بودجه یک میلیون دلاری ناسا برای بررسی واکنش بدن انسان به پروازهای فضایی

به گزارش ناسا، ناسا هشت پژوهش جدید را با هدف درک بهتر واکنش بدن انسان به پروازهای فضایی تأمین مالی می‌کند. این پژوهش‌ها روی زمین و بدون نیاز به نمونه‌ها و داده‌های فضانوردان انجام خواهند شد.

این پژوهش‌ها در مجموع، واکنش‌های فیزیولوژیکی و روانی را نسبت به چالش‌های فیزیکی و ذهنی بررسی خواهند کرد ‌که فضانوردان ممکن است در طول پرواز فضایی با آنها روبرو شوند. با این اطلاعات، ناسا ممکن است بهتر بتواند خطرات را کاهش دهد و از سلامتی و عملکرد فضانوردان در طول ماموریت‌های بلندمدت آینده به مقصد «ایستگاه فضایی بین‌المللی»، ماه، مریخ و فراتر از آن محافظت کند.

پروژه‌های پژوهشی منتخب از میان ۶۰ پیشنهاد ارائه‌ شده در پاسخ به طرح «فرصت‌های تحقیقاتی اکتشاف انسانی»(HERO) سال ۲۰۲۳ انتخاب شدند. آنها به خطرات متعدد پروازهای فضایی مربوط به سلامتی عضلات و استخوان‌ها، تفاوت‌های جنسیتی، استقلال و رفتار خدمه، تعادل و بی‌نظمی و التهاب مغز یا نخاع می‌پردازند.

پیشنهادها به طور مستقل توسط کارشناسان موضوعی حوزه دانشگاه، صنعت و دولت و با استفاده از یک فرآیند بررسی ناشناس دوگانه برای ارزیابی شایستگی علمی مورد بررسی قرار گرفتند. پیشنهادهای امتیازدهی برتر توسط ناسا و در ارتباط با طرح «نقشه راه تحقیقات انسانی»(HRR) این آژانس، پیش از انتخاب نهایی ارزیابی شدند. بودجه در مجموع حدود ۱.۲ میلیون دلار است که در سراسر پروژه‌ها توزیع می‌شود. اعطای بودجه به هر پروژه تا یک سال ادامه خواهد داشت.

اسامی پژوهشگران منتخب و گروه‌های آنها به شرح زیر است.

۱. «هدر آلاوی»(Heather Allaway) از «دانشگاه ایالتی لوئیزیانا»(LSU) و «کالج ای اند ام»(A&M College)، «دوره زمانی تغییرات ریزساختاری استخوان و ویژگی‌های فیزیکی در موش‌های نر و ماده طی پرواز فضایی شبیه‌سازی‌شده».

۲. «کلی کرو»(Kelly Crowe) از «دانشگاه زاویر»(Xavier University)، «ارزیابی سیالیلاسیون در آتروفی عضلات اسکلتی به دلیل ریزگرانش شبیه‌سازی‌شده».

۳. «آنتونی لاو»(Anthony Lau) از «کالج نیوجرسی»(TCNJ)، «اثرات قرار گرفتن در معرض تابش حاد و طولانی پروتون بر سلامتی استخوان».

۴. «رانجانا مهتا»(Ranjana Mehta) از «پایگاه آزمایشی مهندسی تگزاس ای اند ام»(TEES)، «مشخص کردن و کاهش دادن اثرات متقابل استرس‌های مرتبط با خستگی و تغییر گرانش بر نتایج حسی-حرکتی، رفتاری و عملیاتی».

۵. «کاتلین موزیر»(Kathleen Mosier) ، از «شرکت تیم‌اسکیپ»(Teamscape LLC)، «مذاکره در مورد استقلال خدمه در طول عملیات فضایی».

۶. «تالمو پریرا»(Talmo Pereira) از «موسسه مطالعات بیولوژیکی سالک»(Salk Institute for Biological Studies)، «یادگیری عمیق خودکار برای بررسی رفتار و فنوتیپ سلامت جوندگان در پرواز فضایی».

۷. «شوبهانکار سومان»(Shubhankar Suman) از «دانشگاه جورج‌تاون»(Georgetown University)، «هدف‌گیری سلول‌های پیر برای کاهش دادن التهاب عصبی ناشی از تشعشعات فضایی».

۸. «دانیال تورک‌اوغلو»(Danyal Turkoglu) از «شرکت اولترا سیف نوکلییر کورپوریشن»(USNC)، «رادیوایزوتوپ برای فعال کردن رادیولوژی فضایی بر پایه اشعه ایکس».

«برنامه پژوهش‌های انسانی»(HRP) ناسا، بهترین روش‌ها و فناوری‌ها را برای حمایت کردن از سفر فضایی ایمن و خلاقانه انسان دنبال می‌کند. این برنامه با کمک کارهای علمی انجام‌شده در آزمایشگاه‌ها، آنالوگ‌های زمینی و ایستگاه فضایی بین‌المللی، چگونگی تأثیرگذاری پرواز فضایی را بر بدن و رفتار انسان بررسی می‌کند. چنین پژوهش‌هایی، تلاش برنامه پژوهش‌های انسانی را برای ابداع کردن روش‌هایی هدایت خواهند کرد که فضانوردان را برای سفر فضایی به ماه، مریخ و فراتر از آن، سالم و آماده ماموریت نگه می‌دارند.