چندی پیش واشنگتنپست ادعا کرد که پروژه ساخت بمب هیدروژنی در ایران مختل شده است. فارغ از جنبه خبری و ادعایی این موضوع، در این گزارش به بررسی تفاوت بمب هیدروژنی و اتمی پرداخته ایم.
مقامات کاخ سفید همچنان به لافزنی ادامه میدهند، اما ممکن است دلایل کمتری برای خوشبینی وجود داشته باشد نسبت به آنچه میخواهند عموم باور کنند.
در سال ۱۹۷۴ میلادی (۱۳۵۲ شمسی)، ایالات متحده آمریکا در جریان یک شبیهسازی جنگی محرمانه با عنوان SCYLLA III، سناریویی را طراحی کرد که طی آن، در صورت حمله ارتش اتحاد جماهیر شوروی به خاک ایران، واشنگتن برای جلوگیری از پیشروی دشمن بهسوی خاورمیانه، اقدام به استفاده از سلاحهای هستهای در خاک ایران میکرد.
تا به امروز بیش از ۹۰ درصد سیارکهای غولپیکر با قطر بیش از ۸۰۰ متر که گاهی از نزدیکی زمین عبور میکنند، توسط منجمان شناسایی شدهاند و برای صد سال آینده هیچ خطر شناختهشدهای از سوی این اجرام آسمانی وجود ندارد.
یک مصاحبه قدیمی از هاشمی رفسنجانی درباره بمب اتم و ایران شده است.
بابک زنجانی توئیت جدیدی منتشر کرد.
حسینعلی شهریاری، نماینده مجلس در تلویزیون ایران گفت: «به عنوان نمایندگان مجلس از رهبر معظم انقلاب استدعا میکنیم که فرمان اجازه داشتن بمب اتم را بدهند.»
مدیر کل آژانس بینالمللی انرژی اتمی گفت که ایران درباره هرگونه حمله اسرائیل به تأسیسات هستهای ایران هشدار داده است.
«برنامه هستهای ایران برخلاف ادبیات مقامات آمریکایی، تهدیدی برای آنها نیست. چه اینکه دو دهه بازرسی سختگیرانه و استثنایی آژانس، عدم انحراف این برنامه را ثابت کرده است. ضمن اینکه حتی اگر ایران بتواند یک یا چند بمب اتمی هم تولید کند، در برابر چند ده هزار بمب اتمی آمریکا و متحدانش، تهدیدی محسوب نمیشود.»
سلاح هسته ای تنها یک بار در جهان عملا استفاده نظامی شده است، اما بعد از استفاده در جنگ جهانی دوم، به سرعت تبدیل به ابزار بازدارندگی و وسیله ای برای تثبیت قدرت ملی کشورها در برابر رقبا و جاگیری در بلوک بندی های مرسوم دنیا حتی بعد از پایان جنگ سرد شده است.