پرسپولیسِ برانکو همچنان دست نیافتنی/استارت سرخپوشان برای قهرمانی از نیم فصل دوم

به گزارش خبر فوری ؛ پرسپولیس برانکو که فصل گذشته به جمع چهار تیم برتر آسیا راه افتاده بود، با اقتدار بهترین تیم فوتبال ایران بود. اما پرسپولیسی ها به بهانه حضور در لیگ قهرمانان آسیا چه چیزی را از دست داده اند؟

تابستان سال گذشته را به یاد بیاورید. پرسپولیسی ها در آزادی با الدحیل مساوی کرده بودند و در قطر با یک گل پیروز میدان شدند تا به جمع هشت تیم برتر لیگ قهرمانان آسیا صعود کنند؛ پایانی شگفت انگیز برای فصل گذشته و مقدمه ای فوق العاده برای فصلی خیره کننده. سی ام تیر 96 در سوپرجام با سه گل از سد نفت تهران گذشتند و سوپرجام را به خانه بردند. پرسپولیس که قرار نبود ببازد، در نخستین هفته لیگ 0-2 از سد فولاد گذشت، با نتیجه 1-2 تراکتور را در خانه اش شکست داد و دوباره نفت تهران را با نتیجه ای مشابه با آن چه در سوپرجام به دست آمده بود شکست داد.

پرسپولیس در هفته چهارم لیگ با مشکی پوشان در تهران مساوی کرد و در ادامه در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا، بازگشتی نصف و نیمه مقابل الاهلی داشت. بازی رفت که به دلیل مسائل سیاسی در ورزشگاه سلطان قابوس برگزار شد به ضرر شاگردان برانکو آغاز شد. عمر السومه در دقیقه دو بازی را برای الاهلی یک طرفه کرد تا هم تیمی او، لئوناردو در دقیقه 58 اختلاف گل را دو برابر کند. علی علی پور که می دانست شکست در ورزشگاهی به اصطلاح خانه می تواند مقدمه ای بر پایان حضور تیمش در آسیا باشد، جلو کشید تا شجاع خلیل زاه را در دقیقه 72 به گل برساند. فشار پرسپولیس ادامه دار بود تا جایی که گادوین منشا در دقیقه 84 بازی را به تساوی کشاند. سوت پایان بازی را مساوی اعلام کرد تا پرسپولیسی ها آن قدر انگیزه داشتند که سازمان لیگ بازی آن ها مقابل ماشین سازی را دو هفته به تعویق بیاندازد. شاگردان برانکو با اعتماد به نفس در تبریز حاضر شدند و با سه گل ماشین سازی را در هم کوبیدند. سرخ پوشان چند روز بعد در امارات حاضر شدند تا الاهلی را تنبیه کنند. اگر چه علی علی پور در دقیقه شش پرسپولیس را پیش انداخت، اما اخراج کمال کامیابی نیا در دقیقه یازده شرایط را بیشتر شبیه تنبیه پرسپولیس جلوه می داد. نیمه نخست با پیروزی تیم برانکو به پایان رسید اما در دقیقه 56 الاهلی بازی را به تساوی کشاند. حالا پرسپولیسی ها برای صعود به دو گل نیاز داشتند، گادوین منشا در دقیقه 83 از روی نقطه پنالتی تیمش را پیش انداخت تا گل دقیقه 94 مهدی طارمی تیری بر پیکره الاهلی باشد. آن ها از دو بازی سخت با سری بالا، بیرون آمده بودند.

پنج روز بعد، شاگردان برانکو مقابل گل دقیقه 4 مرتضی آقاخان بازی را به پیکان واگذار کردند. نخستین باخت پرسپولیس در فصل، مقدمه ای بود بر تساوی 2-2 مقابل سپاهان در اصفهان . پارس جنوبی جم و پیکان به عنوان دو رقیب اصلی پرسپولیس در آن روز های لیگ برتر، دست شاگردان برانکو را از صدر جدول دور نگه داشته بودند. عدم تمرکز پرسپولیسی ها مقابل دیگر نماینده عربستان در نیمه نهایی آن هم در زمینی بی طرف کار دست آن ها داد تا با چهار گل شکست بخورند. پنج روز پیش از بازی برگشت مقابل الهلال، استقلال خوزستان در شرایطی که میزبان پرسپولیس بود با نتیجه 1-3 شکست خورد. اما این پیروزی هم فایده ای برای برانکو نداشت، چرا که شاگردانش نتیجه ای بهتر از تساوی 2-2 در بازی برگشت مقابل الهلال کسب نکردند تا اولین حضور پرسپولیس در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا منتهی به فینال نباشد.

حالا پرسپولیسی ها در دو رقابت حضور داشتند؛ جام حذفی و لیگ برتر. آن ها یک بار دیگر نفت تهران را شکست دادند، این بار در جام حذفی. سپس در دربی تهران با یک گل شاگردان تازه اوج گرفته شفر را شکست دادند تا فاصله شان را با پارس جنوبی جم کم کنند. پدیده آن روز های فوتبال ایران برنامه ای برای واگذاری صدر جدول نداشت. پرسپولیسی ها هم که نمی خواستند لیگ را واگذار کنند، سایپا را شکست دادند اما تساوی مقابل پدیده در تهران، کافی بود تا فاصله با پارس جنوبی جم به یک امتیاز برسد. آن هم در آستانه رقابت حیاتی فصل مقابل رقیب اصلی آن روز ها.

ورزشگاه تختی جم در چهارم آذر 96 میزبان یک بازی بسیار مهم بود. پرسپولیسی ها برای پس گرفتن عنوان قهرمانی‌شان باید پارس جنوبی را در خانه اش شکست می دادند. نیمه نخست آن بازی بدون گل به پایان رسید. در نیمه دوم و در دقیقه 65 محسن فروزان پشت ضربه پنالتی قرار گرفت. او به سمت توپ حرکت کرد و ضربه اش ابتدا به تیر عمودی سمت چپ و سپس به تیر عمودی سمت راست برخورد کرد و برگشت داده شد. بازی در ادامه آرام دنبال شد اما پرسپولیس در دقیقه 95 روی ضربه شایان مصلح به گل رسید تا پرسپولیس پس از سیزده هفته به صدر جدول رسید. پیروزی برابر پارس جنوبی جم، آغازی بر روز های مقتدرانه پرسپولیس در لیگ بود. این برد، برای تیم شکست خورده چندان جالب نبود و روند اوج گرفته پارس جنوبی جم با باخت به پرسپولیس نفس های آخرش را می کشید. پرسپولیس تا هفته سیزدهم با یک بازی عقب افتاده (مقابل نفت آبادان که بعد ها با پیروزی سرخ پوشان به اتمام رسید) از 12 بازی 27 امتیاز کسب کرده بود. هشت پیروزی در کنار سه تساوی و تنها یک باخت

توضیح می داد چرا تیم برانکو باید صدرنشین لیگ باشد. آن ها با 20 گل زده و تنها 6 گل دریافتی، علاوه بر این که سومین خط حمله لیگ را در اختیار داشتند، قدرتمند ترین خط دفاعی لیگ را برای خود می دانستند.

اما شرایط در لیگ هجدهم متفاوت است. حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا، بازی های عقب مانده زیادی را برای پرسپولیس رقم زده بود. فشردگی مسابقات لیگ قهرمانان آسیا در کنار محرومیت از نقل و انتقالات باعث شده بود تا مصدوم های پرسپولیس، خودشان یک تیم باشند. در چنین شرایطی که برانکو درگیری های لفظی زیادی با کی روش داشت پرسپولیس آن طور که باید نتیجه نمی گرفت. در عین حال نباید فراموش کنیم که پدیده و سپاهان در کنار تراکتورسازی، رقابت شدیدی را برای قهرمانی در لیگ آغاز کرده اند. اتفاقی مشابه با آن چه سال گذشته رخ داده بود، امروز تکرار شد. سپاهان شگفتی فصل را شکست داد و پس از پنج سال به صدر جدول رسید. حالا پرسپولیسی ها با یک بازی عقب افتاده نسبت به سایر رقبا در جایگاه سوم جدول حضور و فاصله ای پنج امتیازی با صدر دارند. اما آن چه قوی ترین خط دفاعی لیگ هجدهم را امیدوار می کند، بدون شکست بودن آنان است. شاگردان برانکو در دو بازی حساس پیش از آغاز نیم فصل، باید به مصاف دو تیم اصفهانی تیم بروند. پرسپولیسی ها که در 12 بازی تنها 12 گل زده اند، با 4 گل خورده امیدوار می مانند تا سپاهان را متوقف کنند. جدال سپاهان و پرسپولیس، به عنوان دو تیم بدون شکست لیگ، احتمالا مهم ترین رقابت فصل خواهد بود.

31