حمام خون، به نام صلح در سرزمین پرحادثه
چه کسانی در حملات مشکوک افغانستان دست دارند؟
حملات راکتی روز شنبه نشان داد که جنگطلبان در افغانستان هنوز در حال تاخت و تازند.
حملات راکتی روز شنبه در کابل، حملات موشکی را به یاد مردم شهر آورد که در دوران جنگ در میانه دهه هفتاد میلادی، جان ساکنان شهر را به لبشان رسانده و کابل را ویران کرده بود.
صبح شنبه 23 راکت از روی دو خودرو باری سوزوکی به منطقه افشار در کابل برخورد کرد. این حمله در همان دقایق نخست باعث کشته شدن 8 نفر و زخمی شدن سی نفر دیگر انجامید. تعداد کشته شدگان یک روز بعد از این حادثه به 10 تن رسید. به گفته سخنگوی وزارت داخله افغانستان این دو موشک از منطقه تهیه مسکن حوزه ۱۷ شهر کابل و منطقه بین چهارراهی گل سرخ و چهاراهی مارکیت در حوزه چهارم شهر شلیک شده است. او توضیح داده که در حوزه دوم شهر کابل ۵ موشک فرود آمده که در این حوزه یک نفر کشته و ۱۰ نفر مجروح شدهاند. به گفته او در حوزه یازده هم چهار موشک فرود آمده که منجر به کشته شدن سه نفر و ۱۲ نفر دیگر هم مجروح شدند. در حوزه شانزده کابل نیز یک موشک فرود آمده که یک نفر کشته و چهار نفر مجروح شدهاند. علاوه بر این ها یک راکت هم به حیاط سفارت ایران در کابل برخورد کرد اما خوشبختانه کارمندان سفارت از آن آسیبی ندیدند. یک موشک به یک زایشگاه اصابت کرده بود و دیگری در نزدیکی مدرسه دخترانه. یکی دیگر مقابل نانوایی که کارگران آن را زخمی کرد. در یک ویدئو که ساعتی بعد از حادثه منتشر شد، صدها دانش آموز دختر با ترس و وحشت از کلاس های خود در حال فرار بودند.
این حملات یک بار اهمیت ایجاد یک صلح در آینده ای نزدیک را نشان داد. افغانستان در یک ماه گذشته روزهای خونباری را پشت سر گذاشته است. این در حالیست که طالبان در دوحه در حال مذاکره با آمریکایی ها هستند و ساعتی بعد از اینکه راکت ها در کابل جان شهروندان را گرفتند، وزیر خارجه ایالات متحده در دوحه با هیات مذاکره کننده این گروه دیدار کرد.
از دیگر مکان هایی که شنبه مورد اصابت راکت قرار گرفت، سفارت ایران در کابل و در منطقه سبز و دیپلماتیک شهر بود. سخنگوی وزارت خارجه کشورمان در واکنش به این اتفاق در نشست خبری روز یکشنبه گفت: اتفاق دیروز، حملات راکتی به مناطق مختلف کابل بود و محوطه سفارت ایران هم مورد اصابت قرار گرفت که البته خسارت جدی برای افراد حاضر در سفارت نداشت. در همان لحظات اول با سفارت و وزارت خارجه افغانستان در ارتباط بودیم، مسئولیت این ماجرا را به عهده کسانی میدانیم برخلاف ملت افغانستان بر خواست خود پافشاری میکنند. خطیب زاده با بیان اینکه تروریسم در هر شکل و رنگی محکوم است، یادآور شد: توسعه افغانستان از مسیر گفتوگوهای بین الافغانی میگذارد که جمهوری اسلامی ایران همواره از آن حمایت کرده و همه گروهها و جریانها باید به آن پایبند باشند.
چه کسانی در حملات راکتی دست داشتند؟
طالبان تقریبا بلافاصله بعد از برخورد راکت ها به مناطق مسکونی و ساختمان های اداری در کابل، دست داشتن خود را در این حملات تکذیب کرد و به جای آنها بار دیگر داعش گفت که حمله به کابل کار این گروه بوده است. گروه طالبان پس از حمله روز 4 آبان ماه به دانشگاه کابل هم بیانیه مشابهی را منتشر کرده بود و آن بار هم گروه رقیب یعنی داعش تقصیر را به گردن گرفت. اما مقامات افغانستان ادعای هیچ کدام را نپذیرفتند و تلویحا این گروه را مسئول کشته شدن دانشجویان نامیدند. به ویژه آنکه مردان مسلح، بر دیوارهای دانشگاه شعارهای طالبان را ثبت کرده بودند.
طالبان متعهد شده که طبق توافقنامه خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان به مناطق شهری حمله نکند. اما در کابل کمتر کسی است که بتواند این قول را باور کند. نام های متفاوتی از کسانی که در حمله اخیر دست داشته اند مطرح است، با این حال دولت و عامه مردم معتقدند کار، کار طالبان است. اما ناظران جدی مسائل افغانستان می گویند، ممکن است پای جنگ طلبان دیگری هم در میان باشد و از گروه هایی چون حقانی نام می برند.
وضعیت امنیتی افغانستان
وضعیت امنیتی در افغانستان در ماه های گذشته بسیار وخیم بوده است. در شش ماه گذشته که مذاکرات صلح در قطر جریان داشته، این کشور 53 حمله انتحاری و 1250 انفجار به خود دیده که منجر به کشته شدن 1210 نفر شده است. تنها در یک ماه اخیر 163 غیرنظامی کشته شده اند و وضعیت در مناطق جنوبی کشور خطرناک است.
دونالد ترامپ خواهان سرعت بخشیدن به پایان جنگ در افغانستان است و می خواهد هر طور که شده نیروهای نظامی خاک این کشور را ترک کنند. بایدن هم مخالفتی با این موضوع ندارد و به نظر می آید که در ایالات متحده بر سر تنها موضوعی که اتحاد وجود دارد، خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان است.
در همین حال سفرا و نمایندگان دیپلماتیک کشورهای غربی از اتفاقات اخیر در افغانستان ابراز تاسف می کنند. سرپرست سفارت آمریکا بعد از حملات راکتی در روز شنبه در توئیتر خود نوشته بود که افغان ها نباید در وحشت زندگی کنند و سفیر انگلیس هم خواهان رسیدن به صلحی واقعی و معنادار شده بود. او در ادامه گفت:ما برای مقابله با شر تروریسم و جستجوی یک صلح واقعی و معنادار به کار با شرکای افغان و بین المللی خود ادامه خواهیم داد.
شواهد نشان می دهد که صلح دوحه عملا با شکست رو به رو شده است. اعلام سرعت بخشیدن به خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان باعث شده برخی از کشورها نسبت به عواقب چنین تصمیمی هشدار دهند. در سال های گذشته نیروهای ایالات متحده، مانع از گسترش قدرت و کارآمدی نیروهای افغان شده اند و این نیروها حتی از سلاح های لازم و کافی برای مبارزه با افراطی ها برخوردار نیستند.
در مقابل به نظر می رسد که در کابل ایده ایجاد یک صلح با حمایت کشورهای منطقه، یعنی پاکستان و ایران طرفداران زیادی پیدا کرده است. دولت افغانستان نگران است که خروج نظامیان آمریکا ضربه ای اساسی به امنیت در افغانستان بزند و به دنبال آن است که هرچه زودتر بتواند اوضاع را به شکلی تحت کنترل دولت مرکزی در بیاورد و تنها راه را ایجاد یک توافق اساسی با گروه طالبان می داند. اما برخی از ناظران سوالات بیشتری دارند، از جمله آنکه می پرسند حتی اگر صلحی با طالبان ایجاد شود، چه تضمینی وجود دارد که شاخه های مختلف این گروه یا حتی دیگر گروه هایی مانند داعش و حقانی به همین بهانه، افغانستان را با مشکلات امنیتی بیشتری رو به رو نکنند؟
در افغانستان راه صلح تنها از مسیر گفتگوهای بین الافغانی با حمایت کشورهای منطقه از جمله ایران می گذرد. در شرایط فعلی ثبات و امنیت منطقه برای تهران هم از اهمیت ویژه ای برخوردار است و همانطور که مقامات کشورمان اعلام می کنند، راه حل مسائل را نمی توان در خارج از منطقه و با حضور سیاستمدارانی از فرسنگ ها دورتر جستجو کرد.
منبع: خبرآنلاین
66