بیماری‌ پنهان سلنا گومز چیست؟

سلنا گومز سال‌ها قبل از بیماری لوپوس، یک بیماری خودایمنی که بیشتر زنان را درگیر می‌کند، پرده برداشت و اهمیت تشخیص زودهنگام و درمان آن را برجسته کرد. لوپوس می‌تواند به اندام‌های حیاتی آسیب برساند و مدیریت آن نیازمند مراقبت‌های ویژه و تغییر سبک زندگی است.

کدخبر: 3163404

وقتی خواننده مشهور آمریکایی سال‌ها قبل از بیماری‌ای که به آن مبتلا شده بود صحبت کرد مورد توجه بسیاری از رسانه‌ها قرار گرفت. بیماری «لوپوس» همان چیزی بود که گومز باید با آن دسته پنجه نرم می‌کرد.

لوپوس یک بیماری خودایمنی است که 90 درصد مبتلایان را زنان تشکیل می دهند؛ بیماری های خود ایمنی به بیماری هایی گفته می شود که در آن سیستم ایمنی، بافت های سالم بدن را به عنوان یک عامل خارجی فرض می کند و به آن ها حمله می کند. لوپوس به دو نوع DLE و SLE تقسیم بندی می شود. نقطه هدف DLE معمولا پوست است و روی ارگان های دیگر بدن تاثیر نمی گذارد. نوع SLE جدی تر است و علاوه بر پوست، اندام های حیاتی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. در نوع شدید بیماری، بافت مفاصل و عضلات و غشای ریه، قلب، کلیه ها و مغز آسیب می بیند. تشنج، افسردگی، گیجی و سکته مغزی، از عوارض لوپوس هستند.

به گزارش بنیاد لوپوس آمریکا، خستگی و ناتوانی از مهمترین و اولین نشانه های لوپوس است. در مراحل بعدی علایمی مانند سر درد، درد مفاصل، تب، کم خونی، ریزش مو، تورم در ناحیه دست و پا و اطراف چشم، لخته شدن غیر طبیعی خون، سفید شدن یا آبی شدن انگشتان در سرما، حساسیت پوست نسبت به نور خورشید و زخم های پروانه ای شکل روی بینی و گونه دیده می شود. افراد مبتلا به لوپوس در ظاهر خوب دیده می شوند، در حالیکه مبارزه سختی در بدنشان وجود دارد و همین امر منجر به منزوی شدن بیمار می‌شود.

چه عواملی باعث لوپوس می شود؟

تحقیقاتی که به تازگی صورت گرفته نشان می دهد که یک سازوکار مرتبط با کروموزوم X، با بیماری های خودایمنی و لوپوس در ارتباط است. دلیل اینکه اغلب زنان در معرض لوپوس قرار می گیرند این است که کروموزوم X نسبت به کروموزوم Y، ژن های مرتبط با ایمنی بیشتری را حمل می کند و همانطور که می دانیم زنان دو کروموزوم X و مردان یک کروموزوم X و یک کروموزوم Y دارند؛ بنابراین زنان بیشتر در معرض بیماری های خود ایمنی هستند. لوپوس هیچ عامل شناخته شده ای ندارد و ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی، هورمونی، ایمنی بدن و زیست محیطی است. عفونت های باکتریایی و ویروسی، استرس عاطفی شدید، قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید و استفاده از داروی های فشار خون و منظم شدن ریتم قلب، می توانند سبب بروز علایمی شبیه لوپوس شوند. افزایش هورمون استروژن در دوران بارداری نیز می تواند لوپوس را تشدید کند.

درمان لوپوس!

به گزارش ایسنا، کارشناسان سازمان خدمات ملی سلامت انگلیس بر اهمیت تشخیص زودهنگام برای درمان موفقیت‌آمیز تاکید می‌کنند و هشدار می‌دهند که تشخیص لوپوس ممکن است دشوار باشد زیرا نشانه‌های آشکار بروز آن، مانند التهاب اندام‌های حیاتی همچون قلب، ریه‌ها، کبد و کلیه‌ها، با بیماری‌های دیگر مشابه است. پزشکان عمومی معمولا آزمایش خون تجویز می‌کنند تا تعیین کنند که لوپوس تا چه حد گسترده شده و تعداد پادتن‌های موجود، نشان می‌دهد که فرد احتمالا با چه شدتی درگیر این بیماری شده است. پس از آن، ممکن است برای بررسی میزان آسیب عضوی، پرتونگاری با اشعه ایکس و اسکن ضروری تشخیص داده شود.

برای کنترل علائم لوپوس معمولا داروهای ضدالتهاب مانند ایبوپروفن، هیدروکسی کلروکین برای خستگی و مشکلات پوستی و مفصلی، و قرص‌ها، تزریق‌ها و کرم‌های استروئیدی برای بثورات و التهاب کلیه، تجویز می‌شود. همچنین در موارد شدید، ریتوکسیماب و بلیموماب ممکن است برای هدف قرار دادن تعداد پادتن‌ها در خون و تقویت سیستم ایمنی تجویز شوند.