روزنامه جمهوری اسلامی:
اینترنت ملی، حصر یک ملت است
چند سالی است که اینجا و آنجا سخن از شبکه اطلاعات ملی یا اینترنت ملی (بخوانید اینترانت!) می‌رود و حالا نیز یکی از «حاشیه‌نشینان» سیاست و قدرت، «فتوا» داده است که این کار «یک واجب شرعی است»!
اینکه مسئولان مربوط بخواهند یا بتوانند این «واجب شرعی»(!) را به جا آورند یا نه و اینکه انجام این «واجب شرعی خیالی» مشکلات آنان را رفع خواهد کرد یا نه، در آینده برای آنان نیز معلوم خواهد شد؛ هرچند از هم‌اکنون می‌توان آن را طرحی شکست خورده شمرد.
اما مشکل اصلی و مصیبت بزرگ این است که این دست مسئولان، به جای اصلاح افکار و روش‌ها و رفتار‌های خود، خاستگاه مشکلات ریشه‌دار موجود را در فراسوی مرز‌ها می‌بینند یا این گونه وانمود میکنند. چگونه می‌شود این همه نابسامانی و گرفتاری را که سال‌هاست در زندگی بخش عمده‌ای از جامعه امری ملموس گشته و ریشه اصلی اعتراضات گذشته و حال به شمار می‌رود، نادیده گرفت و راه رهایی را در بستن و محدود ساختن ابزار‌های ارتباطی و اینترنت و شبکه‌های مجازی، آن هم با عنوان‌های فریبنده‌ای مانند «اینترنت ملی» یا «شبکه اطلاعات ملی» دید؟
این هنری است که گویا تنها از چنین مسئولانی ساخته است! اینان حتی به این پرسش پاسخ نمی‌دهند که اگر چنین است، پس این همه مراکز و دستگاه‌های مختلف دولتی و غیر دولتی و به ویژه رسانه‌ای که با بودجه ملت و ده‌ها شبکه ۲۴ ساعته در چند دهه گذشته، در «فضای حقیقی» چه کرده و میکنند که حتی درباره نسلی که در همین سال‌ها در دامن سیاست‌های فرهنگی و تربیتی خود این آقایان بزرگ شده‌اند، چنین نگرانی هست که فریب «فضای مجازی» را می‌خورند؟!
اگر به واقع چنین باوری در میان این بخش از مسئولان و مقامات کشور و برخی حامیان «حاشیه نشینان» وجود داشته باشد، باید برای تنزل و ساده‌سازی مسائل تا این سطح تاسف خورد و اگر برای رفع مسئولیت از خود و آرامش‌بخشی به مقامات مافوق یا وارونه کردن افکار عمومی، مسائل را این گونه وارونه میکنند، باید گفت: «ترسم نرسی به کعبه‌ای اعرابی»!
کف جامعه و متن زندگی مردم، هرگز آن چیزی نیست و نخواهد بود که برخی «بولتن نویسان» و پاره‌ای «مشاوران اعظم» جلوه داده و می‌دهند و واقعیت‌های زندگی مردم را نمی‌توان این گونه ساده‌لوحانه و ساده‌انگارانه تحلیل کرد و بر پایه آن سیاست نوشت و به جای تن دادن به راه‌های خردمندانه و درمان‌های عالمانه، برای اینترنت چنین نسخه‌هایی پیچید؛ اقداماتی که جز هزینه برای کشور، بردن آبروی خود و زحمت برای مردم و بدتر از همه، ناامید ساختن جامعه از اصلاح وضع موجود، دستاوردی نخواهد داشت.
راه بنیادی در رهایی از مشکلات موجود و خطر‌های پیش رو، چنان که بارها و بارها از سوی خردمندان و دلسوزان کشور که بسیاری از آنان کنار گذاشته شده و مغضوب شما و سیاست‌ها و تنگ‌نظری‌های شما شده‌اند، اصلاح روش‌های موجود است، روش‌هایی که نتیجه آن در سه دهه اخیر همین وضعی است که شاهد هستیم و متأسفانه سخنان و مواضع مسئولان به روشنی نشان می‌دهد که «در همچنان بر همان پاشنه می‌چرخد»!
آنچه در فکر و سخن این دست مسئولان، «اینترنت ملی» یا «طرح صیانت» خوانده می‌شود، در واقع «حصر عمومی» یک ملت است و «بانیان» و «حامیان» باید بدانند که نمی‌توان یک ملت را، آن هم به بزرگی و آزادی‌خواهی ملت شریف ایران، حتی با برچسب ناچسب «ملّی»، «محصور» ساخت؛ چنان که مولا (ع) در نهج‌البلاغه فرمود: «یدالله مع الجماعة» و فرمود: «و الغالب بالشرّ مغلوب»
درزمان شوروی هم دورتا دور کشور سیم خاردار کشیده بود ،عاقبت چه شد ،،دیکتاتوری یعنی مردم کشور را عقب مانده نگه داشتن تا بتوانند حکومت کنند
این بوددولت الکترونیک ههههههههههههههههههههههههههه این است اشتغال زایی هههههههههههه این است ساخت مسکن ههههههههههههه چراازاینترنت میترسیدچراازعلم وقت آوری هراس داریدهههههههههههههه چراتوضیح دهید؟
فتواهای صدمن یه غاز
ای بابا!چرا حصر یک ملت؟!مگر الان که کره شمالی به این صورت است ملتش حصر شده اند؟!تازه اینقدر پیشرفت کرده که سلاح هسته ای هم دارد و ما هنوز نداریم!با همین فرمون بروید جلو یک سور هم به کره شمالی می زنیم به لطف پروردگار!
سپاس از خبر فوري مقاله خوبي بود . «ترسم نرسی به کعبه‌ای اعرابی» متاسفانه مسئولين دچار يك سردرگمي و بي هدفي شده اند كه اشتباهات خود را نه تنها جبران بلكه تكرار مي كنند موضوع تبديل اينترنت به اينترانت هم يكي از همين اشتباهات فاحش هست درست مثل هزينه كردن براي سرود سلام فرمانده با يك هزينه بسيار زياد ولي ناكارآمد و در مقابل يك جوان با يك ميكروفن و بدون هيچ هزينه اي يك سرود """ براي """ را سرود و جهاني شد . با اين رفتارها بايد منتظر اينترنت استارلينك با سرعت بالا و بدون محدوديت باشيم و مطمئن باشيد به زودي شاهد آن خواهيم بود . اينجا بايد از اين مسئولين بي تدبير تشكر كنيم .
مسولین از شفاف سازی حرف میزنند
در حالی که دهان ها را می بندند
اینترنت یعنی یک دهکده ی جهانی
یعنی مثل یک روستا همه از هم خبر دارن و این کجاش بده
فقط دروغ گوها و ریاکارها و دزدها با وجودذ اینترنت زودتر رسوا میشن
و نکنه خدایی ناکرده بستن اینترنت به خاطر پوشاندن همیناست
ریشه دشمنی مسئولین با ملت چیست سوالی که امروز هرکسی که به نظام وابسته نیست از خود میپرسد چرا در پی استثمار ملت و کشور به میل و خواست خود هستند آیا مردم را برده و خود را سرور فرض میکنند رفتار اشغالگران کشورهای همسایه با مردم از رفتار مسئولین کشور ما با مردم بهتر است بذل و بخشش ثروت ملت به چین و روسیه و لبنان و سوریه و یمن و اقازاده ها و خانواده هاشون هم هیچ فرقی با غارت ثروت و منابع کشور های اشغال شده توسط اشغالگران ندارد نمونش خاوری که با کمک مسئولین اطلاعاتی و امنیتی بدون هیچ دردسری خود و خانواده و پولهای کشور را به کانادا انتقال داد و هیچ اراده ای هم برای برگرداندنش نبوده و نیست اینکه چرا نیست چون اگر برگشت بخورد اولین چیزی که باید روشن کند اینست که کدام مسئولین و چطور عملیات انتقال و فرار رو براش فراهم کردند و چقدر سهم گرفتن از این انتقال مگر ممکن است کسی میلیارد ها پول را از کشور خارج کند .
این جماعت با تکنولوژی مخالف هستن کره جنوبی اینترنت ملی در کنار پلتفرم های خارجی راه اندازی کرده بدون ایجاد محدودیت برای مردم چون یک دموکراسی قوی در کره وجود داره اینجا هر کاری میکنند به هیچ کس پاسخگو نیستند در ابران مردم رو به چشم رعیت می‌بینند
مردم ایران چهار دهه است که در حصر آخوندها هستند
باز گفتی خاوری وکردی کبابم!!!!!!خاوری یک از نمونه های بسیار بارزاز دهن کجی مسئولین به مرد م است،بارها به مردم دروغ می گویند که خاوری را نمی‌توانیم به ایران بر گردانیم!!!!؟کانادا همکاری نمیکند !!!!!!اینتر پل همکاری نمیکند!!!!!چرا نمیگید خاوری یکی از حلقه های مهم زنجیر ه فساد هزار فامیل در این کشور است!!!!!!چرا نمیگید اگر خاوری برگردد پته خیلی‌ها را رو می‌کند!!!!!چرا نمیگید وی از حمایت وپشتوانه مهمی در حکومت برخوردار است که کسی یارای بر خورد باوی را ندارد!!!!چگونه تونستید شهرام جزایری را از یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس بر گردانید چگونه تونستید نیما رم را از فرانسه بر گردانید،ایضا شار مهد وریگی و.......