمان K-1 MAX گردد.

طوفان سال افزون هم اکنون با 98 بازی حرفه ای سازمان های بزرگ دنیا، موفق به کسب:

1. 87 برد
2. 11 باخت
3. و 2 مساوی شده است که در بین 87 برد موفق به 65 ناک اوت حریفان شده است.

حال که با طوفان سال افزون کمی آشنا شدیم قصد داریم به برسی 3 تا از سخت ترین مبارزات او در طول دوران ورزشی خود بپردازیم، پس لطفا تا انتها همراه این مصاحبه ی جذاب باشید.

از طوفان سوالات خود را آغاز می کنیم،

طوفان سال افزون چه معیاری برای سخت ترین مسابقات خود دارد؟

طوفان پاسخ می دهد:

به نظر من تمام مسابقات سخت است. نمی توان گفت که کدام مسابقه سخت تر است. هر مسابقه شرایط خاص خود را دارد. هم شرایط زمانی بسیار مهم است، هم محل برگذاری مسابقه مهم است، همچنین آمادگی جسمانی خودم و حریف مقابلم در تعیین پیروز میدان بسیار مهم می باشد.

اما اگر بخواهم از لحاظ شدت درد در مسابقات بگویم، باید ابتدا به مبارزه با قهرمان برزیلی اشاره کنم.

جالب شد، پس معیار را میزان درد قرار می دهی؟ خب لطفا از دردناک ترین مسابقاتت صحبت کن

طوفان سال افزون سپس اشاره می کند: شدت دردی که در این مسابقه با حریف برزیلی کشیدم هیچگاه فراموش نمیکنم. در این مسابقه که در سال 2011 در جام تیوتوکاپ که مسابقاتی بسیار معتبر و سخت محسوب می شود، برگزار شد.

در این مبارزه ی بسیار سخت با قهرمان برزیلی، به حدی دستانم مورد ضربه قرار گرفت که پس از مسابقه وقتی وارد ایران شدم، پزشک ارتوپد من باور نمی کرد در مسابقات به این میزان دستانم خُرد شده باشد.

در این مسابقه دستانم به حدی مورد آسیب قرار گرفته بود که پزشکم مثال قشنگی زد که انگار دستانم زیر ساطور رفته است! پس از این مسابقه تا 2 ماه به هیچ عنوان نمی توانستم دستانم را کوچک ترین تکانی بدهم.

اما در این مسابقه در اول راند سوم، یک لحظه حریفم گارد خود را پایین آورد که باعث شد با یک مشت زیر فک حریف ضربه وارد کنم که باعث شد حریفم بی هوش شود و سپس به روی من بیفتد که این اتفاق باعث شد ابروی من هم پاره بشود که باعث شد همان پایین رینگ ابروی من 6 بخیه بخورد.

چه مسابقه ی سخت و دردناکی واقعا تصور آن هم دردناک است، طوفان سال افزون لطفا از دومین مسابقه ی سخت خود برایمان بگو

دومین مسابقه ی دردناک و سخت من دقیقا بعد از این مسابقه رقم خورد! مسابقه ی بعدی من با قهرمان پرآوازه یعنی سوپربُن بود. در این مسابقه در راند اول به خوبی بازی کردم که فیلم های آن هم موجود است. در این مسابقه انگیزه و آمادگی بسیار مناسبی داشتم اما این ابروی باز شده عاقبت کار دست من داد.

با وجود تمام درد هایی که داشتم اما این ابروی باز شده ی من بود که در این مسابقه کار دستم داد. ابروی شکافته شده ی من خونریزی کرد و به قدری این خونریزی ادامه یافت که جلوی چشمانم را خون می گرفت که در نهایت دکتر اجازه ی ادامه ی بازی را به من نداد.

 در این لحظه داور مسابقه دکتر را صدا کرد و دکتر استاپ داد که در این لحظه قانون است که وقتی دکتر استاپ می دهد به هیچ عنوان بازیکن اجازه ی بازی نخواهد داشت.

در این مسابقه با کوفتگی و درد شدید بدن، انگیزه ی فراوانی داشتم اما عاقبت بازی به علت خونریزی شدید ابروی من متوقف شد.

چقدر مسابقات کیک بوکسینگ سخت و پر از درد است، نمی توان به راحتی از این دردها نوشت، طوفانِ عزیز لطفا اگر اذیت نمی شوی از سومین مسابقه ی سختت بگو

یادآوری آن روزها برای من شیرین است زیرا مردانه و بدونِ شوآف و رجز خوانی مبارزه کردم. همیشه با تمام توان وارد رینگ مسابقات شدم و در صفحات مجازی صحبتی نکردم اما در میدان مبارزه تمام حرف هایم را زدم.

من هیچگاه درد را قبول نداشتم پس یادآوری این خاطرات هم باعث اذیت شدن من نمی شود.

 اما مبارزه ی سنگین و سخت سوم از نظرم مبارزه با آرتورکشینگ کو قهرمان پرآوازه ی اوکراینی بود. این مسابقه که در سال 2009 در ژاپن برگذار شد، یکی از سخت ترین مسابقات از نظر فنی و بدنی برای من بود.

به مقداری از این حریف ضربات سنگین پا دریافت کردم که به جرئت می توانم بگویم هر مبارزی را می توانست ضربات او از پای در بیاورد. دیدن فیلم های مسابقات بسیار راحت است اما در وسط رینگ بسیار مبارزه متفاوت می باشد. در این مسابقه در نهایت در راند سوم نتوانستم از شدت درد ادامه دهم و حریفم پیروز میدان شد.

چقدر داستان این 3 مسابقه جذاب اما دردناک بود، آیا طوفان سال افزون اکنون قصد دارد باز هم مبارزه کند یا قصد بازنشستگی دارد؟

بازنشسنگی آن هم در سن 38 سالگی؟ به هیچ عنوان این قصد من نیست! همیشه برای خود تا سن 44 سالگی مبارزه آن هم در سطح حرفه ای را در نظر داشته ام. اکنون در دوران نقاهت زانوی خود هستم اما پس از گذشت این 1 ماه، مجدد تمرینات سنگین خود را آغاز تا آماده ی مسابقات حرفه ای شوم. امیدوارم باز هم برای ایران عزیز افتخار آفرینی کنم.