واکنش هوشنگ گلمکانی درباره مهاجرت محمد رسول اف
هوشنگ گلمکانی درباره مهاجرت رسول اف نوشت: تاسف آن‌جاست که اصحاب قدرت از این اتفاق‌ها استقبال می‌کنند، انگار که رفع مزاحمتی شده باشد.
هوشنگ گلمکانی در واکنش به مهاجرت محمدرسول اف نوشت: هنوز داشتم به حرف‌های امیر نادری درباره بهرام بیضایی و گریه او با موضوع غربت ارسن ولز (که در یکی از پست‌های قبلی آمده) فکر می‌کردم که خبری دیدم با عکسی از کیمیا علیزاده که با پرچم بلغارستان در مسابقه‌های تکواندوی اروپا برنده مدال شده است.
به دوست و همکارم که این خبر را با حسرت گفتم، گفت کجای کاری؟ امسال در تیم پناهندگان در المپیک پاریس، بیش‌ترین تعداد اعضای تیم (چهارده نفر) ایرانی هستند. و تازه این‌ها بجز ورزشکارانی هستند که با پرچم کشورهای دیگر در المپیک شرکت می‌کنند.
بنابراین شنیدن خبر رفتن محمد رسول‌اف از کشور هم جای تعجب ندارد. آدم‌ها، به‌خصوص هنرمندان، وقتی عرصه را بر خود تنگ ببینند، می‌روند.
حتی اگر ندانند چه در انتظارشان است. ویدئوی کوتاه کوهستان سنگی که گویا رسول‌اف با عبور از آن از مرز گذشته، توصیف سینمایی مینیمال عبور از سنگلاخ تردید است. تاریخ معاصر، و پیش از معاصر، حکایت‌های فراوان از این گونه مهاجرت‌ها دارد.
تاسف آن‌جاست که اصحاب قدرت از این اتفاق‌ها استقبال می‌کنند، انگار که رفع مزاحمتی شده باشد.
مهاجرت!
کدام مهاجرت!
ایشان را مجبور کردند که از کوه و کمر و به صورت غیر قانونی از کشور فرار کند.
گفتند مملکت مال حزب اللهی هاست یا جمع کنید برید یا کاری میکنیم که جمع کنید برید .!
متاسفانه شیوه حکمرانی مملکت اشکالات فراوانی دارد و بدلیل همین عدم شقاقیت ها و اشکالات موجود نهادهایی عملا رو در روی مردم و اقشار محتلف آن قرار گرفته با سو مدیریت زیاده خواهی بی خردی و ....ایجاد محدودیت های جدی فضا را چنان بر افراد شاخص در حال آسیب دیدن از این فضا تنگ می کنند که فرد چاره ای جز رفتن و مهاجرت ندارد. برای خود من اجحاف ها و حق خوری های متعددی رخ داده اما به هر جایی برای دادخواهی حتی مرجع های تخصصی رجوع می کنم که طرح مشکل و دادخواهی کنم علنا به من میگویند حق با شماست آنهایی که اینکار را کرده اند فاسد هستند اما دادخواهی فایده ای نداردیعنی اسباب قدرت و صاحبان نفع و رانت خواران اجازه نمی دهند شما به حقت برسی و من هم در حال حاضر فکر و ذکر دیگه ای جز مهاجرت ندارم حتی خواب و خوراکم تحت تاثیر رفتن و مهاجرت از این شرایط و آزاد شدن از این بن بست ظلم آلود است. جالبش این جاست که خودم را وطن پرست ترین انسان ایرانی می دانم و البته یقین هم دارم وطن فروش نیستم معاند نیستم غرب زده نیستم لامذهب نیستم صهیونیست پرست هم نیستم و در کل هیچ وصله ای از آقایان توجیه گر این ظلم به بنده نخواهد چسبید اما میدانم خاری در گلو و تیری در چشم ذینفعان این ظلم هستم تمام
انگار برای این جماعت خود بخواب زده چپاولگر مهمه
ایران دیگه دار از افراد کاربلد و غیر دستمال کش خالی میشه،,!!!!!!!