غروب سیاست ورزی اعتدالی / ابهام درباره فرجام نسلی که آیت الله هاشمی شاهرودی نماد آن بود
آیت الله هاشمی شاهرودی چهره برجسته ای برای همه آنهایی است که تاریخ سیاسی ایران و منطقه را بررسی کرده اند. یک مرجع شیعه که حوزه نفوذ او فراتر از ایران بود.
شاید همین ویژگی آیت الله هاشمی شاهرودی بود که او را وامی داشت به سایر کشورها سفر کرده و با بسیاری از مراجع و یا فعالان سیاسی به گفتگو بنشیند. ( زندگی سیاسی آیت الله هاشمی شاهرودی را اینجا بخوانید )
اما آیت الله هاشمی شاهرودی در ایران وقتی شناخته شد که به ریاست دستگاه قضایی رسید. انتصاب او پس از آیت الله محمد یزدی که چهره ای شناخته شده در مخالفت با اصلاح طلبان بود، این نوید را می داد که دستگاه قضا همراهی بیشتری با دولت سید محمد خاتمی خواهد داشت.
در آن دوره حتی از وی به عنوان گزینه آینده رهبری نظام نیز نام برده می شد که البته این بحث خیلی زود به فراموشی سپرده شد.
در دوره اصلاحات برخوردهای قضایی با برخی فعالان اصلاح طلب باعث شد بین او و اصلاح طلبان جدایی بیفتد. انتخابات سال 88 تیر خلاص را به این روابط زد هرچند هاشمی شاهرودی همچنان چهره مورد وثوق چهره های مختلف باقی ماند و وقتی آیت الله هاشمی رفسنجانی از دنیا رفت او بهترین گزینه برای جانشین وی شناخته شد.
هاشمی شاهرودی به محمود احمدی نژاد نزدیک بود هرچند با اطرافیان او فاصله داشت. نزدیکی برخی یاران احمدی نژاد به هاشمی شاهرودی حساسیت هایی را موجب شده بود.
در ماه های اخیر حال نامساعد هاشمی شاهرودی ( جزئیات بیشتر را اینجا بخوانید ) او را از عرصه سیاست دور نگه داشته بود. آخرین عکسهای او در مجمع تشخیص باعث حیرت افکارعمومی شد. چهره ای بیمار و شکسته که چندان شباهتی به آیت الله هاشمی شاهرودی که شناخته شده بود، نداشت.
حالا انتشار اخبار ضدونقیض درباره درگذشت او باعث شده تا بسیاری با این سوال روبرو شوند که نسل سیاستمداران میانه رو رو به افول گذاشته و چقدر گزینه هایی که مورد حمایت دو طرف جریانات سیاسی ایران هستند، کم اند.
17
