در تحولی استراتژیک که نشان از تعمیق روابط راهبردی تهران و پکن دارد، اگر چین در واکنش به فعالسازی مکانیسم ماشه و در راستای اجرای معاهده 25 ساله، گامی عملیاتی برای سرمایهگذاری و تأمین مالی پروژههای زیرساختی ایران با استفاده از یوان دیجیتال بردارد، این اقدام، نه تنها آزمونی برای اراده چین در حمایت از شرکای خود در برابر فشارهای یکجانبه است، بلکه فصلی نوین در همکاریهای اقتصادی دو کشور میگشاید.
نشریه چینی «گلوبال تایمز» در رابطه با گزارش شبکه «صدای آمریکا» مبنی بر اینکه در پی درگذشت رئیس جمهور ایران ممکن است چین در خصوص جهتگیری آتی روابط چین و ایران مردد باشد، نوشت: گزارشهای اختلافافکنانه رسانههای آمریکایی روابط چین و ایران را متزلزل نخواهد کرد.
اینکه منطقه بعد از سفر رئیسجمهور چین به عربستان و حضور در دو نشست شورای همکاری و دولتهای عربی به میزبانی ریاض چه صورتبندی جدیدی پیدا خواهد کرد؟ و ایران در کجای این معادله ایستاده است؟ دو پرسش کلیدی در اهمیت زمانی این سفر و رقابت چین و آمریکا در منطقه است.
مدیرکل تجاری سازی و امور تشکلهای وزارت راه و شهرسازی گفت: تلاش داریم تا قطار مستقیم چین به ایران را راهاندازی کنیم که نشانه مثبتی در چارچوب حمایتی و تقویتکننده عضویت در سازمان شانگهای برای بخش ترانزیت و حمل و نقل است.
همانطور که میدانید بخش اعظمی از چرخه اقتصادی در هر کشور را واردات و صادرات آن را به عهده دارد که این تبادل بار هم به صورت هوایی و هم به صورت زمینی امکانپذیر است.
با تغییر رفتار تروئیکای اروپا (آلمان، فرانسه و انگلیس)، تحلیلگران به این نتیجه رسیدند که شاید چین گزینه بهتری برای میانجیگری بین ایران و آمریکا باشد.
یک نماینده مجلس گفت: چین توانست با تکیه بر خودش امروز قطب اقتصادی جهان باشد و روسیه با همین ترفند توانست از مشکلات عدیده دوران شوروی رهایی یابد. ایران با تمام ظرفیت و تواناییها چرا به این جایگاه نرسد؟
آنچه ایران و چین سعی در دستیابی به آن دارند گرچه تا حدی به تحولات فوری ژئوپلیتیک مرتبط است، اما نشان دهنده انگیزههای تمدنی و ایدئولوژیک طولانی مدتی بین آنهاست.
ایران و چین به عنوان دو شریک تجاری قدیمی اکنون به دنبال راه های تازه ای برای توسعه و شتاب در روابط اقتصادی هستند و به همین دلیل در کنار حمل و نقل دریایی و هوایی، در تلاش برای گسترش حمل و نقل ریلی می باشند.