آشنایی با باربادوس که به بهشت کارائیب معروف است/ جزیره سرخ با دندانه‌های سفید
در این گزارش با جزیره باربادوس که به بهشت کارائیب مشهور است آشنا می شوید.
برخی کشورهای آمریکای مرکزی وسعت و جمعیت قابل اعتنایی ندارند اما جاذبه‌های آنها از کشورهای توسعه‌یافته بیشتر است و به همین دلیل مقصد اصلی بسیاری از گردشگران حرفه‌ای به‌شمار می‌رود. کشور کوچک باربادوس که به تازگی از زیر سلطه بریتانیا خارج شده و چند روز قبل اعلام استقلال کرد چنین مختصاتی دارد؛ کشوری با سواحل زیبا و شگفت‌انگیز و دریای آرام که در فصول خشک معمولاً در محاصره موج‌سوارها و قایق‌سوارهای حرفه‌ای قرار می‌گیرد و خیلی‌ها معتقدند این جزیره تافته‌ای جدا بافته در حوزه دریای کارائیب است. همین چند روز قبل بود که باربادوس با کنار گذاشتن ملکه الیزابت دوم به‌عنوان بالاترین مقام این کشور، در مراسمی به جمهوری جدیدی در جهان بدل شد و این اتفاق مهم با پنجاه و پنجمین سالگرد استقلال این کشور مصادف شد. باربادوس حالا تازه‌ترین جمهوری جهان است و نام این کشور بیش از هر زمان دیگری سر زبان‌ها افتاده است.
طعمه استعمارگران
باربادوس مثل برخی دیگر از جزایر زیبای حوزه کارائیب را برای نخستین بار اسپانیایی‌ها کشف کردند و تاریخ شناخت این جزیره به قرن پانزدهم میلادی برمی‌گردد. اسپانیایی‌ها برای نخستین بار در اوایل قرن پانزدهم وارد این جزیره شدند و آن را جزو ممالک دولت پادشاهی خود می‌دانستند. نام باربادوس برای نخستین بار در سال ۱۵۱۱ روی نقشه ترسیم شد و بعد هم سرخپوست‌های ساکن این جزیره، برای سکونت به جزایر اطراف پناه بردند. بعد از مدتی اسپانیایی‌ها دیگر بومیان ساکن جزیره را هم به حاشیه راندند و اینگونه بود که سلطه آنها بر باربادوس کامل شد. در تاریخ پر فراز و نشیب جزیره باربادوس آمده که این کشور از سال 1627همانند بسیاری از جزایر حوزه کارائیب به مستعمره بریتانیا بدل شده و سلطه انگلیسی‌ها تا سال 1966ادامه داشته است. اینکه باربادوس در همه این سال‌ها طعمه مناسبی برای کشورهای استعمارگر بوده بی‌دلیل نبوده است. این کشور به لحاظ استراتژیک در یکی از بهترین نقاط آمریکای مرکزی یعنی منطقه آنتیل کوچک و در همسایگی ونزوئلا واقع شده و منابع قابل توجهی از نفت و گاز را در اختیار دارد.
پایان برده‌داری
باربادوس کشوری جوان با میانگین سنی ۳۵ سال است. جمعیت باربادوس حدود ۲۸۰ هزار نفر است که حدود ۱۱۰ هزار نفر در شهر بریج‌تاون، پایتخت این کشور زندگی می‌کنند. طبق آخرین آمارها 93درصد مردم این کشور را سیاهپوست‌ها تشکیل می‌دهند و آنها را باید بازماندگان دوران برده‌داری در این کشور دانست. آنطور که تاریخ‌نویس‌های قاره آمریکا روایت می‌کنند با شروع سلطه بریتانیا بر باربادوس، بیشتر جمعیت این جزیره را مردان سفیدپوست و تعداد کمی برده سیاهپوست تشکیل می‌دادند. همچنین از یک تاجر معروف بریتانیایی به‌نام ویلیام کورتن به‌عنوان کسی که با سرمایه‌گذاری در باربادوس و کشت تنباکو، پنبه و زنجبیل جریان سلطه بر این کشور را پیش می‌برد یادشده است. ویلیام کورتن کسی است که صنعت کشاورزی در باربادوس را در جهت منافع بریتانیا پیش برد تا اینکه در دهه ۱۶۴۰ نیشکر به محصول اصلی این کشور برای صادرات به سایر کشورهای دنیا بدل شد. در این دوره سیاهپوست‌های زیادی به‌عنوان برده از آفریقا برای کار در مزارع نیشکر به باربادوس آورده شدند تا اینکه در آوریل سال ۱۸۱۶ بزرگ‌ترین شورش بردگان به رهبری بوسا در باربادوس به وقوع پیوست.
یادگار انگلیسی‌ها
باربادوس بعدازآنکه در سال 1966اعلام استقلال کرد در مسیر پیشرفت قرار گرفت و حسابی پوست انداخت. این اتفاق در یک بازه زمانی نسبتاً کوتاه به‌وقوع پیوست چرا که باربادوس پایه‌های بدل شدن به یک کشور توریست‌پذیر با یک اقتصاد پویا را داشت. این کشور در نیم‌قرن اخیر توانسته با توسعه مکان‌های گردشگری و جذب گردشگران خارجی و البته صادرات نیشکر به درآمد هنگفتی برسد و بی‌دلیل نیست که به‌عنوان یکی از جذاب‌ترین جزایر حوزه کارائیب شناخته می‌شود. نام اصلی این جزیره در زبان بومیان سرخپوست «ایچیروگانایم» به‌معنای «جزیره سرخ با دندانه‌های سفید» بوده است که از وجود جذابیت‌های توریستی آن حکایت دارد. سرخ در این واژه به سنگ‌های سرخ‌رنگ اشاره دارد و منظور از دندانه‌های سفید، صخره‌های مرجانی پیرامون جزیره است که این روزها به یکی از جاذبه‌های گردشگری منطقه آمریکای مرکزی بدل شده است. با این حال هنوز نشانه‌هایی از نفوذ و سیطره نسبتاً طولانی مدت بریتانیا بر این کشور به چشم می‌خورد. مثلاً کریکت که به‌عنوان ورزش ملی باربادوس شناخته می‌شود یادگار دوران سلطه است و بهترین کریکت‌بازهای دنیا مثل گارفیلد سوبرز و فرانک ورل به این کشور تعلق داشته‌اند. زبان رسمی باربادوس هم انگلیسی است.
جاذبه‌های گردشگری
باربادوس با 34کیلومتر طول و 23کیلومتر عرض، یکی از ۵ هزار جزیره‌ای است که در مجمع‌الجزایر کارائیب واقع شده اما با همین مساحت نسبتاً کم همواره مورد توجه گردشگران خارجی بوده است. اگر بخواهیم از اشتیاق گردشگران برای سفر به باربادوس بدانیم باید جاذبه‌های گردشگری این جزیره را مرور کنیم. تماشای خط ساحل صورتی کرین که در کنار جزایر باربادوس امتداد دارد یکی از زیباترین قاب‌هایی است که معمولاً در ذهن گردشگران باقی می‌ماند. کرین در اصل یک بندر در این جزیره محسوب می‌شد اما به مرور زمان با پیدا شدن ماسه‌های صورتی رنگ، به مکانی مناسب برای انجام ورزش آبی و بادی بوردینگ یا همان موج‌سواری با تخته بادی بدل شد. شن‌های ساحل کرین، ترکیبی از مرجان‌ها و صدف‌هاست که کربنات‌کلسیم آن را به رنگ صورتی درآورده است. ساحل کرین در سال 2015 بهترین ساحل جهان شناخته شد.
غارها و باغ‌های تماشایی
باغ‌های هانت یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری این کشور در نزدیکی منطقه سنت جوزف است. این باغ‌های گیاهشناسی که گیاهانی با خواص دارویی در آن نگهداری می‌شود برای نخستین بار توسط مهاجران انگلیسی بنا شد. غار «انیمال فلاور» یکی دیگر از بهترین جاذبه‌های گردشگری جهان است که در نوک شمالی باربادوس واقع شده و گردشگران خارجی برای تماشای نهنگ‌های کوهان‌دار به این نقطه می‌روند. بیشتر گردشگرانی که به باربادوس سفر می‌کنند سری هم به «خانه مزرعه قرن هجدهم» می‌زنند که محل زندگی یکی از معروف‌ترین شخصیت‌های سیاسی جهان به‌نام جورج واشنگتن بوده است؛ آن‌هم به این دلیل که جورج واشنگتن برای درمان سل به این منطقه خوش و آب‌وهوا آمده و مدتی در این خانه زندگی کرده است.
منبع نیشکر دنیا
همه مساحت باربادوس در یک جزیره خلاصه می‌شود اما این جزیره کوچک در بهترین منطقه حوزه کارائیب یعنی آنتیل کوچک واقع شده است. آنتیل منطقه‌ای طوفانی است اما باربادوس در قسمت شرقی قرار دارد و به همین دلیل از گزند طوفان‌های مهیب این منطقه در امان مانده است. در این جزیره باران به وفور می‌بارد و به واسطه آب‌وهوای مطلوبی که دارد، بهترین جای ممکن برای کاشت و برداشت نیشکر به‌شمار می‌رود. همین جزیره کوچک به اتفاق جامائیکا بخش عمده‌ای از نیشکر دنیا را تأمین می‌کنند و صنعت نیشکر به یکی از منابع اصلی برای چرخاندن چرخ‌های اقتصاد باربادوس بدل شده است. اگر تا قرن شانزدهم میلادی سیاهپوست‌های آفریقایی مسئولیت کاشت و برداشت نیشکر در باربادوس را برعهده داشتند این روزها کشاورزانی که در این زمینه تحصیلات دانشگاهی دارند امور کشاورزی را در دست گرفته‌اند و به عامل رشد اقتصادی این کشور بدل شده‌اند. جالب است بدانید که باربادوس یکی از کشورهایی به‌شمار می‌رود که سطح زندگی در آن بسیار بالاست و بالاترین نرخ باسوادی را در جهان دارد.
فرهنگ آشپزی
فرهنگ طبخ غذا و آشپزی در باربادوس هم به‌شدت تحت‌تأثیر این ماجرا قرار دارد و آمیزه‌ای از انواع غذاهای آفریقایی و بریتانیایی است. در این کشور به هر رستورانی که بروید دو نوع غذا در منوی اصلی مشاهده خواهید کرد؛ یکی کوکو و دیگری پرنده ماهی که هر دو جزو غذاهای محلی این کشور به‌حساب می‌آیند. آشپزهای باربادوس برای طبخ غذا از انواع ماهی مثل شمشیرماهی، نیزه‌ماهی، تون باله دراز، تون باله زرد، سرخوی شمالی، دلفین و کوسه هم استفاده می‌کنند و با اضافه کردن سیب‌زمینی شیرین، برنج، سیب‌زمینی انگلیسی و پاستا به یک ترکیب جادویی می‌رسند که معمولاً باب دندان گردشگران خارجی است.
