اخترشناسان با استفاده از دادههای جمعآوریشده توسط تلسکوپ فضایی اقلیدس آژانس فضایی اروپا، حلقهای کامل از نور دورتادور کهکشان اِنجیسی ۶۵۰۵ کشف کردند؛ این پدیده به عنوان «حلقه اینشتین» نامیده میشود.
بزرگترین ساختار جهانِ شناخته شده که ۱۳۰۰۰ برابر طولانیتر از کهکشان راه شیری است، شناسایی شد. کویپو(Quipu) تقریباً ۱.۳ میلیارد سال نوری وسعت دارد و دارای جرم شگفت انگیز ۲۰۰ کوادریلیون خورشید است.
تلسکوپ جیمز وب نشان میدهد که چگونه کهکشانها میتوانند با فاصله گرفتن از فرآیند شکلگیری ستاره، از مرگ فرار کنند.
ستارهشناسان دانشگاه سیدنی نوع کاملا جدیدی از یک ستاره نوترونی را پیدا کردهاند که به آهستگی یک تنبل حرکت میکند.
ستارهشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب بیش از ۴۰ ستاره منفرد را در یک کهکشان در فاصله ۶.۵ میلیارد سال نوری از کهکشان راه شیری کشف کردند. این بزرگترین تعداد ستارههای واحدی است که تا به حال در جهان دور شناسایی شده است.
پژوهش جدید دانشمندان آمریکایی و کانادایی نشان میدهد که کربن بدن ما از کهکشان بیرون رفته و به تسمه نقاله کیهانی منتقل شده است.
حدود چهار سال پیش تیمی از محققان ۳۰۰۰ ستاره مرده را مورد بررسی قرار دادند و متوجه شدند که ستارگان وقتی کوچک میشوند، جرم جمع میکنند.
«تلسکوپ فضایی جیمز وب» در یک کشف غافلگیرکننده از سه کهکشان بزرگ در جهان اولیه پردهبرداری کرد.
میدانهای مغناطیسی بینستارهای با هدایت گازها، کنترل فرآیندهای گرانشی و تأثیر بر ستارهزایی، نقش مهمی در شکلگیری و تکامل کهکشانها ایفا میکنند.
سیاهچالهها با تمام جذابیت و رازآلودگیشان برخلاف تصور رایج نمیتوانند کهکشان میزبان خود را نابود کنند، اما تاثیرات آنها بر محیط اطراف و فرایند ستارهزایی میتواند با گذشت زمان تغییراتی را در ساختار کهکشانها ایجاد کند.