«لاشخور و دختر قحطی‌زده»؛ ماجرای یکی از تکان‌دهنده‌ترین عکس‌های تاریخ
این تصویر هنوز هم یکی از شوک‌آورترین عکس‌های تاریخ است؛ عکسی که درباره اخلاق عکاسی خبری بحث‌های جهانی را برانگیخت. اما داستان پشت این عکس معروف از کوین کارتِر چه بود؟
کوین کارتِر (۱۹۶۰-۱۹۹۴) عضو «باشگاه بَنگ-بَنگ» بود؛ گروهی متشکل از چهار عکاس که پایان آپارتاید در آفریقای جنوبی در اوایل دهه ۱۹۹۰ را پوشش می‌دادند.
وقتی با هواپیمای امدادی وارد شدند، آنچه دیدند شوک‌آور بود: کودکان گرسنه و روستاییان ژنده‌پوش بی‌صبرانه منتظر غذا و کمک بودند. ماه‌ها بود هیچ سازمان امدادی به آیود سر نزده بود. کارتر پس از بازگشت به چادر امداد، به سیلوا گفت: «رفیق، باور نمی‌کنی چه عکسی گرفتم. داشتم از بچه‌ای عکس می‌گرفتم که روی زانوهاش افتاده بود، یهو یک لاشخور درست پشت سرش ظاهر شد.»
«عکسی که جمعه گذشته همراه گزارشی درباره سودان منتشر شد، دختری سودانی را نشان می‌داد که از شدت گرسنگی در مسیر منتهی به مرکز تغذیه در آیود از حال رفته بود. لاشخوری پشت سر او کمین کرده بود. بسیاری از خوانندگان از سرنوشت دختر پرسیده‌اند. عکاس گزارش داد پس از راندن لاشخور، او به‌قدری بهبود یافت که توانست مسیرش را از سر بگیرد، اما معلوم نیست آیا به مرکز رسید یا نه.»
کارتر و «نیویورک تایمز» سال ۱۹۹۴ جایزه پولیتزر عکاسی ویژه را بردند. تصویر او موجی جهانی به‌پا کرد، موجب شد کمک‌های بسیاری به سودان سرازیر شود و در روزنامه‌ها و مجلات سراسر جهان به چاپ رسید، اما خود کارتر در شرایط روحی وخیمی بود. بنا به روایت کتاب باشگاه بنگ-بنگ، او به مصرف مواد روی آورده بود و حتی نمی‌توانست بزرگیِ کسب جایزه پولیتزر را درک کند.
افزون بر این، سیل پرسش‌ها درباره سرنوشت کودک، او را آزار می‌داد؛ پرسش‌هایی که پاسخی برایشان نداشت. مردم مدام می‌پرسیدند چرا او بعد از گرفتن عکس، دخترک را بلند نکرده است.
مارینوویچ در کتابش می‌نویسد: «واقعیت این بود که سازمان لایف‌لاین سودان، کارتر و ژوائو را برای نجات یا تغذیه کودکان نفرستاده بود؛ آنها برای ثبت بدترین چهره قحطی و جنگ به آنجا رفته بودند تا توجه عمومی جلب شود، اما پرسش‌ها همچنان باقی بود.»
در ژوئیه ۱۹۹۴، اندکی بیش از یک سال پس از گرفتن عکس، کارتر خودکشی کرد.
هنوز هم خیلی از جاهای دنیا مخصوصا همون آفریقا تو همین شرایط هست ولی اونای که فقط دنبال ریا هستند حرف از غزه میزنن
غزه
چون مسلمون هستن و باید از زیر فشار و ظلم بیان بیرون
اما سوال اینه که
چرا برای مسلمونهای چین کسی حرفی نمیزنه
دل نمیسوزونه
خب به مسلمونهای چین هم سلام و پهباد و پول بدین
تا علیه ظلم و استبداد بجنگن
ایرادی داره به برادر دینی کمک کنی !!!؟؟
به نظر من علت اینکه کمک نکرده اینه که در اون لحظه اون دختر رو یک انسان ندیده ...همه ما موظفیم خودمونو جای اون عکاس بذاریم و از خودمون بپرسیم در اون شرایط چه میکنیم
صحنه بسیار درد آوری هست ولی خدایی که قول روزی به بندگانش داده در این تصویر نیست کجاست؟
سلام آقای ناشناس
خدا همه جا هست قول روزی هم داده و اتفاقا به قولش هم
عمل کرده لکن بر اثر ظلم ظالمان و بی عدالتی که بعضی
انسانهای دنیا زده و خودخواه ایجاد کردند امثال این کودک
دارند رنج می‌برند البته خداوند به حساب آن ظالمین هم میرسه (إن ربک لبالمرصاد) لکن دنیا محل امتحان هست
دارا یک جور امتحان دارد میدهد فقیر هم جور دیگر
پس خوب دقت کن اشکال برخدا وارد نیست
بلکه بر انسانهای گرگ صفت وارد میاد
خدا چه موقع قول روزی داده؟ هر جا هر حرفی از قول خدا گفتند شما فوری باور میکنی؟ شما شخصا شاهد حرف زدن و قول دادن خدا بودی؟
مردم مدام می‌پرسیدند چرا او بعد از گرفتن عکس، دخترک را بلند نکرده است!
چقدر وقیح😐
عکاسی مستند نباید دخالت کند. تا گویای حقیقت باشد
گاهی اوقات تاثیر یک عکس چنان است که که خودمی بینید
اگر عکاس دخالت کند حقیقت را بیان نکرده وباور پذیری ان کم میشود
خب چرا کسی این روزها یقه نتانیاهو را نمی گیرد که چگونه ست این همه کودک را روزانه به کشتن داده و می دهد؟!
به همون علت که اونهمه از مردم کشتید اما کسی یقه‌تون رو نمیگیره. به همون علت