حسین کمالی، دبیرکل حزب اسلامی کار در واکنش به اظهارات سخنگوی دولت درباره خط فقر 6 میلیون تومانی برای هر فرد، گفت: طبق همین معیار دولت، نزدیک به ۶۰ درصد از بازنشستگان تامین اجتماعی که در حال حاضر حداقل حقوق ۱۲ میلیون تومانی دریافت میکنند، همگی زیر خط فقر هستند.
در حالی تورم نقطهای به ۴۵درصد رسیده است که کارشناسان اعتقاد دارند تعیین مزد باید بر اساس تورم واقعی،خط فقر و شکاف واقعی هزینه ها با دستمزد فعلی تعیین شود و جوابگوی معاش کارگران باشد.
ارزش دلاری حداقل حقوق کارگران در ایران به ۹۷ دلار رسیده است.
پایه دستمزدِ ۲۳۸ دلاری سال ۹۵ در طول یک بازه زمانی ۹ ساله، به ۹۱ دلار رسیده؛ به عبارتی، دستمزد واقعی سال جاری فقط ۰.۳۸ دستمزدیست که کارگران در سال ۹۵ دریافت میکردند.
در دل اقتصاد ایران، جایی که تورم چون سایهای سنگین بر شانههای طبقه کارگر افتاده، حقوق ماهانهای حدود ۱۲ و نیم میلیون تومان _میانگین_ برای یک کارگر، مرز امید و ناامیدی را میکشد.
مدت انتظار خرید ساینا برای کارگر با حقوق ۱۵ میلیون تومانی به دو و نیم سال میرسد.
در حالی که حق مسکن کارگران سه سال است روی ۹۰۰ هزار تومان ثابت مانده و حتی کفاف خرید یک کیلو گوشت قرمز در ماه را نمیدهد، وزیر کار وعده خانهدار شدن میلیونها کارگر را میدهد؛ وعدهای که برای بسیاری بیشتر به طعنه شبیه است تا برنامه اجرایی
به گفته نماینده جامعه کارگری حذف یارانه زمانی باید انجام شود که وضعیت اقتصاد کشور رشد کرده و معیشت مردم ارتقا یافته باشد. آیا در چند ماه اخیر تورم کالاهای اساسی که روزانه و هفتگی در حال افزایش است، کاهش یافته یا درآمد خانوادهها به ویژه کارگران که بخشی از حذف شدگان فهرست یارانه بگیران هستند، افزایش یافته است.
آمار و ارقام نشان میدهد که بخش زیادی از درآمد خانوار کارگری صرف هزینههای مسکن میشود. طبق جدیدترین گزارش مرکز آمار ایران، سهم هزینه مسکن از هزینههای خانوار شهری ۴۳.۷ درصد برآورد شده است. این درصد البته میانگین است و به گفتهی کارشناسان سهم هزینهی مسکن برای خانوارهای کارگری با توجه به حداقل درآمد کارگران و فاصلهی آن با سبد هزینههای زندگی، بسیار بیشتر از این ارقام است؛ تا جایی که برخی سهم این هزینه را بالای ۸۰درصد تخمین زدهاند. در چنین شرایطی، عدم افزایش حق مسکن کارگران در سال جاری انتقادات بسیاری در پی داشته است.
به خاطرحداقل هزینه برای پخت یک وعده خوراک لوبیاچیتی ۲۸۸ هزار تومان است.