خرافه

  • در دنیای امروز که سبک زندگی انسان‌ها با شتابی بی‌سابقه در حال تغییر است، توجه به مقوله سلامت بیش از هر زمان دیگری ضرورت یافته است. هرچند پزشکی نوین دستاوردهای ارزشمندی به همراه داشته، اما نمی‌توان از ظرفیت‌های ژرف و ریشه‌دار طب سنتی که قرن‌ها در فرهنگ ایرانی-اسلامی ما جاری بوده غافل شد. بازنگری در شیوه‌های حفظ تندرستی و استفاده درست و علمی از میراث حکمای گذشته، می‌تواند چشم‌اندازی نو برای ارتقای سلامت فرد و جامعه ایجاد کند.

  • افزایش گرایش به خرافات نشانه یک هشدار جدی است: بخشی از جامعه از عقلانیت فاصله گرفته و به شبه‌علم و خرافه نزدیک شده است و برای این هدف دین موجود را بهترین پوشش قرار داده است. این روند را نمی‌توان با نصیحت یا توبیخ متوقف کرد. راه‌حل در بازسازی اعتماد، اصلاح آموزش و عرضه معنویتی اصیل و به‌هنگام کردن منطق و پیام دین با مقتضیات روز است.

  • عضو هیئت‌علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی پاسخ داد

    یونانیان معتقد بودند که اگر کسی اوقات فراغت نداشته باشد اصلاً شهروند خوب به حساب نمی‌‌آید چون جدا از میزان توان ذهنی، اوقات فراغت فرصت و زمان اندیشیدن را برای آدمی فراهم می‌‌آورد. از نظر نوروساینس، برون‌‌سپاریِ «دغدغه‌‌های حل‌‌نشدنی» به منظور سَبُک‌‌سازیِ بارِ شناختیِ مغز، یکی از فواید فرگشتیِ توسل به شبه‌‌علم و خرافه است.

  • در برخی فرهنگ‌های باستانی، به افرادی که عطسه می‌کردند تبریک می‌گفتند، زیرا اعتقاد بر این بود که فرد عطسه‌کننده از چنگال یک روح شیطانی رها شده است.

  • آیت الله فاطمی‌نیا درمورد خرافه بودن طب اسلامی، توشیحات جالبی می دهند.

  • صحبت‌های بی سابقه یک روحانی درباره مداحی عجیب محمودکریمی ؛

    چرندیات و این حرفهای مزخرف چیست!؟ خدا اگر صدای خوب به شما داده، از روایات معتبر استفاده کنید!

  • رئیس پلیس فتا از دستگیری مردی که با سوء استفاده از اعتماد تعدادی از شهروندان به بهانه رمالی و دعانویسی از شهروندان کلاهبرداری می کرد، خبر داد.

  • در دوره امامت امام جواد(ع) بر خلاف دوره امام باقر(ع) و امام صادق (ع) که جریان «اباحه گری» و «غلوگرایی» بیشتر در قالب فرقه های انحرافی رشد کرده بودند.

  • خرافه، اعتقادات پوچی که گاها بی اساس شکل می گیرد، مطالب شنیده شده از اطراف که پایه و اساس علمی نداشته و بعضا دچار ترس و اضطراب و یا موضوعات حاشیه ای دیگر می شود.

  • ایرانیان باستان عمر جهان را ۱۲هزار سال می دانستند و به همین دلیل، عدد ۱۳ را به عنوان نماد نوزایی و شروع یک دوران جدید قبول داشتند. اما گذشت زمان کم کم از اعتبار ۱۳ کم کرد تا عددی که در کتاب های تاریخی دوران اسلامی به عدد سعد تعبیر می شد، تبدیل به عدد نحس شود!