داریوش پیرنیاکان: اکثر خوانندگان سنتی پاپخوان شدهاند
داریوش پیرنیاکان اعلام کرده است: من سالیان سال است که میگویم سرنوشت موسیقی و استعدادهای موسیقی بستگی به هیچکدام از دستاندرکاران موسیقی ندارد؛ بستگی به یک موقعیت اجتماعی موسیقی دارد.
به گزارش خبر فوری و به نقل از ایلنا، داریوش پیرنیاکان گفت: ما جشنوارههای مختلفی در زمینه موسیقی برگزار میکنیم و ارکسترهای سمفونیک و ملی نیز داریم، ولی هنوز موسیقی به رسمیت شناخته نمیشود. تا زمانیکه یک موضوع به رسمیت شناخته نشود متولیان امر هم جرات نخواهند کرد برای آن موضوع برنامهریزی بلندمدت داشته باشند. موضوع اصلی موسیقی همین نکته است که باید خود به رسمیت شناخته شود اما هنوز این اتفاق نیفتاده است.
این موسیقیدان در ادامه افزود: به رسمیت شناخته شدن موسیقی یعنی اینکه شهرداریها برای جلوگیری از آسیبهای اجتماعی، روحی و اقتصادی باید در هر ناحیهای یک گروه و یا ارکستر موسیقی تشکیل بدهد تا جوانها در آنجا جمع بشوند و فعالیتهای فرهنگی هنری داشته باشند. این همه تحصیلکرده در رشته موسیقی از دانشگاههای موسیقی بیرون میآیند همه که نمیتوانند کلاس آموزشی باز کنند. همین الان حدود 800 کلاس آموزشی موسیقی در تهران وجود دارد و اما همه کسانی که در این آموزشگاهها فعالیت میکنند روح معلمی ندارند ولی به دلیل نبود شغل مجبور شدهاند در چنین عرصهای فعالیت کنند. یک بخشی از اشتغالزایی و تولید همین فعالیتها محسوب میشود.
وی همچنین عنوان کرد: شما هیچ برنامه مستقل اجرای موسیقی در تلویزیون ندیده و نمیبینید؛ و این به همان مسئله رسمیت نداشتن موسیقی در کشور ماست. بارها من را به تلویزیون دعوت کردهاند اما نمیروم چون من با سازم شناخته میشوم و تلویزیون در این حد هم حاضر نیست به موسیقی رسمیت بدهد. ببینید برای هر چیزی در تلویزیون میزگرد آسیبشناسی برگزار میشود اما در زمینه موسیقی اصلا چنین اتفاقی نمیافتد. یکی از آسیبهای امروز موسیقی ما این است که اکثر خوانندگان موسیقی سنتی ما نیز در حال اجرای پاپ هستند و هر کدام از کنسرتها به سمت اجرای پاپ میروند و دلیلاش هم کسب درآمد است.
پیرنیاکان گفت: در زمان قدیم نوازندهای مانند استاد شهناز حدود 400 تا 500 برنامه تکنوازی در رادیو داشت و بسیاری از موزیسینهای ما به همین شکل حق و حقوقی داشتند و به طور ثابت به فعالیت میپرداختند و به رسمیت شناخته میشدند. کدام یک از ما امروز میتوانیم 400 تا 500 برنامه تکنوازی داشته باشیم؟ در قدیم این امکانپذیر بود چون برنامه منظمی در این زمینه وجود داشت اما امروز ما برای تامین معیشتمان باید مدام تدریس کنیم و کنسرت بدهیم. در چنین فضایی قطعا خلاقیت از بین میرود و مجموع تمام این عوامل همان موضوعی را پدید میآورد که ما میگوییم هنوز موسیقی به رسمیت شناخته نشده است.
عضو هیئت داوران یازدهمین جشنواره موسیقی جوان درباره جشنواره موسیقی جوان نیز گفت: در روزهای آغازین جشنواره موسیقی جوان هستیم و هنوز نمیتوان ارزیابی دقیقی از سطح کیفی شرکتکنندگان داشت اما تا همین جای کار که بخش تار را دیدهایم به گمانم بچهها در دوره قبل از سطح کیفی بالاتری برخوردار بودند. در روز اول جشنواره شرکتکنندگان گروه الف از سطح خوبی برخوردار بودند. این مقایسه را فعلا در زمینه تار در روز اول عنوان کردم. انتظارمان از سطح گروه سنی ج بسیار بالاتر بود به هر حال این عزیزان حدود 27 سال سن دارند و ما خودمان زمانی که در سن این افراد بودیم نوازنده حرفهای بودیم و آثارمان منتشر میشد. به نظرم سال گذشته گروه سنی ج بهتر از امسال بودند.
وی همچنین در مورد آواز نیز عنوان کرد: ما در بخش آواز دو رپرتوار مشخص داریم یکی ردیف مرحوم استاد دوامی و یکی ردیف زندهیاد محمود کریمی است. اینها از نظر ردیف مرجع محسوب میشوند و باید آموزش داده شوند؛ منتهی متاسفانه الان شیوهها به اسم ردیف تدریس میشود در حالی که شیوهها ردیف محسوب نمیشوند. برای مثال سیدحسین طاهرزاده خواننده بسیار بزرگی است اما ردیف آوازی ندارد بلکه شیوه خاص خودش را دارد. یعنی فرد باید هم ردیف بیاموزد و هم در کنار آن شیوههای آواز خوانی را نیز یاد بگیرد. در این زمینه بسیار تشتت آرا وجود دارد به همین دلیل خوانندهها ردیف را یاد میگیرند ولی به موقع اجرا که میرسند همه در خط یک آواز خوان قرار میگیرند. امروز آوازخوانی که بتواند به طور مستقل آواز بخواند بسیار کم داریم. تنها کسانی که امروز به طور مستقل آواز میخوانند استاد شجریان و آقای شهرام ناظری هستند که آوازشان شبیه به هیچکس نیست. بقیه در حال تقلید هستند.
داریوش پیرنیاکان افزود: این در حالی است که در زمان برنامههای رادیویی قبل از انقلاب ما خوانندههایی مانند استاد بنان، قوامی، شهیدی، گلپایگانی، ایرج، خوانساری، شجریان بودند که هر کدام لحن و شیوه خودشان را داشتند. این مسئله متاسفانه امروز در آواز ما مقفول مانده است. یعنی همه میخواهند از آقای شجریان تقلید کنند بدون اینکه ببینند حنجرهشان این اجازه را میدهد یا نه. باید هنرجوی آواز به جنس و رنج صدایش دقت کند و تا مدتی برای یادگیری تقلید داشته باشد اما بعدها باید از خودشان خلاقیت به خرج بدهند و راهشان را پیدا کنند.
وی عنوان کرد: در طی این چهار دورهای که آقای هومان اسعدی دبیری جشنواره را برعهده دارند واقعا هر دوره بهتر از دوره قبل بوده است. جشنواره موسیقی جوان امروز منسجمتر و بهتر از هر دورهای است. هماهنگیها و همدلی بیشتر است. اینها همه تاثیرات مثبتی بر جشنواره داشته و دارد.
33
