مهم‌ترین بحران لرستان رویشگاه‌های جنگلی آن است

به گزارش خبر فوری به نقل از گُلوَنی ، محمد درویش، فعال محیط زیست و مدیرکل پیشین سازمان محیط زیست در نشست «طبیعت لرستان در معرض انقراض» گفت: من فکر می‌کنم مهمترین بحرانی که استان لرستان با آن درگیر است، رویشگاه‌های جنگلی‌اش است. رویشگاه‌های جنگلی لرستان متاسفانه زادآوری طبیعی‌اش را از دست می‌دهد و اگر وارد این رویشگاه‌های جنگلی شوید، به ندرت دیگر پایه‌های جوان می‌بینید. این پایه، پایه‌های قدیمی هستند و متاسفانه به شکل دانه‌زاد هم نیستند، شاخه‌زاد هستند و این نشاندهنده مرگ یک جنگل است. درویش افزود: به‌خصوص در استان لرستان به دلیل کشاورزی در زیراشکوب جنگل‌های زاگرس و به خاطر حضور بیش از حد دام، زادآوری طبیعی جنگل‌هایمان را از دست دادیم.

وی تصریح کرد: اگر لرستان جنگل‌هایش را از دست دهد، به دلیل این‌که منطقه پرشیبی است و سفره‌های آب زیرزمینی آنچنانی‌ای ندارد، دقیقا به سرنوشت بروجن در چهار محال و بختیاری تبدیل می‌شود و همانطور که الان آن‌جا ۶۰ تا از روستاهایش را دارند با تانکر آب می‌رسانند، در لرستان هم چنین اتفاقی می‌افتد.

این فعال محیط زیست تأکید کرد: من فکر می‌کنم مهمترین مطالبه مردم در محیط طبیعی باید بازگرداندن توان تاب‌آوری به رویشگاه‌های جنگلی استان باشد. باید برویم به سمت معرفی معیشت‌های جایگزین برای بوم‌نشینان، تا آن‌ها بلوط‌ها را به زغال تبدیل نکنند، و همچنان به کف‌زنی و هرس‌های افراطی اقدام نکنند. از شاخ و برگ بلوط‌ها برای مراسم مذهبی‌شان استفاده نکنند و به‌ویژه تلاش کنند تا ظرفیت گرمایی ویژه لرستان حفظ شود.

درویش ادامه داد: سدسازی‌ها و طرح‌های آب بین‌حوزه‌ای، دومین عامل مخرب توان تاب‌آوری استان لرستان است و متاسفانه استان لرستان هم به یک کارگاه سدسازی تبدیل شده است. الان سد بختیاری، در واقع در مرز همین استان ساخته می‌شود و می‌تواند به شدت رویشگاه‌های منطقه را متاثر کند و نظام هیدرولوژیکی منطقه را مختل کند. مدیران لرستانی نباید فکر کنند که این نوع اشتغال‌های کوتاه‌مدت می‌تواند مشکل لرستان را حل کند.

وی تأکید کرد: لرستان می‌تواند به یکی از استان‌های که مهمانپذیر درجه یک در حوزه گردشگری طبیعی است، تقدیم شود. باید زیرساخت‌های لازم برای ایجاد اکوکمپ‌ها، اکولوژها، اکوسافاری‌ها در آن فراهم شود و برود به سمت بالفعل‌شدن مزیت‌های نسبی‌اش در حوزه بوم‌گردی مسئولانه، برود به سمت ایجاد کلبه‌ها و خانه‌های روستایی که از آن بتوانند پول تولید کنند با استقرار سلول‌های فوتو-ولتاییک، یعنی همان کاری که در ترکیه انجام می‌گیرد.

این فعال محیط زیست افزود: گیاهان دارویی یکی دیگر از مزیت‌های بسیار ارزشمند استان لرستان است که با کمترین آب می‌تواند درآمد خوبی را داشته باشد. نیازی نیست که همه راه‌ها به دامداری و کشاورزی ناپایدار ختم شود و اگر ما در این زمینه بتوانیم کار ارزشمندی انجام دهیم، نسل‌های آینده حتما این خدمات را به خاطر خواهند داشت.

درویش تصریح کرد: اشترانکوه نگین لرستان، می‌تواند صندوق ارزی پایدارشان باشد، به شرط این‌که یک طرح جامع گردشگری در اشترانکوه اجرا شود. دست‌کم در حاشیه ۱۰۰ متری این دریاچه به هیچ عنوان نباید ما اجازه کمپینگ بدهیم و از درآمد حاصل از این جذابیت‌ها می‌توانیم اشترانکوه را حفظ کنیم.

وی تأکید کرد: مردم لرستان باید حواسشان به ژینایی اشترانکوه و دریاچه گهر باشد. به جای این‌که نگران این باشند که دریاچه گهر را با پسوند چه شهری نام گذارند، باید نگران افت توان کارایی اشترانکوه باشند. اگر که مخالف جاده هستید، ما باید با هر نوع جاده‌ای مقابله کنیم. چطور است که مردم دورود جاده آسفالته خودشان را به راحتی می‌بینند، اما جاده عشایری الیگودرز را نمی‌توانند تحمل کنند؟ این قومیت‌بازی‌ها به نظر من یکی از آفت‌هایی است که می‌تواند به محیط زیست ما ضربه بزند و همینطور که می‌بینید، دارد ضربه می‌زند.

این فعال محیط زیست ادامه داد: الیگودرز مهمترین قطب محیط زیستی استان لرستان است که ۲۸۰ هزار هکتار جنگل دارد، زیباترین آبشارهای ایران در الیگودرز است اما به راحتی آبش به سمت کوچری و قم برده‌اند.

درویش تأکید کرد: واقعا مردم نسبت به این ماجراها بی‌تفاوت هستند. نیاز است که کار رسانه‌ای جدی‌تری در لرستان اتفاق بیفتد و من به همین خاطر کار گلونی و رضا ساکی عزیز را قدر می‌دانم. باید این ظرفیت‌سازی‌ها ادامه داشته باشد و در کنار گفتن چالش‌ها، فرصت‌های لرستان هم بیان شود.

وی در پایان با اشاره به پویش سه‌شنبه‌های بدون خودرو گفت: استاندار لرستان دستور داده که تمام کارمندان شهر خرم‌آباد، سه‌شنبه‌ها از خودروهای خودشان استفاده نکنند. این دستور، یک دستور بی‌نظیری در کل کشور است و می‌تواند یک الگوی خوب باشد. مردم لرستان یکی از مردمانی هستند که بسیار به محیط زیستشان علاقه دارند. این رگ غیرتشان در مورد محیط زیست را به شدت می‌توانیم حس کنیم و باید روی این نقاط قوت بیشتر کار کنیم. مدارس طبیعت جایش در استان لرستان خالی است و برای این مردمی که اینقدر عاشق طبیعت هستند، باید به سرعت این مدارس تاسیس شود و به این سمت برویم که لرستان را با کاهش وابستگی معیشتی به منابع آب و خاکش به یک استان بهره‌مند تبدیل کنیم.

35