در صورت حمله نظامی ایالات متحده به ونزوئلا، ویتنام دیگری در انتظار آمریکا خواهد بود

حمید شهرابی  با اشاره به جری‌تر شدن سیاست‌های ترامپ در قبال ونزوئلا، اظهار کرد: تاکنون آمریکا برای تسلط بر منطقه کارائیب و از پای در آوردن انقلاب بولیواری، انواع اقدامات از کودتا گرفته تا اعمال تحریم‌های بین‌المللی، دوقطبی کردن فضای سیاسی ونزوئلا، حمایت مالی از گروه‌های اپوزیسیون، حمایت از رئیس‌جمهور خودخوانده و به رسمیت شناختن اپوزیسیون مادورو را در پیش گرفته است. اما شکست این اقدامات باعث شده که آمریکا این بار عملیات تهاجمی خود را تشدید کند. تا به الان حمایت همه‌جانبه از اپوزیسیون خشن، تحریم و تلاش برای کودتا جواب نداده است. این‌ها باعث شده که ایالات متحده راهکار تهاجم نظامی مستقیم را در دستور کار خود قرار دهد.

وی یکی از عوامل جری‌تر شدن سیاست‌های ترامپ در قبال ونزوئلا را ناکامی‌های دیگر ایالات متحده در سطح جهان دانست و اضافه کرد: جنگ تعرفه‌های آمریکا علیه چین و دیگر کشورهای جهان به نتایج مطلوبی برای کاخ سفید نرسیده، آمریکا و دیگر اعضای ناتو در جنگ اوکراین به مقاصد خود دست نیافته‌اند، تجاوز نظامی به منظور تغییر نظام در ایران با شکست مواجه شده و مردم قهرمان غزه، علی‌رغم نسل‌کشی رژیم صهیونیستی، به طرزی الهام‌بخش و مثال‌زدنی پرچم مقاومت را حفظ کردند. در لبنان نیز همین وضع است و حتی در سوریه، مقاومت ضدصهیونیستی خاتمه نیافته است.

این تحلیلگر مسائل آمریکای لاتین با بیان اینکه خطر تهدیدات آمریکا نه فقط برای ونزوئلا بلکه برای کل منطقه آمریکای لاتین کاملا جدی و واقعی است، بیان کرد: سیاست آمریکا هم همان سیاستی است که در غزه شاهد بودیم؛ یعنی نسل‌کشی. ما از تهدیدات بزرگ‌ترین و نیرومندترین قدرت نظامی تاریخ بشر علیه کشوری صحبت می‌کنیم که توان نظامی آن با غول امپریالیسم آمریکا قابل مقایسه نیست. لذا در اینکه آمریکا به لحاظ قدرت نظامی نسبت به ونزوئلا دست برتر را دارد شکی نیست.

مدیر خانه آمریکای لاتین ادامه داد: طبق برخی از گزارشات، هم‌اکنون ۲۰ درصد از نیروی دریایی آمریکا در نزدیک سواحل ونزوئلا مستقر شده‌اند و این بزرگ‌ترین آرایش تهاجمی آمریکا بعد از حمله به ژاپن در جنگ جهانی دوم است. اما اینکه آیا این تهدیدات به جنگ وسیع و پیاده کردن نیروی نظامی آمریکا در خاک ونزوئلا منجر خواهد شد یا نه، بحث دیگری است و در این بحث، تنها عامل تعیین‌کننده، تمایل آمریکا نیست. آمریکا می‌تواند جنگ را شروع کند، اما تحولات بعدی لزوما مطابق میل و اراده آمریکا پیش نخواهد رفت.

شهرابی با بیان اینکه در صورت حمله نظامی ایالات متحده، ویتنام دیگری در انتظار آمریکا خواهد بود، گفت: هرچند قدرت نظامی ونزوئلا به مراتب کمتر از ایالات متحده است، با این حال، با توجه به ظرفیت‌های موجود و بهره‌مندی از کمک‌های کشورهای دوست و بالاخص چین و روسیه، نباید توان نظامی ونزوئلا در دفاع از خود را دست‌کم گرفت. اما از آن مهم‌تر، اراده رهبری انقلاب بولیواری و ملت ونزوئلا در دفاع از حق حاکمیت و تعیین سرنوشت خودشان است. 

وی خاطرنشان کرد: در صورت تهاجم نظامی آمریکا، ما شاهد یک جنگ میهنی در سرزمینی خواهیم بود که از قهرمانانی چون سیمون بولیوار و هوگو چاوز الهام گرفته است. به عبارت دیگر، سرنوشت این جنگ را نه تسلیحات نظامی ایالات متحده بلکه روحیه جنگندگی و ایثار میلیون‌ها تن از کارگران، روستائیان و دیگر مردم زحمتکش ونزوئلا تعیین خواهد کرد.

این تحلیلگر مسائل آمریکای لاتین با بیان اینکه تنها راه منتفی شدن حمله آمریکا ایجاد آمادگی برای مقابله با آن است، اظهار کرد: این یک قاعده کلی است که هم در مورد ونزوئلا و هم در مورد ایران و دیگر بخش‌های جبهه مقاومت ضد امپریالیستی-صهیونیستی صادق است. راهکار مطمئن، نیفتادن در دام فریبکاری آمریکا و توسل به وسیع‌ترین بسیج مردمی است. در این شرایط، گسترش فعالیت‌های همبستگی بین‌المللی با ونزوئلا نیز مهم است.