دفاع مقدس؛ از دیروز تا امروز + فیلم

دفاع مقدس برای هر کسی معنایی داره.

برای بچه مدرسه‌ای‌ها، هیجان آژیر قرمزه و رفتن به پناهگاه، برای بعضی پدر و مادرها اما یاد بچه‌های شهیدشونه که آخرین بار جلوی در خونه پشت سرشون آب ریختن که برگردن اما دیگه برنگشتن.

دفاع مقدس، یعنی یاد همه فداکاری‌هایی که شاید دیگه به این راحتی تکرار نشه.

اونجا نه کسی می‌پرسید ساعتی چند اضافه کار بهش می‌دن، نه کسی دغدغه پاداش و حقوق نجومی داشت.

فرمانده‌هاش از جنس سربازهاش بودن و سربازهاش از جنس همه مردم.

تنها چیزی که نبود، اختلاف و دعوا سر مسائل کوچیک بود. کوچیک، در مقایسه با هدف بزرگی که اونها داشتن.

هدف، بزرگ بود و اونها گوش به فرمان رهبرشون بودن. براشون مهم نبود که این و اون چی میگن، اونها امامی داشتن که اگر می گفت باید به جبهه رفت، ذره ای تردید نمیکردن.

انتخابات که می‌شد، همونجا رای می دادن، بدون هیچ دعوا و بحثی؛ به اسارت هم اگر گرفته می‌شدن، همونجا از آرمان‌هاشون دفاع می کردن و حتی یک ذره از شکنجه های رژیم بعثی عراق باک نداشتن.

این همه وحدت و همبستگی از ایمانشون میومد، از اعتقادشون به انقلابی که رقم زده بودن و از باورشون به ولایت که اون رو در امتداد ولایت رسول الله میدونستن.

روزها گذشت، جنگ تموم شد. جهان پذیرفت که ایران در برابر همه قدرت‌های اون زمان پیروز شده و حالا دوباره همونهایی که یک زمانی با صدام و چند گروه منافق می‌خواستن ایران رو به زانو دربیارن، دوباره هوس تجاوز به سرشون زده.

اونها امیدوارن که دیگه این مردم، اون مردم قبل نباشن. اونقدر سرشون توی حساب و کتاب باشه و دچار اختلاف شده باشن که دیگه نتونن توی یک سنگر کنار هم بشینن.

بعضی اتفاقات، اونها رو امیدوار می کرد. مثلا سال 88 و فتنه‌ای که نشون می‌داد بعضی‌ها براشون مهم نیست برادران شهیدشون چه آرمانی داشتن. یا سال 96 که اعتراضات مردمی کوچیک، یکهو بزرگ شد و به اغتشاشات تبدیل شد.

دشمن می‌دونه که تنها چیزی که در این جبهه شکستش می ده، وحدت مردم ماست. یک ایران 83میلیونی، پشت هر دشمنی رو به خاک میرسونه.

برای همین اونها سرمایه‌گذاری ویژه ای کردن روی اختلاف و تفرقه. دعوا سر مسائل کوچیک؛ کوچیک در مقایسه با هدف بزرگی که ایران داره.

اونها باز هم میخوان ایران رو تیکه و پاره کنن و هر بخش رو نصیب یکی کنن. مثل همون کاری که در دوره قاجار و پهلوی انجام دادن.

مردم اما این رو نمی‌خوان و برای همین هم ایستادن.

اگر می‌بینید در شرایطی که حالا به قول خودشون «فشار حداکثری» هست، نه چیزی گرون میشه و نه اعتراضی میشه، به خاطر اینه که مردم ما می فهمن هدف این تحریم‌ها چیه. مردم ما می فهمن که نباید پا عقب بگذارن، می‌فهمن که بازهم باید پشت سر ولایت حرکت کنن چون تجربه دفاع مقدس نشون می ده پیروزی در وحدته. ما اگر در دوره دفاع مقدس برای تهیه سیم خاردار هم گاها به مشکل می‌خوردیم اما این روزها با تجهیزات سنگین دفاعی مثل سامانه پدافند هوایی باور 373 جلوی دشمن وایستادیم.

خلاصه اینکه این روزها هم دفاع، عاملی شده برای وحدت، وحدتی برای دفاع از خاک و آب و ناموس و وطن.

اینها شعار نیست. اینها تجربه یک ملته که راحت به دست نیومده. به قیمت خون هزاران شهید و جانبازی هزاران نفر دیگه هست که امروز می‌دونیم باید وحدت رو حفظ کنیم و می‌فهمیم مساله اصلی‌مون چیه و فرعی‌مون چی.

ما دوباره هرکجا که باشیم توی یک سنگریم. چه دانشگاه باشه، چه کارخونه. چه پشت میز اداره باشه چه داخل حجره‌های بازار.

ما همه برای دفاع از خاکمون و استقلال ایران مون هم صدا هستیم و هم صدا می‌مونیم تا ترامپ هم درسی از ما بگیره که صدام گرفت.

منبع: خبرفوری

66