ورزش و حرکات اصلاحی میتواند به بهبود علائم و کیفیت زندگی افراد مبتلا به پارکینسون کمک کند.
محققان تنوعی از پروتئین کلیدی را در بدن یافتهاند که ممکن است گسترش بیماری پارکینسون در سلولهای مغزی را تسریع بخشد.
محققان یک فناوری ژن درمانی ایجاد کردهاند که از میدانهای مغناطیسی برای روشن و خاموش کردن گروههای عصبی خاصی در مغز استفاده میکند و مدارهای مغزی که تحت تاثیر بیماری پارکینسون قرار گرفتهاند را کنترل میکند. علاوه بر پارکینسون، از این فناوری میتوان برای درمان بیماریهایی مانند افسردگی، چاقی و درد مزمن استفاده کرد.
نقش ویروسها در بیماریهای تحلیلبرنده عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون با اکتشافات جدید پررنگتر شده است.
یک مطالعه جدید نشان داده است: افرادی که سابقه آسیب به دستگاه گوارش فوقانی (GI) به دنبال بیماری هایی مانند رفلاکس گاستروازوفاژیال (GERD) یا بازگشت اسید به مری، زخم معده و استفاده طولانی مدت از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (مانند ایبوپروفن) دارند، در مقایسه با گروه کنترل 76 درصد خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری پارکینسون خواهند داشت.
پژوهشگران ژاپنی در یک پژوهش جدید دریافتند که آنتیاکسیدانهای موجود در یک نوع جلبک دریایی میتوانند در پیشگیری از بیماری پارکینسون موثر باشند.
یکی از درمانهای اصلی برای بیماری پارکینسون که منجر به افزایش لرزش در بدن مبتلایان میشود، میتواند با پاک کردن خاطرات بد از مغز بهبود یابد.
روز ۱۱ آوریل (۲۳ فروردین) در دنیا به نام بیماری پارکینسون نامگذاری شده است و همهساله در این روز، کارزارهای اطلاعرسانی مرتبط با این بیماری در کشورهای مختلف برگزار میشود.
پارکینسون معمولاً در سنین بالای ۵۵ تا ۶۰ سال بروز میکند اما ممکن است در سن پایینتر از ۵۰ سالگی نیز مشاهده شود.
دانشمندان میگویند انتقال باکتریهای سالم از یک فرد به فرد دیگر از طریق «پیوند مدفوع» میتواند برای بهبود علائم بیماری پارکینسون مورد بهرهبرداری قرار گیرد.