پتروشیمی: مجروح ماشه خارجی و اسیر دیوار داخلی است
محسن بیگلربیگی، رییس کمیته فنی پتروشیمی اتاق بازرگانی ایران با اشاره به مشکلات ساختاری در صنعت پتروشیمی کشور گفت: سال‌هاست هر بار سخن از مشکلات اقتصادی، رکود تولید یا عقب‌ماندگی‌های صنعتی به میان می‌آید، نخستین انگشت اتهام به سمت تحریم‌های خارجی نشانه می‌رود.
بیگلربیگی افزود: بی‌تردید تحریم‌های بین‌المللی آثار سنگینی بر اقتصاد کشور برجای گذاشته‌اند، اما حقیقت تلخ این است که ریشه بسیاری از گرفتاری‌های امروز نه در آن‌سوی مرزها، بلکه در درون کشور و در قالب خودتحریمی‌ها شکل گرفته است.
بیگلربیگی تصریح کرد: صنعت پتروشیمی ایران، که به‌حق موتور محرک اقتصاد غیرنفتی نامیده می‌شود و می‌توانست با اتکا به منابع عظیم گازی و موقعیت ژئوپلیتیک ممتاز، ایران را به قطب منطقه تبدیل کند، امروز بیش از آنکه اسیر تحریم‌های آمریکا یا اروپا باشد، گرفتار دیوارهای خودساخته است.
وی ادامه داد: وقتی تولیدکننده برای دریافت یک مجوز ساده باید ماه‌ها پشت درهای بسته ادارات معطل بماند، یا بخشنامه‌های ناگهانی صادرات را متوقف می‌کند، و قیمت‌گذاری دستوری سرمایه‌گذار را بی‌انگیزه می‌سازد، این‌ها هیچ‌کدام کار دشمن خارجی نیست، بلکه نتیجه سیاست‌های نادرست داخلی است.
رییس کمیته فنی پتروشیمی اتاق بازرگانی ایران با اشاره به مصادیق خودتحریمی در این صنعت گفت: «قیمت‌گذاری دستوری» با تعیین غیرشفاف نرخ خوراک و محصولات، انگیزه سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی بلندمدت را نابود کرده است.
وی افزود: «محدودیت‌های صادراتی» با توقف یا محدودیت ناگهانی صادرات به بهانه کنترل بازار داخلی، عملاً ارزآوری کشور را کاهش داده است.
بیگلربیگی ادامه داد: «بروکراسی پیچیده» با فرآیندهای چندلایه برای صدور مجوز، تخصیص ارز، ترخیص تجهیزات و ثبت سفارش، پروژه‌ها را ماه‌ها به تأخیر می‌اندازد.
وی خاطرنشان کرد: کمبود زیرساخت‌ها در خطوط انتقال خوراک، آب، برق و حمل‌ونقل ریلی و بندری موجب شده ظرفیت‌های تولیدی بلااستفاده بماند.
وی با انتقاد از خام‌فروشی در صنعت پتروشیمی گفت: بی‌توجهی به صنایع پایین‌دستی و اصرار بر صادرات مواد خام، فرصت اشتغال‌زایی و خلق ارزش‌افزوده داخلی را از بین برده است.
رییس کمیته فنی پتروشیمی اتاق بازرگانی ایران همچنین به بی‌ثباتی مقررات اشاره کرد و افزود: تغییرات پی‌درپی در قوانین صادرات، مالیات و تعرفه‌ها باعث بی‌اعتمادی سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی شده است.
وی یکی دیگر از مصادیق خودتحریمی را عدم جلوگیری از قاچاق دانست و گفت: با وجود فناوری‌های نظارتی موجود، می‌توان به‌راحتی از قاچاق جلوگیری کرد که این موضوع را در یادداشتی جداگانه تشریح کرده‌ام.
بیگلربیگی تاکید کرد: فراموش نکنیم، اگر همین فردا تمام تحریم‌های خارجی برداشته شود، باز هم با این حجم از خودتحریمی داخلی، صنعت پتروشیمی ایران به جایگاه واقعی خود نخواهد رسید.
وی افزود: راه فردای بهتر، نه در فرافکنی و پنهان شدن پشت واژه «تحریم خارجی»، بلکه در شجاعت اصلاح درون و پاره کردن زنجیرهایی است که خود بر دست و پای این صنعت بسته‌ایم.
بیگلربیگی در پایان گفت: امروز، ترکیب شجاعت و تدبیر، بهره‌گیری از توان و دانش داخلی و میدان دادن به جوانان و اندیشه‌های نو، تنها راه برون‌رفت از بن‌بست‌هاست. وقت آن است که برای ایران، افکار کهنه و نم‌گرفته را کنار بگذاریم و با نگاهی تازه و عزمی راسخ، هم در برابر موانع خارجی بایستیم و هم گره‌های داخلی را بگشاییم.
