بازی در موقعیت کمدی با چهره کاملا جدی
افسانه ناصری بازیگر سریال های «جزر و مد» و «نقطه سر خط» از تجربه ایفای نقش در آثار طنز و همکاری با سعید آقاخانی می‌گوید.
افسانه ناصری بیشتر در سریال‌های غیرکمدی بازی کرده و معمولا با مجموعه‌های ملودرام و خانوادگی در تلویزیون دیده شده است اما سریال «جزر و مد» ساخته علی عبدالعلی‌زاده که این شب‌ها از شبکه 2 در حال پخش است، جزو معدود آثار کمدی کارنامه این بازیگر است.
ناصری همزمان با این مجموعه، بازپخش سریال طنز «نقطه سر خط» ساخته سعید آقاخانی را نیز از شبکه آی‌فیلم روی آنتن دارد. به بهانه پخش این دو مجموعه، با افسانه ناصری درباره تجربه حضور در مجموعه‌های کمدی و کیفیت سریال‌های تلویزیون گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
«نقطه سر خط» و «جزر و مد» جزو معدود تجربه‌های کمدی‌تان هستند و شما کمتر در سریال‌های طنز بازی کردید. علتش انتخاب‌های خودتان است یا پیشنهادهای کمدی کمتر بوده؟
من در «نقطه سر خط» هم نقش رئال خودم را بازی می‌کردم، شاید پیش نیامده و در حد تله‌فیلم کمدی کار کردم. یک مفاهیمی در صورت آدم‌ها وجود دارد و صورت من خیلی جدی است، به همین دلیل نمی‌توانم از آن فرار کنم، مگر این که یک فیلم نامه خوب با یک کارگردان خوب و موقعیت کمدی باشد.
البته پدر و مادر هم بسیار بذله‌گو و شوخ‌طبع بودند و خانوادگی آدم‌های سرخوشی هستیم اما صورت و چشمان جدی من باعث شده بیشتر در آثار جدی بازی کنم. البته همان طور که گفتم تله‌فیلم کمدی بازی کردم، هرچند خیلی رضایت نداشتم اما بعضی لحظاتش درآمده بود.
معیار و ملاک‌تان برای انتخاب آثار کمدی چیست؟
کارگردان و فیلم نامه خوب باشد. مثلا من خیلی دوست دارم با آقای عطاران کار کنم و همه دوست دارند با ایشان همکاری کنند.
حیف شد که ایشان دیگر در تلویزیون کار نمی‌کند، آثار بسیار خوبی میساختند و تماشا می‌کردیم. به خودشان هم گفتم، من خیلی وقت پیش سریال‌های‌شان را از سروش خریدم و هر ازگاهی آن‌ها را تماشا می‌کنیم.
به نظرتان دلیل موفقیت سریال‌های آقای عطاران چیست؟
مخاطب با موقعیت‌های سریال‌های ایشان همذات پنداری می‌کند. آقای عطاران فرد بسیار ریزبین و باهوشی است، از زندگی مردم فقیر و نسبتا فقیر اطلاعات بسیار خوبی دارد و خیلی خوب نگاه می‌کند.
شنیدم که ایشان ماشین هم ندارد و می‌گوید دوست دارد این طرف و آن طرف برود تا بتواند با آدم‌ها ارتباط بیشتری داشته باشد.
در سریال «نقطه سر خط» و همچنین مجموعه «شب عید» با آقای آقاخانی همکاری کردید، این تجربه چطور بود؟
آقای آقاخانی هم خودش اصولا آدم بذله‌گو، خوش مشرب و شوخ‌طبعی است. ایشان هم مثل آقای عطاران، همیشه به زندگی و مسائل پیرامونش یک نگاه کمدی دارد.
همیشه سر کار با ایشان خیلی خوش می‌گذرد، به همین دلیل از کار با ایشان لذت می‌برم و فکر می‌کنم «نون خ» بهترین کار آقای آقاخانی است.
پس «نون خ» را تماشا کردید؟
بله. قبلا بازی‌های آقای آقاخانی را نسبت به کارگردانی ایشان بیشتر دوست داشتم، به خودشان هم می‌گفتم اما بعد از «نون خ» دیدم واقعا در حد آقای عطاران، کارگردان بسیار باهوشی است. سال‌هاست که دارد کار می‌کند و در این حیطه تجربه بسیاری دارد.
آقای عطاران و آقاخانی از زمان «ساعت خوش» تا حالا دارند کمدی کار می‌کنند و این خودش تجربه‌ای را به دنبال می‌آورد.
آقای آقاخانی کارگردان سخت‌گیر و وسواسی هستند، این موضوع کار با ایشان را سخت نمی‌کند؟
نه اصلا، اتفاقا به نکات ظریف و درستی اشاره می‌کنند که ممکن است بازیگر حواسش نباشد و بازیگر را بسیار خوب هدایت می‌کنند. من همیشه از کار کردن با ایشان لذت می‌برم.
از دیدگاه شما چرا از سریال‌های کمدی جدید مانند آثاری که در گذشته ساخته میشد، استقبال نمی شود؟
اساسا تلویزیون نمی‌خواهد این اتفاق بیفتد. سریال‌های غیرکمدی هم کارهای جذابی نیستند که مخاطب دنبال کند. اساس یک کار خوب، فیلم نامه است و این در دست تلویزیون است که نویسنده‌های خوب را به کار بگیرد و با کارگردان‌ها و تهیه‌کنندگانی که در این زمینه تجربه‌های خوبی داشتند تعامل کند. کاری ندارد، باز هم می‌توانند شروع کنند و صداوسیما باید این حرکت را آغاز کند.
یعنی شرایطی که در صداوسیما وجود دارد، باعث شده گروهی از چهره‌ها از تلویزیون دوری کنند؟
نمی‌دانم، انگار صداوسیما با تهیه‌کنندگان و بازیگران کمی بیگانه شده است. زمانی که آقای ضرغامی بودند، در شبکه فرهنگ گویندگی و نویسندگی می‌کردم و ایشان را می‌دیدم.
همه با شوق و ذوق با ایشان کار می‌کردند و آقای ضرغامی هم با همه ارتباط خوبی داشتند و حمایت می‌کردند، اما الان این حمایت در تلویزیون اتفاق نمی‌افتد.
به تازگی سریال «بی‌همگان» را روی آنتن داشتید، از تجربه حضور در این مجموعه راضی بودید؟
نقشم را در این سریال دوست نداشتم، چون نقش خیلی پیش‌برنده و موثری نبود اما به هرحال با آقای مهام چند همکاری داشتیم و به خودشان هم گفتم که به خاطر ایشان در این کار بازی کردم. آقای مهام خیلی خوش‌حساب است، تهیه‌کننده خوب و معتبری است و کارهای خوبی تولید کرده، به همین دلیل وقتی ایشان این پیشنهاد را مطرح کردند گفتم می‌پذیرم، اما با نارضایتی! نویسنده هم گفت قرار نبوده برای این نقش بازیگر چهره انتخاب کنیم، به همین دلیل خیلی به آن نپرداخته بودیم و بعد دیدیم شما و آقای فرجاد بازی کردید. این طور شد که در «بی‌همگان» بازی کردم، اما مردم سریال را دوست داشتند و تماشا می‌کردند. آقای اصغر هاشمی هم بسیار آدم محترم، متواضع و بی‌عقده‌ای بودند و خیلی خوشحال شدم که با ایشان همکاری کردم.
