نگاهی به گزینه سرمربیگری تیم ملی
کلینزمن؛ مرد روزهای سخت و آسان
سرمربی سابق تیمملی آلمان و آمریکا میتواند سرمربی ایران هم باشد.
به گزارش خبر فوری ؛ یورگن کلینزمن برای فوتبال ایران بیگانه نیست. او در ابتدای دهه 90، به یکی از محبوبترین مردان فوتبال اروپا در ایران تبدیل شد و دویدنهایش در پیراهن کلاسیک آلمان، هنوز هم در ذهن هواداران مانشافت مانده است. وقتی کلینزمن با مردم ایران همدردی کرد، همه فهمیدند اگر زلزله رودبار برای مردم ایران درد بود، کلینزمن همان تسکین درد بود. در جام جهانی 98 هم نشان قدردانی ملت ایران به دست مرد محبوب آلمانی رسید اما گل دیدنی و شادی پس از گل دیدنی تر او همه چیز را تغییر داد. یک ملت از دستهای آویزان او از تور دروازه ایران تعجب کرده بودند، او همان مردی بود که با ایران همدردی کرده بود؟ اما یورگن قرن 20 فوتبال آلمان، خیلی پیش تر از آن که کلوپ پا به ماینتز بگذارد، مرد حرفهای آلمانها بود و میدانست حرفهایگری با احساساتش فرق دارد.
کلینزمن سالها در فوتبال اروپا جنگید. از اشتورتگارت آغاز کرد و تا اینترمیلان و موناکو رفت و تاتنهام و بایرن مونیخ را هم انتخاب کرد و در نهایت به سمپدوریا رفت. محبوبترین آلمانی لیگ برتر دوباره به تاتنهام بازگشت و با نجات اسپرز از سقوط به سطح دوم فوتبال انگلیس، در لندن از فوتبال خداحافظ کرد. کلینزی به عنوان سرمربی آلمان انتخاب شد و حضور او روی نیمکت مانشافت، آغازی بود بر جاهطلبیهای بی پایان آلمان ها در فوتبال جهان. اگرچه سرمربی آن روزها جوان آلمان نتوانست نتایج جذابی روی نیمکت تیم ملی کشورش بگیرد اما همه چیز تا پیش از جام جهانی بود. شکست سنگین از ایتالیا، تیتر روزنامه های آلمان را به آتش کشید. سرمربی چهل ساله تصمیم گرفت همه حرف ها را درون زمین بزند. سه برد پیاپی در سه دیدار اول جام جهانی او را مقتدرانه راهی مرحله حذفی کرد. اما شکست سوئد و آرژانتین نتوانست باز هم پاشنه آشیل کلینزمن را پنهان کند و او در نیمه نهایی در نهایت جام را به ایتالیا واگذار کرد. کلینزمن در نهایت مانشافت را ترک کرد.
پس از دو سال استراحت، یورگن به تیم ملی باشگاه های آلمان پیوست؛ بایرن مونیخ. باواریایی ها با کلینزی طوفانی آغاز کردند اما یک فصل، برای درخشش مرد میانسال آلمانی کافی بود. او در لیگ قهرمانان اروپا شکست سنگینی را مقابل بارسلونای تازه اوج گرفته تجربه کرد و شکست تحقیرآمیز مقابل شالکه، مسئولان بایرن را قانع کرد تا به همکاری با سرمربی سابق تیم ملی کشورشان پایان دهند.
پس از آن بود که کلینزمن تصمیم گرفت راهی آمریکا شود. پنج سال حضور روی نیمکت تیم ملی آمریکا، نتوانست سالهای خوبی را برای فوتبال خواهان پیشرفت آمریکا رقم بزند. دانش آلمانی، نمی توانست تضمین بر کیفیت پایین فوتبال آمریکا باشد. کلینزی هر چه بیشتر میجنگید، کمتر نتیجه میگرفت. سرمربی سابق بایرن مونیخ، در نهایت پذیرفت که با وجود نسل ارزشمندی که به فوتبال آمریکا بخشید، بهتر است با فوتبال این کشور خداحافظی کند. کلینزی حالا ماه ها است که از زندگی شخصی اش لذت میبرد. اما پیشنهادات برای مردی که تیمهایش خوب بازی میکردند اما نتیجه نمیگرفتند، همیشه برقرار است.
31