شعر و ادب فارسی

  • رابعه بلخی از نخستین زنان شاعر در ادبیات فارسی است که زندگی‌اش هم‌چون شعرهایش آمیزه‌ای از عشق و اندوه بود. او در قرن چهارم هجری می‌زیست؛ پدرش از خاندان حاکمان بلخ و مردی صاحب‌قدرت و دانش بود. از دوران کودکی، به‌سبب موقعیت خانوادگی و استعداد کم‌نظیرش، در محیطی رشد کرد که آموختن خط و ادب برایش امکان‌پذیر شد.