۱۲بهمن ۱۳۹۱، درگذشت دکتر حسن حبیبی

حسن‌ابراهیم حبیبی (زادهٔ ۱۵ اسفند ۱۳۱۵ - درگذشتهٔ ۱۲ بهمن ۱۳۹۱) سیاستمدار، از اعضای برجسته نهضت آزادی و حزب جمهوری اسلامی و حقوقدان مشهور و دولتمرد ایرانی بود. وزیر ارشاد دولت بازرگان، وزیر علوم و آموزش عالی و پس از آن وزیر دادگستری دولت میرحسین موسوی، اولین معاون اول رئیس‌جمهور ایران در هر دو دولت اکبر هاشمی رفسنجانی و دولت اولِ سید محمد خاتمی بود. حبیبی دارای مدرک دکترای جامعه‌شناسی و حقوق از دانشگاه سوربون بود.

وی همچنین رئیس بنیاد ایران‌شناسی و از جمله حقوق‌دانانی بود که پس از انقلاب ایران، پیش‌نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی را با استفاده از قوانین اساسی سایر کشورها تهیه کرد. او تا پایان عمر عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجمع تشخیص مصلحت نظام بود.

وی عضو دیوان داوری بین‌المللی، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مدیر گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی نیز بود.

حسن حبیبی در نخستین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال ۱۳۵۸ کاندیدا شد و مورد حمایت حزب جمهوری اسلامی هم قرار گرفت اما با ۶۷۶ هزار رأی معادل ۴٫۸٪ آراء پس از ابوالحسن بنی‌صدر و احمد مدنی در رده سوم قرار گرفت. وی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۷۶ هم قرار بود به دعوت حزب کارگزاران سازندگی نامزد ریاست‌جمهوری شود اما با کاندیداتوری سیدمحمد خاتمی از سوی جناح چپ، از کاندیداتوری خودداری کرد تا آرای این جریان در برابر ناطق نوری و محمدی ری شهری نشکند. دو سال پس از فوت وی، در سال ۱۳۹۳ نشان افتخار جهادگر عرصه فرهنگ و هنر برای سال‌ها فعالیت فرهنگی به خانواده اش اهدا شد.

وی بامداددوازدهم بهمن 91 به علت ایست قلبی در بیمارستان شهید باهنر تهران درگذشت.

سوابق اجرایی:

وزیر فرهنگ و آموزش عالی‌،
نخستین رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی‌،
وزیر دادگستری
معاون اول رئیس‌جمهوری‌،
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی‌،
عضو هیئت‌امنای فرهنگستان‌های جمهوری اسلامی ایران‌،
عضو هیئت‌امنای کتابخانه مجلس شورای اسلامی‌،
عضو کمیسیون ملّی یونسکو (ایران‌)،
عضو دیوان داوری (لاهه‌).
دریافت‌کنندۀ نشان استقلال 2/4/1376،
سمت فعلی: رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مدیر گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، رئیس بنیاد ایران‌شناسی.

برخی‌از آثار:

دیالکتیک یا سیر جدالی و جامعه‌شناسی‌،1351؛
افضل‌الجهاد،1351؛
دیالکتیک و روش‌شناسی‌،1352؛
مبادی جامعه‌شناسی حقوقی‌،1352؛
جبرهای اجتماعی و آزادی یا اختیار انسانی‌،1353؛
یادی از یار و دیار،1355؛
عهدین‌، قرآن و علم‌،1357؛
اسلام و مسلمانان در روسیه، 1357؛
دو سرچشمۀ اخلاق و دین‌، 1358؛
اخلاق نظری و علم آداب‌، 1359؛
تقسیم کار اجتماعی‌، 1359؛
هنر جنگ‌، 1359؛
خدا،1360؛
جامعه‌، فرهنگ‌، سیاست‌، 1363؛
اسلام و بحران عصر ما، 1363؛
در آیینۀ حقوق‌: مناظری از حقوق بین الملل‌، حقوق تطبیقی و جامعه‌شناسی (تألیف و ترجمه‌)، 1367؛
در جست‌وجوی ریشه‌ها (تألیف و ترجمه‌)، 1373؛
حسب حال یک دانشجوی کهن‌سال‌، 1376؛
یک حرف از هزاران (2جلد)، 1377ـ1380؛
حقوق بین‌المللی عمومی‌ (2 جلد)، 1382.

15