شواهد زیستی برای یافتن حیات در سیاره «K2-18b» کمرنگ‌تر شدند

دانشمندان در بررسی مجدد داده‌های اولیه، طیف احتمالی مواد شیمیایی موجود در جو سیاره «K2-18b» را از ۲۰ به ۹۰ مورد افزایش دادند که این امر، فرضیه وجود نشانه‌هایی از حیات را به طور قابل توجهی تضعیف می‌کند.

به نقل از آی‌ایی، تعداد زیادی از مطالعات، ادعاهای پیشین را مبنی بر وجود نشانه‌های حیات در این سیاره زیر سوال بردند و نتیجه گرفتند که داده‌های موجود از چنین تفسیرهایی پشتیبانی نمی‌کنند.

دانشمندان در ماه گذشته اعلام کرده بودند که ممکن است امیدوارکننده‌ترین نشانه‌های حیات فرازمینی را در این سیاره دوردست یافته باشند. با وجود این، جدیدترین پژوهش‌ها نشان می‌دهند که شواهد کافی برای وجود موجودات بیگانه وجود ندارد.

سیاره «K2-18b» در ناحیه قابل سکونت ستاره خود می‌چرخد و به دلیل پتانسیل وجود آب مایع، به یک هدف قانع‌کننده برای جستجوی حیات فرازمینی تبدیل شده است.

 فرضیه وجود نشانه‌های زیستی ضعیف می‌شود

ستاره‌شناسان در ماه آوریل با استفاده از «تلسکوپ فضایی جیمز وب»، احتمال وجود «دی‌متیل سولفید»(DMS) و «دی‌متیل دی‌سولفید»(DMDS) را در جو این سیاره گزارش دادند که توجه جهانی را به خود جلب کرد. این ترکیبات روی زمین منحصراً توسط موجودات زنده مانند جلبک‌های دریایی تولید می‌شوند و به همین دلیل است که به عنوان نشانه‌های زیستی بالقوه در نظر گرفته می‌شوند. این ترکیبات، نشانه‌های شیمیایی هستند که نشان می‌دهند ممکن است حیات در جای دیگری وجود داشته باشد.

تیم مطالعاتی به سرپرستی «نیکو مدهوسودهان»(Nikku Madhusudhan) از «دانشگاه کمبریج»(Cambridge) تأکید کردند: وجود نشانه زیستی بالقوه به هیچ وجه قطعی نیست. این نشانه به سطح سه سیگما از نظر اهمیت آماری رسید؛ به این معنی که احتمال کم اما معناداری وجود دارد که نتیجه یک اتفاق تصادفی باشد. هنگام استفاده از مدل‌های آماری جایگزین، نشانه‌هایی که در ابتدا به عنوان نشانه‌های زیستی بالقوه تفسیر شده بودند، دیگر برجسته نیستند. 

بررسی حیات در K2-18b  ادامه دارد

مدهوسودهان بر اهمیت حفظ ذهن باز در طول فرآیند مطالعه تأکید کرد. گروه او فهرست مواد شیمیایی احتمالی موجود در جو این سیاره را به ۶۵۰ مورد گسترش دادند. در میان عوامل برتر شناسایی‌شده به عنوان شاخص حیات فرازمینی، دی‌متیل سولفید نیز بود اما دی‌متیل دی‌سولفید که به طور برجسته در گزارش‌های پیشین آنها ذکر شده بود، دیگر به عنوان یک احتمال پیشرو در نظر گرفته نمی‌شود.

ستاره‌شناسان، سیارات فراخورشیدی دوردست مانند K2-18b را با ردیابی عبور آنها از مقابل ستارگان میزبان خود مشاهده می‌کنند که به آنها امکان می‌دهد تا نحوه جذب طول موج‌های خاص نور ستاره توسط مولکول‌های موجود در جو سیاره را بررسی کنند.

پژوهشی که به سرپرستی «رافائل لوکه»(Rafael Luque) دانشمند مقطع فوق دکتری «دانشگاه شیکاگو»(Chicago) انجام شد، مشاهدات جیمز وب از این سیاره را در طول موج‌های فروسرخ نزدیک و فروسرخ میانی ترکیب کرد. این مطالعه هیچ مدرک آماری معناداری را برای وجود دی‌متیل سولفید یا دی‌متیل دی‌سولفید پیدا نکرد.

علاوه بر این، مطالعه قبلی «جیک تیلور»(Jake Taylor) اخترفیزیکدان «دانشگاه آکسفورد»(Oxford) که با استفاده از یک روش آماری اساسی انجام شده بود، هیچ نشانه قوی را درباره نشانه‌های زیستی گزارش نداد.

با وجود این، مدهوسودهان مطالعه تیلور را رد کرد و خاطرنشان کرد:  استفاده از یک روش ساده برای نتیجه‌گیری، روش قطعی برای مشاهده پدیده‌های فیزیکی نیست.

داده‌های بیشتری درباره سیاره K2-18b در طول سال آینده جمع‌آوری خواهد شد که احتمالا می‌توانند به ارائه یک تصویر واضح‌تر و قطعی‌تر کمک کنند.