پشت پرده کمبود آب در کشور یک مافیای بی رحم قرار دارد؛ اوست که می گوید کجا سد بسازند و کدام شهر و روستا تشنه بماند
کارشناسان هشدار میدهند منابع آبی کشور در برخی مناطق به نقطه پایان رسیده و حتی زمزمههای تخلیه تهران تا دو دهه آینده به گوش میرسد.
اما آنچه این فاجعه طبیعی را به یک بحران ملی تبدیل کرده، نه فقط کمبود بارش، بلکه دستهای پنهانی است که بر سیاستهای آبی کشور سایه انداختهاند؛ دستهایی که از دل پروژههای میلیاردی، سدسازیهای بیضابطه و انتقالهای پرهزینه سر برآوردهاند.
این همان چیزی است که امروز با عنوان «مافیای آب» شناخته میشود. مافیای آب، شبکهای پیچیده از پیمانکاران، سیاستگذاران و ذینفعان اقتصادی است که در لایههای مختلف تصمیمگیری حضور دارند. آنها تعیین میکنند کدام سد ساخته شود، کدام دشت آب بگیرد و کدام روستا تشنه بماند.
هر سد جدید به معنی قراردادهای کلان، زمینهای کشاورزی گرانتر و قدرت سیاسی بیشتر برای گروههایی است که از آب به عنوان ابزار سلطه استفاده میکنند. در این میان، منطق علمی مدیریت آب جای خود را به منافع شخصی داده است. در دهههای گذشته، سدسازی بیمحابا بدون مطالعات زیستمحیطی کافی باعث شد منابع زیرزمینی به شدت کاهش یابد. بر اساس گزارش «مرکز پژوهشهای مجلس» بیش از ۷۰ درصد دشتهای ایران دچار فرونشست زمین شدهاند؛ پدیدهای که در برخی مناطق نظیر ورامین و اصفهان به حد بحران رسیده است. در کنار آن، سیاست انتقال آب بینحوضهای، مثل پروژههای زایندهرود به یزد یا کارون به فلات مرکزی، نهتنها تعادل اکولوژیک را بر هم زده، بلکه منبعی برای سودهای کلان پیمانکاران خاص شده است. به تعبیر برخی کارشناسان، این پروژهها گاهی بیش از آنکه برای رفع تشنگی مردم باشند.
برای رفع عطش مالی شرکتها و نهادهای ذینفوذ طراحی شدهاند. اما بحران، تنها به بیآبی محدود نمیشود؛ بلکه به بیعدالتی تبدیل شده است. در حالی که کشاورزان شرق اصفهان یا خوزستان از بیآبی زمینهایشان در رنجند، صنایع بزرگ فولاد، پتروشیمی و معادن در همان مناطق با سهمیههای ویژه از آبهای زیرزمینی و رودخانهای بهرهمندند. این تضاد، حاصل مافیایی است که اولویت را نه بر اساس نیاز، بلکه بر اساس نفوذ تعیین میکند. با نگاهی عمیقتر میتوان گفت مافیای آب صرفا یک پدیده اقتصادی نیست؛ بلکه ساختاری سیاسی دارد. بسیاری از اعضای این شبکه در نهادهایی حضور دارند که خود باید ناظر بر سیاستهای آبی باشند.
این یعنی ناظر و متخلف یکی شدهاند. هر بار که رسانهها یا دانشگاهها تلاش کردهاند پرده از این تاریکی بردارند، با فشار، سانسور یا بیتوجهی مواجه شدهاند. و نتیجه آن، تکرار بحرانهاست: خشکیدن ارومیه، بحران خوزستان، بیآبی سیستان و تهدید حیات پایتخت. ایران امروز بر لبه پرتگاه آبی ایستاده است. اگر این چرخه معیوب ادامه یابد، پیشبینیها از مرگ زیستپذیری بخشهایی از کشور چندان دور از ذهن نیست. پرسش اصلی این است: حد و مرز مافیای آب کجاست؟ آیا تا نابودی کامل سرزمین پیش خواهند رفت؟ یا نقطهای وجود دارد که منافعشان با بقای ملت گره بخورد؟ پاسخ تلخ است: مافیا تا جایی پیش میرود که منافعش تامین شود، حتی اگر بهایش مرگ خاک، مردم و آینده باشد. مگر آنکه آگاهی عمومی و فشار اجتماعی، چرخه فساد را متوقف کند.
آب، دیگر تنها یک منبع طبیعی نیست؛ خط مقدم امنیت ملی است و مافیای آب، دشمن بیرحم و خاموشی که اگر مهار نشود، مرگ تدریجی وطن را رقم میزند. امروز آگاهی مردم، هوشیاری مجریان دلسوز کشور، اقدام سریع مجریان اطلاعاتی و قضایی هر زمان دیگر واجبتر و لازم است.
مگر اینجا حکومت اسلامی نیست؟ چطور ممکنه تا این حد فساد وجود داشته باشد!!!
اونائیکه ۱۰ سال اخیر مسئول آب و منابع آبی بودن باید محاکمه شوند،چرا یک کشور با اینهمه منابع آبی باید به این روز بیفتد؟؟؟آن مسئولانی که حقوق ۳۰۰ میلیونی برای خودشان تصویب میکردن چرا معصونیت دارند؟؟؟باید پاسخگو باشند
هوشیاری مجریان دلسوز کشور، اقدام سریع مجریان اطلاعاتی و قضایی هر زمان دیگر واجبتر و لازم است./پس لابد مافیا مردمند ؟؟؟!!
این مافیا دهن کشور و مردم و سرویس کرده
ایرانِ امروز و سیاست آن به گونه ای است که هر کس برای خودش فتوا صادر میکند و کشور به تمام معنی بصورت ملوک الطوایفی اداره میشود. نه تنها بحران آب، که در تمام موارد همینگونه است.
همه چیز این مملکت در دست مافیا این مافیا سرشان به آخور کیست پس دولت مترسک سر مزرعه است
اگر معنی یک کشور مسلمان این است پس وای به حال بیدین
ها
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام بر ملت خواب جهان باز هم سلام تا بیدار شوند دولت آمریکا سوریه را نابود کرد و گرفت ما خواب رفتیم چون فراموش کردیم و یک مترسک سر کار قراردادند ، سودان را دارد نابو میکنند ، غزه را نابود کردند وبا آتش بس حدود 70% غزه را دزدیدند و دارند دیوار میکشند و ما در خواب شادیم که آتش بس شد، لبنان را میکوبند تا غزه بسازند ، ونزوئلا را محاصره کردند چون چشم پاره کرده اند به سرقت منابعشان ، اصلا دولت آمریکا غیر از دزدی و سرقت و تجاوز چیزی هم میداند کشوری که سرتا پایش با دزدی و مال حرام چاق و چله شده ملتش رنگ بوی بهشت را خواهند چشید یا دید ، والله تا زمانی که ملت آمریکا برپایه سرقت و دزدی سران ثناء وکنگره شأن افتخار میکنند اینجانب قسم یاد میکنم راه تان فقط و فقط راه دوزخ است خود را فریب ندهید حتی بوی بهشت را هم هرگز نخواهید چشید . وسلام سیدعبد العزیز هرچه فریاد دارید برسر دولت آمریکا بزنید
توروخدا دست این دزدان اصلاحات بگیرید که بیشتر از این مردم محتاج این دزدان جیب خودشان نباشند خدا نسل اصلاحات که نقشه برای جیب خود می کشندبردارد
آب کارون به بصره وکویت داره میره نه فلات ایران.تاکی میخواهیدمردم روگول بزنید
این ها مافیا اب نیستن این ها دشمن ایران هستند
بایدخانه مشترجب خراب کنیم وباآجراش خونه خان که چندتاششکستهدرست کنیم..پت..ومت
اگر ما در بیرون از مرزها دشمنان سرتاپامسلح خونخوار داریم، در داخل هم تا دلتون بخواد مافیا و واسطه گر و مدیرنالایق بیسواد داریم که شریان مالی اونها هم به دولت وصله و هم به مشاور و پیمانکار.
آقا اوضاع فوق بحرانی و درامه. یعنی باید شاهد بیابون باشیم تا حرکتی کنیم. این آقای دکتر محمدفاضلی هم بنده خدا زبونش مو درآورده از بس این خطر رو گوشزد کرده نه فقط ایشون خیلیها از متخصص و غیرمتخصص خطر رو اعلام کردن. باید چه اتفاقی بیفته تا متوجه بشیم خیر جمعی رو باید دید اونهم با مطالعه و کارشناسی علمی.
آقایان اوضاع بحرانی بحرانی
اینی که شما میگید که میشه کدخدا رو ببین دهات رو بچاپ پس دیگه درست نمیشه ولی فکر نکنم اینطور باشه چون واویلاست کی باید جلوی مافیا رو بگیره این یعنی میدونیم ولی ضرر میزنیم چندصباحی پولی به جیب بزنیم بقیه رو ولش کن