ساخت حسگر آنفلوآنزا با طعمی مشابه آویشن

به نقل از نیو اطلس، در حال حاضر کیت‌های آزمایشی ارزان‌قیمت شبیه به کیت آزمایش کووید-۱۹ وجود دارند که به افراد امکان می‌دهند خود را درباره ابتلا به آنفلوآنزا در خانه آزمایش کنند اما این کیت‌ها تنها زمانی مؤثر هستند که بیماران علائم را نشان می‌دهند. وقتی بیماران هنوز در مرحله پیش از بروز علائم باشند، این کیت‌ها بی‌اثر هستند.

کیت‌های دیگری نیز وجود دارند که ویروس آنفلوآنزا را پیش از بروز علائم تشخیص می‌دهند اما معمولاً پرهزینه هستند و کند عمل می‌کنند. اینجاست که حسگر مولکولی جدید وارد عمل می‌شود.

این محصول که توسط پروفسور «لورنز ماینل»(Lorenz Meinel) و همکارانش در «دانشگاه وورتسبورگ»(University of Würzburg) آلمان در مرحله توسعه قرار دارد، در واقع یک ماده خوراکی است که می‌تواند در آدامس یا قرص مکیدنی گنجانده شود.

جزء فعال اصلی این حسگر، گلیکوپروتئینی است که بخشی از ویروس آنفلوآنزا به نام نورآمینیداز به شمار می‌رود. ویروس معمولا از نورآمینیداز برای شکستن پیوندهای خاصی از سلول میزبان به منظور آلوده کردن آن استفاده می‌کند. در این حسگر، نورآمینیداز به مولکول‌های یک ترکیب به نام «تیمول»(Thymol) متصل می‌شود که در گیاه آویشن وجود دارد.

ایده این است که وقتی حسگر در دهان شخص مبتلا به آنفلوآنزا قرار می‌گیرد، ویروس نورآمینیداز را فعال می‌کند و باعث می‌شود پیوندهایی که مولکول‌های تیمول را در جای خود نگه می‌دارند، شکسته شوند و زبان بتواند آنها را بچشد. با تشخیص طعم آویشن، شخص متوجه می‌شود که به آنفلوآنزا مبتلاست و می‌تواند خود را قرنطینه کند.

در آزمایش‌هایی که تاکنون انجام شده‌اند، حسگر با موفقیت تیمول را ظرف ۳۰ دقیقه پس از قرار گرفتن در ویال‌های حاوی بزاق افراد مبتلا به آنفلوآنزا آزاد کرد. آزمایش‌های انسانی احتمالا ظرف دو سال آینده آغاز خواهند شد.

پژوهشگران امیدوارند این فناوری در نهایت به کمک افرادی بیاید که در محیط‌های در معرض خطر بالای ابتلا به آنفلوآنزا کار می‌کنند یا در اطراف افرادی هستند که به محافظت شدید در برابر ویروس نیاز دارند.

این پژوهش در مجله «ACS Central Science» به چاپ رسید.