راز صندلیهای خالی استادیوم ملی کشور شیلی
استادیوم ملی شهر سانتیاگو در کشور شیلی داستان غم انگیزی را پشت سر می گذارد. داستانی که خاطرات مبهم و ناخوشایندی را برای هزاران نفر از مردم شیلی تداعی می کند.
این بخش کوچک از استادیوم سانتیاگو که با فنس های شیشه ای و فلزی محافظت شده است توجه هر تماشاچی و بیننده ای را به خود جلب می کند. نیمکت های خالی چوبی با پایه های بتونی در کنار قسمت های مدرن این استادیوم ناخودآگاه چشم هر بیننده ای را به سمت خود خیره می کند که چرا این قسمت بازسازی نشده و آن را با فنس محافظت می کنند.
چرا مردم روی این نیمکت ها نمی نشینند؟ راز غم انگیزی پشت ظاهر قدیمی و مدرن این استادیوم وجود دارد. این نیمکت ها خاطره ای مبهم و غم انگیز را برای هزاران نفر از مردم شیلی که 45 سال پیش مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفتند، را تداعی می کند.
در سال 1973 آگستو پینوشه کودتای نظامی به راه انداخت و رئیس جمهور انتخابی مردم شیلی را سرنگون کرد و خود قدرت را به دست گرفت.
بعد از کودتا این استادیوم به یک اردوگاه زندانی موقت که در آن 20 هزار زن و مرد به دست ارتش تحت رهبری پینوشه مورد رنج و شکنجه قرار گرفتند، تبدیل شد.
1980
