صحنه سازی برای پنهان کردن یک جنایت
زن جوان که با صحنه‌سازی قصد داشت قتل همسرش را خودکشی نشان دهد، با گذشت دو سال از جنایت به قتل اعتراف کرد.
رسیدگی به این پرونده با تماس زن جوانی شروع شد که از خودکشی همسرش به پلیس خبر داد. به دنبال این تماس تحقیقات آغاز شد و مأموران کلانتری با حضور در محل با جسد مرد جوان در اتاق پذیرایی خانه در حالی مواجه شدند که اسلحه‌ای در دست داشت و روی زمین افتاده بود.
تیر به سر وی اصابت کرده بود و بررسی‌های اولیه اینطور به نظر می‌رسید که مرد جوان خودکشی کرده است.
همسر وی مدعی شد شوهرش افسردگی داشته و مدام از خودکشی صحبت می‌کرده است و شب حادثه وقتی زن جوان و دخترش داخل اتاق خواب بودند، با شنیدن صدای شلیک گلوله هراسان بیرون دویده و با صحنه مرگ پدر خانواده روبه‌رو شده‌اند.
جسد به دستور بازپرس جنایی به پزشکی قانونی منتقل شد اما آزمایش‌های متخصصان تشخیص هویت نشان می‌داد که آثار باروت روی دست مرد جوان وجود ندارد و این مسأله بیانگر آن بود که میلاد خودکشی نکرده است.در ادامه نیز خانواده مردجوان اعلام کردند که پسرشان نه تنها افسرده نبوده، بلکه امید به زندگی داشته و هرگز صحبت از خودکشی به زبان نیاورده است.
بنابراین با توجه به تناقض‌گویی‌های زن جوان و شکایت خانواده شوهرش این احتمال قوت گرفت که مرد جوان به قتل رسیده باشد. بدین ترتیب به دستور بازپرس جنایی همسر مقتول بازداشت شد و درنهایت به قتل اعتراف کرد: «به همسرم شک داشتم و تصور می‌کردم که او با زن دیگری در ارتباط است.
درنهایت تصمیم گرفتم او را به قتل برسانم. شب حادثه زمانی که او خواب بود، با شلیک یک گلوله او را به قتل رساندم و اسلحه را داخل دستش قرار دادم که به نظر برسد او خودکشی کرده است.»
