سایه انحلال بر سر شورا‌های برخی شهر‌ها

اختلافات در برخی شهرها همچنان بالاست. شورای شهر برخی شهرهای کشور همچنان به همان راهی می‌روند که شورای شهر اول تهران و شورای شهر سوم کرمانشاه و اهواز. اگر در بر همان پاشنه بچرخد، سرنوشتی جز انحلال در انتظار آنان نیست. نخستین گام اختلافات در شورای پنجم در تبریز برداشته شد؛ هنگامی که اعضای شورای پنجم در انتخاب شهردار به اختلاف خوردند و بیش از یک‌ ماه با رأی 7نفر از 13عضو، شهردار تبریز را انتخاب کردند. گرگان نیز وضعیتی بهتر نداشت؛ فهرست پیشنهادی شهردار سابق گرگان که در انتخابات برنده شد، در نخستین گام، شهردار حامی خود را از کار برکنار و در مهرماه سیدمحمدعلی ثابت‌قدم، شهردار برکنار شده رشت را به‌عنوان شهردار انتخاب کرد، اما ثابت‌قدم نتوانست به‌عنوان شهردار باقی بماند و شورای شهر گرگان در آذر‌ماه علی دادبود را به‌عنوان شهردار انتخاب کرد. وضعیت در برخی شهرهای کوچک‌تر چندان هم بسامان نیست. اختلاف برای انتخاب حمید لطف‌اللهیان به‌عنوان شهردار اردبیل در شورای شهر بالا گرفت و بالاخره او توانست با رأی ناپلئونی به‌عنوان شهردار اردبیل در دوره پنجم شورای شهر انتخاب شود.

انتخابات شورا‌های شهر از سال1377 آغاز شده و بعد از 5 دوره انتظار می‌رود که این نهاد‌های شهری به بلوغ لازم برای اداره امور رسیده باشند و بتوانند از اختلاف‌های میان اعضا برای کارکرد بهتر بهره‌برداری کنند، اما مشاهده عملکرد برخی از این شورا‌ها نشان می‌دهد که این مجالس شهری نه‌تنها از قانونگذاری بلکه از انجام مهم‌ترین کارکرد خود یعنی تعیین شهردار نیز ناتوان هستند.

مجموعا 117هزار نفر عضو شوراهای شهر هستند، اما اختلاف عقیده و گروه‌بندی‌های محلی در شهرهای کوچک و بزرگ دیده می‌شود. اعضای شورای شهر قرار بود حلال مشکلات شهرها و یار شاطر باشند، نه بار خاطر. گویا هنوز در برخی شهرهای کشور، همچنان منافع شهروندان نادیده گرفته می‌شود و اعضای شورای شهر، توجه چندانی به منافع شهر ندارند. در دوره‌های پیشین انتخاب نکردن شهرداری و حضور نیافتن اعضای شورا در محل جلسات باعث شد که مطابق قانون شورا منحل و اختیارات آن به استانداری واگذار شود. حالا کرمانشاه درست مانند دوره سوم شورا دچار همین بحران است. این کلانشهر بعد از استعفای آرش رضایی از سمت شهرداری، هنوز شهردار ندارد.

منبع: روزنامه همشهری

729