رهایی از قصاص با پرداخت دیه ۶ میلیارد‌ی
دو برادر محکوم به قصاص که به خاطر چشم در چشم شدن، مرتکب قتل شده بودند با پرداخت دیه ۶ میلیارد تومانی به اولیای دم از جنبه عمومی جرم محاکمه شدند.
مرداد‌ماه ۹۸، مأموران کلانتری ۱۷۵ باقرشهر با درگیری خونین در خیابان باقرشهر کهریزک در محل حاضر شدند. بررسی‌های اولیه نشان داد درگیری بین دو برادر به نام‌های اصغر و اکبر با فروشنده‌ای به نام سعید اتفاق افتاده و در آن درگیری سعید با ضربه چاقوی دو برادر به بیمارستان منتقل شده است و ضاربان هم بعد از ارتکاب جرم به مکان نامعلومی گریخته بودند.
تحقیقات برای ردیابی ضاربان ادامه داشت که خبر رسید سعید بر اثر شدت خونریزی فوت کرده است. به این ترتیب پرونده با موضوع قتل عمد تشکیل شد و مأموران در روند تحقیقات خود موفق شدند دو برادر را در مخفیگاهشان شناسایی و بازداشت کنند.
با دستگیری دو برادر، آن‌ها تحت بازجویی قرار گرفتند، اما جرمشان را انکار کردند و مدعی شدند ضربه‌ای به مقتول نزده‌اند. با انکار متهمان در‌حالی‌که دوربین‌های مداربسته در محل حادثه لحظه درگیری را ضبط کرده بودند، سرانجام دو برادر لب به اعتراف گشودند و به درگیری و قتل اعتراف کردند. اصغر در روند بازجویی‌ها گفت: «آن روز من و اکبر در حال گذر از خیابان بودیم که مرد جوانی در حال فروشندگی بود.
او را نمی‌شناختیم و با او خصومتی نداشتیم. فقط یک لحظه که نگاهمان به او افتاد، ناخواسته کار به درگیری کشید. در آن درگیری من و برادرم از ترس دست به چاقو شدیم و به او ضربه‌ای زدیم. وقتی سعید خونین روی زمین افتاد فرار کردیم، اما چند روز بعد دستگیر شدیم.» با تأیید این توضیحات از سوی دیگر متهم، دو برادر بعد از بازسازی صحنه جرم راهی زندان شدند و پرونده با صدور کیفرخواست به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
متهمان در اولین جلسه محاکمه با درخواست قصاص از سوی اولیای دم از خودشان دفاع کردند و گفتند قصد قتل نداشتند و نمی‌دانند کدام یک ضربه کاری را زده است. در پایان دو برادر با حکم قضایی به قصاص محکوم شدند. با تأیید این حکم در دیوان عالی کشور، دو متهم در آستانه مرگ قرار داشتند که توانستند با پرداخت دیه رضایت اولیای دم را جلب کنند. به این ترتیب متهمان بار دیگر از جنبه عمومی جرم در شعبه دوم دادگاه به ریاست قاضی زالی محاکمه شدند.
با اعلام رسمیت جلسه، یکی از متهمان به جایگاه رفت و در دفاع از خود گفت: «باور کنید من و برادرم خصومتی با مرد فروشنده نداشتیم و اصلاً او را نمی‌شناختیم. هرگز راضی به مرگ او نبودیم و در آن درگیری از ترس دست به چاقو شدیم. از اتفاقی که افتاده، پشیمانیم و شرمنده خانواده مقتول هستیم.»
او درباره جلب رضایت اولیای دم عنوان کرد: «وقتی حکم قصاص ما در این شعبه صادر و در دیوان عالی کشور تأیید شد از ترس مرگ، شب و روز نداشتیم.
خیلی تلاش کردیم تا رضایت اولیای دم را جلب کنیم. بالاخره من و برادرم خانه و زندگی‌مان را که حدود ۶ میلیارد تومان ارزش داشت، فروختیم و به عنوان دیه به اولیای دم پرداخت کردیم تا توانستیم رضایت آن‌ها را جلب کنیم.
حالا سه سال است در زندان هستیم و در این مدت به اندازه کافی تنبیه شده‌ایم. از دادگاه تقاضا داریم در مجازاتمان تخفیف قائل شود تا هرچه زودتر نزد خانواده‌مان برگردیم و این روز‌ها را جبران کنیم.»
در ادامه دیگر برادر نیز در جایگاه ایستاد و در‌حالی‌که سرش پایین بود، گفت: «درگیری به خاطر یک موضوع بچگانه اتفاق افتاد و مرگ فروشنده را رقم زد.
من و برادرم شرمنده هستیم، ولی به سختی پول دیه را تهیه کردیم تا توانستیم رضایت اولیای دم را جلب کنیم. حالا از قضات دادگاه تقاضا داریم به ما کمک کنند تا هرچه زودتر آزاد شویم.» در پایان هیئت قضایی جهت صدور رأی وارد شور شد.
اوباش حتی با پرداخت دیه گزاف حق گرفتن رضایت از اولیای دم مقتول را ندارند. آزادی اوباش برای جامعه بسیار خطرناک است و با آزاد شدن اوباش بیم تجری ارتکاب جنایت توسط دیگر اوباش می رود.
پتج نفر پست فطرت زن بیکس و بیبمار و مادر جلو چشم دختر خردسالش کشتن تو باع و فقط خدا عالمه داستان چی بوده. دختر زربون بسته تا ابد صحنه قتل مادرش جلو چشمش .
ماستمالی کردن .....