جنگ سودان مسیری هولناک به خود گرفته/ هیچ راه‌حل آسانی برای پایان دادن به این مناقشه وجود ندارد، زیرا شبکه‌ای پیچیده از بازیگران خارجی درگیر آن هستند/ امیدی به هیچ معامله‌ای از سوی «ترامپ» برای خاتمه دادن به این درگیری، وجود ندارد

این روزنامه با استناد به تصاویر ماهواره‌ای نوشت که این تصاویر اجساد انباشته‌شده بر لکه‌های عظیم خون را نشان می‌دهد که از فضا قابل مشاهده‌اند. شاهدانی که از شهر گریخته‌اند، گزارش داده‌اند که مهاجمان به خانه‌ها یورش می‌بردند و به ساکنان — از جمله زنان و کودکان — شلیک می‌کردند.

مسئولیت اخلاقی و بی‌توجهی آمریکا

واشنگتن پست در سرمقاله خود نوشت که بار اخلاقی این فاجعه انسانی سنگین است و آمریکایی‌ها باید به آن توجه کنند، به‌ویژه به دلیل موقعیت راهبردی سودان در دریای سرخ و تأثیر آن بر جریان انرژی و تجارت جهانی.

این روزنامه افزود که دولت ترامپ نمایندگانی از نیروهای پشتیبانی سریع و ارتش سودان را روزهای پنج‌شنبه و جمعه گذشته به واشنگتن فراخواند تا برای برقراری آتش‌بسی سه‌ماهه فشار وارد کند، اما به گفته مقامات وزارت خارجه، هیچ توافقی حاصل نشد، زیرا هر دو طرف معتقدند که هنوز می‌توانند پیروز شوند.

واشنگتن پست نتیجه گرفت که دولت آمریکا می‌تواند از طریق امارات و ترکیه فشار بیشتری اعمال کند و از اقدام رئیس کمیته روابط خارجی سنای آمریکا، سناتور جیمز ای. ریش، که خواستار قرار دادن نیروهای پشتیبانی سریع در فهرست سازمان‌های تروریستی خارجی شده بود، تمجید کرد و آن را گامی مثبت دانست.

«ترامپ روی خود را برمی‌گرداند»

در مقاله‌ای جداگانه، نویسنده روزنامه ایشان ثارور نوشت که جنگ سودان وارد مرحله‌ای ترسناک شده، در حالی که رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، روی خود را از آن برمی‌گرداند — با وجود آنکه مدعی است «بزرگ‌ترین صلح‌ساز جهان» است و خود را منجی برخی درگیری‌ها می‌داند، درحالی‌که برخی از آن درگیری‌ها هنوز پایان نیافته و برخی اصلاً وجود نداشته‌اند.

ثارور معتقد است پایان دادن به یکی از بدترین بحران‌های انسانی جهان هیچ‌گاه در اولویت دولت ترامپ نبوده است؛ برعکس، این دولت بر تضعیف آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا (USAID) متمرکز شده بود — نهادی که بخش بزرگی از کمک‌های بشردوستانه برای مردم سودان را تأمین می‌کرد.

شبکه پیچیده بازیگران خارجی

بااین‌حال، نویسنده هشدار می‌دهد که هیچ راه‌حل آسانی برای پایان دادن به جنگ در سودان وجود ندارد، زیرا شبکه‌ای پیچیده از بازیگران خارجی درگیر این درگیری هستند. دو جناح متخاصم — نیروهای مسلح سودان به رهبری ژنرال عبدالفتاح البرهان، و نیروهای پشتیبانی سریع به رهبری محمد حمدان دقلو (حمیدتی) — از حمایت قدرت‌های خارجی بهره‌مند می‌شوند و هرکدام بر مناطق نفوذ خود پافشاری می‌کنند.

طبق مقاله، نیروهای سودانی از کشورهایی چون مصر حمایت می‌گیرند، در حالی که نیروهای پشتیبانی سریع بر امارات متحده عربی تکیه دارند که پس از از دست دادن موقعیت خود در پایتخت خارطوم در مارس گذشته، برای آن‌ها محموله‌های سلاح ارسال کرده است — هرچند ابوظبی هرگونه نقش در حمایت از کارزار نظامی را رد می‌کند.

همچنین، ترکیه، روسیه و حتی اوکراین در تأمین سلاح برای طرف‌های درگیر نقش دارند، در حالی که عربستان سعودی و قطر منافع اقتصادی و ژئوپلیتیکی عمیقی در این منطقه دارند.

بااین‌حال، بسیاری از تحلیل‌گران معتقدند که ترامپ می‌تواند فشار بیشتری بر متحدان نزدیک خود اعمال کند، اما ثارور اصرار دارد که امیدی به هیچ معامله‌ای از سوی ترامپ برای پایان دادن به جنگ سودان وجود ندارد.

او نتیجه می‌گیرد که چنین تلاشی برای کاخ سفیدِ دلبسته به معاملات سریع و عکس‌های امضای توافق‌ها بعید است، و به همین دلیل این فاجعه در حال گسترش ادامه خواهد داشت — فاجعه‌ای که تاکنون بیش از ۱۵۰ هزار کشته برجای گذاشته و میلیون‌ها غیرنظامی را آواره کرده است.