به دوستانم گفتم نامه «برخورد با اغتشاشگران» را نه تنها امضا نمی‌کنم، بلکه شما هم امضا نکنید

اعتراضات در ایران در حالی به پایان ۲ ماه نزدیک می‌شود که کماکان اقدام مشخصی برای پاسخ به این اعتراضات مشاده نشده است. همزمان با همین اتفاقات نیز نامه‌ای با امضای ۲۲۷ نفر از نمایندگان به رییس قوه قضاییه منتر شد که در آن خواسته شده بود با «اغتشاشگران» برخورد جدی صورت بگیرد! 

در این‌باره محمود عباس‌زاده عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفت: کلید واژه «منافع ملی» بهترین محور و مبنا برای انسجام سیاسی و وحدت ملی در کشور است. وحدت ملی، از حیث نظری و ملی، با محوریت منافع ملی   شکل می‌گیرد. منافع ملی دو محور دارد؛ یک، تمامیت ارضی و دوم، اصل نظام سیاسی. و بعد از آن مسائل دیگر فرعی است. من اعتقاد دارم تمام ایرانی‌ها از هر مذهب و جناحی با هر شکل و شمایلی، سلیقه و دیدگاهی با تمامیت ارضی کشور موافق هستند و مباحثی چون تجزیه طلبی در ایران شکل نمی‌گیرد، چون مردم ایران وطن پرست هستند؛ لذا اینکه موضوع تجزیه طلبی را چندین بار نقل و پررنگ کنیم به نفع کشور نمی‌دانم. ما مملکتی ریشه دار و ملتی فهیم و وطن پرست داریم که حاضر هستند بابت وطن هزینه بدهند.

وی ادامه  داد: اعتراضات در کشور کاملا طبیعی است. اعتراض در جامعه‌ی زنده مانند درد در بدن انسان است. باید درد را ریشه یابی کنیم و لذا  اعتراض در جامعه نعمت است. اعتراض نشانگر این است که در عملکرد، نگاه، تصمیمات، مواضع‌ و رفتارمان یک مشکلی وجود دارد که باعث اعتراض بخشی از جامعه شده است. در صورت بروز اعتراض باید اصلاح صورت بگیرد و به مسایل فرعی دامن نزنیم و فرافکنی نکنیم.

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در ادامه، در خصوص دیدار هفته گذشته امیرعبداللهیان با وزرای سابق خارجه گفت: به نظرم حرکت نمادین خوبی بود. من اعتقاد دارم که ما در دیپلماسی خارجی به تغییر و تحول گسترده و عمیق نیاز داریم و بنده در این‌باره حدود ۲۴ مورد جمع بندی دارم. از امیرعبداللهیان چنین انتظاری داشتیم و هنوز هم داریم و ناامید نشده ایم.

وی افزود: یکی از این موارد بحث منافع ملی است که آیا تا امروز یک تعریف جامع و کاملی از آن ارائه شده است که همه روی آن اجماع نظر داشته باشند؟ این را باید دستگاه دیپلماسی بگوید که تعریف ما از «منافع ملی» دوست و دشمن چیست. این‌ها مسائلی ساختاری است که باید حل کنیم. حال وزرای سابق را دعوت کردند و از خاطرات و تجربه‌های خود گفتند و چای و قهوه نوشیدند، این حرکت یک حرکت نمادین خوب است. اما ما به تصمیمات، رفتارها و اقدامات نمودی احتیاج داریم که مردم آثارش را در دیپلماسی خارجی ببینند. یک دیپلماسی خارجی دارای پویایی و عقلانیت باید در اقتصاد مردم و داخل و خارج از کشور تاثیرگذار باشد. من دیگر به کارهای نمادین و سمبلیک اعتقادی ندارم، زیرا به اندازه‌ی کافی کارهای سمبلیک داریم.

 عباس‌زاده مشکینی در باب نامه‌ی برخورد با معترضان که به امضای ۲۲۷ نفر از نمایندگان مجلس یازدهم رسید نیز گفت: نامه ای که دوستان دو هفته‌ی قبل آوردند کلمه‌ی «اعدام» در آن ذکر نشده بود. محتوای آن نامه از برخورد جدی با اغتشاشگران و کسانی که مرتکب جرم شدند بود، سخن می گفت. من به دوستانی که این نامه را آوردند توصیه کردم با توجه به شرایط موجود در کشور این کار نفعی ندارد و شاید واکنش‌ها، سوءاستفاده و تفسیرهای مختلفی در جامعه به دنبال داشته باشد، اما آنها با این حرف مخالفت کردند و من نیز نهایتا نامه را امضا نکردم. آخر وقت مجلس نیز بخشی از بیانیه خوانده شد. البته چند روز بعد متنی منتشر شد که با امضای ۲۲۷ نفر از نمایندگان بود؛ اما در لیست امضا کنندگان با اسامی ای برخورد کردم که می‌دانستم امضاء نکرده اند. برخی اسامی نیز متعلق به نمایندگان دوره‌ی قبل بود که در هیأت رئیسه حضور داشتند. اینجا بود که بلافاصله فهمیدم این نامه جعلی است.

وی اظهار داشت: نمایندگان آزاد هستند نامه‌ای را امضاء کنند یا نکنند، کسی نمی‌تواند نماینده مجلس را به دلیل اظهار نظر یا امضای سندی که به وظیفه نمایندگی اش مربوط است سرزنش کند. من شخصا امضا نکردم و دلیل من هم مشخص بود و به دوستانم هم گفتم نه تنها امضا نمی‌کنم، بلکه شما هم امضا نکنید چون در شرایط فعلی به مصلحت نیست.

عباس زاده مشکینی یادآور شد: عده‌ای از این نامه سوءاستفاده و آن را جعل کردند که واکنش‌ها و تعابیر بسیاری به دنبال داشت. کسی که سندی را در مجلس امضا می کند باید بیاید از امضایش دفاع کند و در مقابل هم همین طور. امروز جامعه نیاز به آرامش و ثبات سیاسی دارد؛  چون دشمن از این شرایط سوءاستفاده می کند. در چنین شرایطی که خلط مبحث شده . تشخیص سره از ناسره سخت می‌شود. ما امروز در کشور به صداقت، شفافیت، پاسخگویی و مسئولیت پذیری نیاز داریم و محافظه کاری با کارهای بزرگ سازگار نیست.