پرديس را به خاتم نداديم/ حمايت از حضور نيروهاي مسلح در اقتصاد/ برنامه‌های اسلامی برای مسکن‌مهر و کامیونداران

محمد اسلامي، وزير راه‌و‌شهرسازي که در دو سال باقي‎مانده از دولت دوم روحاني، سکان اين وزارتخانه را در دست گرفته است، در گفت‌‎وگویی که با روزنامه شرق داشته که تا حدودي او را وارد چالش سابقه مديريتي‎اش کرد، به شبهاتي پاسخ مي‎دهد که نسبت به رويکردش در وزارت راه ايجاد شده است. زمان زيادي از حضور او در وزارت راه نگذشته بود که خبر آمد اتمام مسکن مهر پرديس به قرارگاه خاتم‎الانبيا واگذار شده است. اسلامي در اين گفت‎وگو اين واگذاري را رد مي‎کند و مي‎گويد: «پرديس را به خاتم نداديم... شهر پرديس قراردادي با قرارگاه خاتم بسته که اين کار به‌سرعت و جهادي انجام شود تا مردم زودتر بتوانند از خانه‌هايشان استفاده کنند. در واقع مسئله مسکن مهر نيست، موارد ديگري است که براي ساخت يک شهر مورد نياز است و براي آن شهر جديد، ارزش ايجاد مي‌کند».

بخش هایی از سخنان محمد اسلامی در این گفتگو را در ادامه می خوانید:

· {درباره ورود بخش نظامي در پروژه‎هاي راه و مسکن}: همه‌جاي دنيا اين‌طور است... دولت‌ها همواره وقتي مي‌خواهند کار بزرگي را سريع انجام دهند، از ظرفيت مهندسي نيروي مسلح‌شان به‌عنوان پتانسيل استفاده مي‌کنند. برای کشور ما هم طبق قانون اساسي و ضوابط قانون‌هاي دائمي، تکليف نيروهاي مسلح است که به مدد دولت بيايند و همه دولت‌ها از اين ظرفيت استفاده کرده‌اند.

· قاطعانه مي‌گويم (چون در اين حوزه عمر مفصل صرف كرده‌ام) كه در كشور هيچ سرفصلي پيدا نمي‌كنيد كه تنگنا بوده باشد، به‌عنوان علمي، فني و تكنولوژي و وزارت دفاع در آن دخالت نكرده و تأثير نگذاشته باشد. بنابراين باور به توانستن است. اين به معناي تيم نيست، فكر است. من آن فكر را در وزارتخانه دنبال مي‌كنم و به لطف خدا اين تفکر فعال شده است. اينكه به بيگانه نگاه كنيم و مردم خودمان را در انتظار نگه داريم و به دلیل موانع تحريم، تأسف بخوريم كه نشد. مي‌توانيم با كارخانه ساخت داخل قرارداد ببنديم؛ مثلا مي‌گويند فلان قطعه را نمي‌تواند بسازد، مي‌گوييم فلان‌جا مي‌تواند، برويد مذاکره کنيد.

· {درباره مسکن مهر}: ما امروز براي اينکه اين سياست را اتخاذ کنيم، اولا بايد برنامه‌اي مي‌داشتيم که بتواند اين سياست را نشان دهد که حرکت مي‌کند، دوم اينكه امکاناتي را به وجود بياوريم که بتواند اين برنامه را پشتيباني کند و مردم اعتماد کنند که مي‌توانند به آن دسترسي داشته باشند. به همين دلیل برنامه مهم و خاصي براي تکميل و تحويل 500 هزار واحد مسکن مهر باقي‌مانده و آغاز 400 هزار واحد مسکوني مدنظر قرار گرفت که سه سرفصل داشت؛ صد هزار واحد در بافت‌هاي فرسوده، صد هزار واحد در شهرهاي زير 50 هزار نفر جمعيت و 200 هزار واحد در شهرهاي جديد. اين 900 هزار واحد را به‌عنوان برنامه وزارت راه‌و‌شهرسازي تا افق 1400 در نظر گرفتيم تا متأثر از اين حرکت، چرخ ساخت‌و‌ساز در کشور به حرکت دربيايد و مردم هم از پرتو اين حرکت کسانی که صاحب امکانات هستند، از پشتيباني ما استفاده کنند و به مدار توليد و چرخه فعاليت کار ساخت‌وساز مسکن ورود كنند تا از پرتو اين فعاليت، واحدهاي صنعتي توليدکننده مصالح ساختماني و تأسيساتي و نيروي کار زيادي که در اين رشته وجود دارد و متأثر از رکود دچار کم‌کاري يا بي‌کاري شده‌اند، بتوانند به اشتغال پايداري دست پيدا کنند.

· در بافت فرسوده زمين متعلق به مردم است و ما مجوز رايگان مي‌دهيم و وام مسکن را با نصف قيمت مصوب شوراي پول و اعتبار مي‌پردازيم که خودشان بسازند. يا توسعه‌گر زمين دارد و ما تسهيلات را مي‌دهيم که بتواند بسازد. يا ما زمين داريم (به‌عنوان دولت) و رايگان مي‌دهيم که توسعه‌گر با اين پشتيباني کار کند. اين سه وضعيت در بافت فرسوده اتفاق مي‌افتد. پس دولت و وزارت راه‌وشهرسازي مسكن نمي‌سازد؛ بلكه مردم، توسعه‌گران و انبوه‌سازان خواهند ساخت.

· پرديس را به خاتم نداديم. پرديس و هر شهر جديدي نياز دارد اتوبان‌ها، جاده‌ها و خيابان‌هايش ساخته شود و برق، روشنايي، آب، فاضلاب و مترو داشته باشد. شهر پرديس قراردادي با قرارگاه خاتم بسته که اين کار به سرعت و جهادي انجام شود که زودتر مردم بتوانند از خانه‌هايشان استفاده کنند. در واقع مسئله مسکن مهر نيست، موارد ديگري است که براي ساخت يک شهر مورد نياز است و براي آن شهر جديد، ارزش ايجاد مي‌کند.

· {درباره مشکلات کامیونداران}: پشت اين قضيه دو موضوع وجود دارد؛ اول مشكلاتي است كه حقيقتا كاميون‌داران داشتند و در گذشته از آن غفلت شده بود كه بايد برطرف شود. آنچه انجام شده، مي‌گوييم الحمدلله و آنچه باقي مانده تكليف ماست كه بايد انجام دهيم و ترديدي نداريم كه بايد انجام دهيم. نكته دوم، تلاش‌هاي ضدانقلاب است؛ اين اصحاب خبيث، هر لحظه و ساعت به دنبال آن هستند که مشكلاتي براي جامعه ايجاد کنند و برايشان خيلي مهم بود كه بتوانند حمل‌ونقل كشور را فلج كنند و اکنون هم به دنبال اين هستند كه فتنه كنند و جاهايي حركت‌هاي ايضايي انجام مي‌دهند. ناكام مانده‌اند و خواهند ماند. لاستيك مونوپل چند نفر شده بود كه لاستيك‌هاي با كيفيت پايين مي‌آوردند و با قيمت بالا مي‌فروختند و گاهي هم توزيع نمي‌كردند. الحمدلله اين انحصار شكسته شده كه انحصار عاملي بود براي ايجاد نارضايتي. به هر صورت موانعي وجود داشت كه برطرف شده. اکنون هم از جاهاي مختلف لاستيك وارد کشور مي‌شود.

· این لاستیک ها از همه‌جا وارد می شود. نكته مهم اين است كه دولت، لاستيك و مواد اوليه کارخانه‌هاي داخلي توليد لاستيك را با دلار چهارهزارو 200 تومان مثل غذا و دارو تأمين كرده است. مردم بايد بدانند لاستيكي كه مي‌تواند 150 هزار كيلومتر زير كاميون كار كند، قيمتش 200 دلار است و ما آن را با دلار چهارهزارو 200 توماني محاسبه مي‌کنيم. بايد كسي‌كه گران‌فروشي مي‌كند به مردم معرفي شود و مبادي ذي‌ربط با آن برخورد كنند. البته بايد هزينه‌هاي سود و حق‌الزحمه اضافه شود، اما نبايد لاستيكي بياورند كه بيشتر از 130 دلار قيمت ندارد و 60 هزار كيلومتر بيشتر كار نمي‌كند. با اين موارد برخورد مي‌كنيم.

· لاستيك مونوپل چند نفر شده بود كه لاستيك‌هاي با كيفيت پايين مي‌آوردند و با قيمت بالا مي‌فروختند و گاهي هم توزيع نمي‌كردند. حالا اين انحصار شكسته شده است.

18