طارمی پس از شکست؛ حرف‌هایی که جنجال آفریدند
اظهارات مهدی طارمی بعد از شکست ایران مقابل ازبکستان در ضربات پنالتی باعث شد او آماج حملات از سوی گروه‌های مختلف فکری در جامعه هواداری فوتبال شود.
طارمی بعد از مسابقه در جمع خبرنگاران و در حالی که داشت در مورد بحث پنالتی زنان تیم ملی که یک مساله فنی بود صحبت می‌کرد به ناگاه بحثی را وسط کشید که حسابی جنجالی بود. طارمی گفت: « ۲-۳ سال است از بالا فوتبال را خراب کرده‌اند. چرا پرسپولیس و استقلال ۴ سال است به جای بازی در ورزشگاه آزادی در شهر قدس بازی می‌کنند؟ شاید به خاطر این نمی‌گذارند که ۵۰ - ۶۰ هزار نفر یک‌جا جمع نشوند. تنش کشور را روی فوتبال خراب نکنید. می‌خواهید این فوتبال را خراب کنید به من ربطی ندارد اما بدانید فوتبال در دنیا خراب نمی‌شود. اگر چیزی نمی‌دهید، چیزی هم نخواهید!»
البته جمله استادیوم آزادی را نمی‌سازند تا هواداران تجمع نکنند بار نخست توسط محمد دادکان مطرح شد. دادکان سال گذشته به دیده‌بان ایران گفته بود: «استادیوم آزادی دیگر هرگز به مانند گذشته میزبانی نخواهد کرد. اینها اجازه ورود چند ده هزار نفر را نمی‌دهند. اجازه بدهند چند ده هزار نفر بیایند که شعار بدهند؟ آماده هم کنند برای حداکثر 20 هزار نفر آماده می‌کنند. این استادیوم دیگر هرگز مثل سابق نخواهد بود.» این اظهارات در شرایطی مطرح شد که در آن مقطع مقامات وزارت ورزش قول داده بودند که آزادی تا زمستان آماده می‌شود اما این اتفاق نه تنها رخ نداد که امسال گفته شد بازگشایی آزادی در سال 1405 انجام می‌شود.
بعد از دادکان چندین نفر دیگر نیز این ادعا را مطرح کردند و در نهایت طارمی نیز با اظهارات خود جنجال پیرامون این مساله را چند برابر کرد.
اما با وجود اینکه اظهارات انتقادآمیز طارمی برای برخی خوشایند بود اما اغلب واکنش منفی به آن نشان دادند. صداوسیما و رسانه‌های اصولگرا حسابی به طارمی حمله و او را به سیاه‌نمایی متهم کردند. در یک برنامه تلویزیونی مجری با کنایه به طارمی گفت «از کدام بالا حرف می‌زنی؟ همان جا که زیر آب اسکوچیچ را زدی و اگر الان به شما میدان بدهند زیر پای امیر قلعه‌نویی را هم خالی می‌کنی. بالا همان جایی است که به شما حواله خودرو دادند. همان جا که اجازه دادند اردوی تیم ملی را ترک کنی تا در تیزر تبلیغاتی بازی کنی. چرا آن موقع بالا بد نبود؟ نمی‌شود نان بالا را خورد و بعد زد زیر میز».
خبرگزاری فارس نیز با انتقاد از اظهارات طارمی نوشت: «طارمی در این مصاحبه عنوان کرده استادیوم آزادی را درست نمی‌کنند تا ۵٠-۶٠ هزار نفر دور هم جمع نشوند. چون در کشور تنش هست. اما واقعا چنین است؟ در ماه‌های اخیر چندین دیدار با تماشاگرانی در همین میزان در ایران برگزار شده. دیدارهای تراکتور در لیگ و آسیا، جدال سپاهان با پرسپولیس و استقلال در لیگ، مصاف استقلال با فجر در شیراز تنها نمونه‌هایی از حضور پرشور تماشاگران در ماه‌های اخیر هستند. تغییر حکم بازی تراکتور و پرسپولیس در جام حذفی از بی‌تماشاگر به با تماشاگر خود نشانگر آن است که «دستور حکومتی» برای جمع‌نشدن تماشاگران و هواداران فوتبال در ورزشگاه‌ها وجود ندارد.»
از سمت دیگر هواداران و گروه‌های طرفداری که از روایت‌های رسانه‌های رسمی و حاکمیتی تغذیه نمی‌کنند نیز به طارمی حمله کرده‌اند که بعد از این همه مدت تازه یادت آمده چنین انتقاداتی را مطرح کنی؟ این گروه از هواداران نیز به همان نکته‌ای که اغلب منتقدان به آن اشاره کرده‌اند رجوع نموده و نوشتند: دیر است آقای طارمی! دیر است!
اشاره این هواداران به کاهش شدید پایگاه اجتماعی تیم ملی فوتبال است که در دو بازی اخیر هم با وجود سکوهای خالی استادیوم میزبان بازی ایران به خوبی مشهود بود.
واقعیت هم این است که گرچه اظهارات مهدی طارمی در جای خودش بسیار قابل بحث و جدی هستند (مساله بالا و خراب کردن فوتبال و حضور هواداران و شرایط استادیوم‌ها) اما همان‌طور که اغلب منتقدان گفتند طارمی و در مجموع اکثر بازیکنان تیم ملی در جایگاهی نیستند که چنین انتقاداتی را مطرح کنند. به هر حال هنوز کسی فراموش نکرده در سال 1400 همین طارمی و دوستانش بودند که با همان مقامات بالا نشست و برخاست کردند تا ابتدا زیر پای شهاب‌الدین عزیزی خادم رییس وقت فدراسیون فوتبال خالی شود، سپس مهدی تاج برگردد و در نهایت اسکوچیچ برود و کی‌روش برگردد. در واقع هر آنچه امروز در فوتبال شاهد آن هستیم و طارمی به آن انتقاد دارد همان چیزی است که او و دوستانش خواسته بودند. اگر امروز با تیم‌های ملی بزرگ بازی نمی‌کنیم، شرایط تیم ملی نابه‌سامان است، سردار آزمون می‌گوید امیدی به صعود از گروه نداریم و... دست کم بخشی از این وضعیت حاصل خواست طارمی بوده است. حال طبیعی است انتقادات او با واکنش منفی همه جناح‌ها روبه‌رو شود. بخشی به او اتهام سیاه‌نمایی می‌زنند و بخشی دیگر او را ناصادق خطاب می‌کنند.
این ذهنیتی است که اغلب هواداران نسبت به مواضع بازیکنان تیم ملی دارند. مثلا وقتی سردار آزمون می‌گوید اگر من و طارمی و شجاع و عزت‌اللهی و... نباشیم صعود به جام جهانی آرزو می‌شود؛ هواداران می‌گویند مگر شما با ویلموتس در آستانه حذف از جام جهانی قرار نداشتید؟ بعد که با اسکوچیچ 13 برد پیاپی کسب کردید و به جام جهانی رسیدید چه رفتاری انجام دادید؟ همین دیروز شجاع خلیل‌زاده به محض ورود به ایران دوباره مردم و رسانه‌ها را مقصر شرایط دانست و آنها را به جوسازی و دادن استرس به بازیکنان متهم کرد. شجاعی که چند روز پیش پست گذاشته بود بیشتر مردم از مغزشان استفاده نمی‌کنند !
موارد زیاد است و همه نشان‌دهنده یک چیز. شاید بهتر باشد بازیکنان تیم ملی دیگر هیچ صحبتی نکنند و صرفا فوتبال‌شان را بازی کنند. به دلیل سابقه‌ای که به وجود آمده امروز بازیکنان و کادرفنی هر صحبتی که انجام می‌دهند موجی از واکنش و حاشیه به دنبال دارد و داغ دل برخی از هواداران تازه می‌شود و آنها را به مقابله وا می‌دارد.
سکوت چیزی است که باید در دستور کار اعضای تیم ملی قرار بگیرد تا در آینده شاید اتفاقات دیگری در فوتبال رخ بدهد و تغییرات باعث شود برخی چیزها رو به بهبود بروند.
شما هم ۳ سالی دیر به زبان آمدی !
پنالتی که باید خودش میزده رو بدون اجازه سرمربی داده به یکی دیگه بزنه بعد اومده فرافکنی هم میکنه جل الخالق
به یک سرمربی خارجی خوب نیازمندیم تا رس بازیکنان رابکشد