حمایت طولانیمدت و بیچون و چرای دولت آمریکا از رژیم اشغالگر اسراییل صرفا مبتنی بر یک پیوند سیاسی و یا اتحاد استراتژیک نبوده و نیست؛ این حمایت همهجانبه دارای ریشههایی اعتقادی و مذهبی نیز هست؛ اعتقاداتی که بیش از هرجا در جنبش «صهیونیسم مسیحی» خود را آشکار کرده است.
روح شبتای در برخی آخرالزمانی های اسرائیل حلول کرده است. به نظر می رسد آنها نیز معتقدند سرور یهودیان و جهان هستند و افعالشان هیچ قید و بندی ندارد و هر کاری بخواهند می توانند بکنند. آنها معتقدند هر کس را بخواهند می توانند بکشند و هر جنایتی بخواهند می توانند مرتکب شوند و تمام این افعال نیز عین درستی و صواب است.
در میانه شعلههای جنگ و بحران در خاورمیانه، دو نگاه کاملاً متفاوت اما بههمپیوسته، آینده منطقه و حتی سرنوشت جهان را رقم میزنند: از یک سو، صهیونیستهای مذهبی و انجیلیهای آمریکا، هر انفجار و هر قطره خون را نشانهای از تحقق وعدههای کتاب مقدس و نزدیک شدن به نبرد آخرالزمانی میدانند؛ از سوی دیگر، منابع اسلامی و آیندهپژوهی مهدوی، این تحولات را قطعات پازلی میدانند که به ظهور منجی و برپایی عدالت جهانی منتهی خواهد شد.
وقتی ابوالحسن خمارویه نامه فرعون را خواند، متحول شد و گفت: جز قائم آل محمد (عج) کسی بر اسرار اهرام دست نخواهد یافت. او سپس سنگ را به محل اصلی برگرداند و در جای خود نصب کرد.
«پاروماهی» یکی از درازترین موجودات دریایی است که میتواند تا هشت متر رشد کرده و در اعماق ۵۰۰ متری اقیانوس زندگی کند؛ جانوری که طبق برخی از افسانههای مردم حاشیۀ اقیانوس، دیده شدن آن نشانهای از نزدیک بودن فجایع بزرگ است.
چرا پساآخرالزمان تا این حد محبوب است؟ شاید دلیلش نیاز به فرار از واقعیت باشد؛ انگار مخاطبانی که در میان هرجومرج دنیای واقعی گرفتار شدهاند، مشتاق تصور جهانی هستند که پس از وقوع یک فاجعه «از نو» آغاز میشود.
رهبران مذهبی بر این باور هستند که وقتی ماه به رنگ قرمز (پدیده ماه گرفتگی) تبدیل شود نشان دهنده آخرالزمان است و جهان به پایان میرسد.
با آغاز جنگ سوریه در سال 2011، گفتمان آخرالزمانی بیش از پیش برجسته شد. شام در احادیث نبوی جایگاهی ویژه دارد و در منابع اسلامی بهعنوان منطقهای که نبردهای بزرگ آخرالزمان در آن رخ خواهد داد، شناخته میشود. داعش با استفاده از این احادیث، حضور خود در سوریه را توجیه کرد و خود را بخشی از این سناریوی آخرالزمانی معرفی نمود.
این ممکن است شبیه به یک صحنه ترسناک از یک فیلم علمی-تخیلی آخرالزمانی به نظر برسد، اما آژانسهای فضایی جهان اکنون تصمیم نادری گرفتهاند. احتمال برخورد سیارک «ویرانگر شهری» با زمین به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
در یکی از بزرگترین قبرستانهای نخل ایران، معروف به "قبرستان نخلها" در آبادان، نخلهای بیشماری بدون سر اما هنوز ایستاده، منظرهای آخرالزمانی را به نمایش میگذارند. در سالهای اخیر، گزارشهایی از بریدن تنههای این نخلهای بیسر به گوش میرسد، گویی که میخواهند این تصویر دلخراش را از صفحه تاریخ پاک کنند.