با صابر کاظمی چه کردیم؟

حالا که چندین روز از ماجرای حادثه برای صابر کاظمی والیبالیست کشورمان می‌گذرد و مرگ مغزی او توسط پزشکان تایید شده است (هر چند همچنان گفته می‌شود که امیدی وجود دارد) بحث‌های زیادی در مورد دلایل بروز این  اتفاق مطرح  می‌شود.

ماجرا به تابستان سال گذشته برمی‌گردد، صابر کاظمی به دلیل ترک اردوی تیم ملی با محرومیت سنگین دو ساله از حضور در همه مسابقات والیبال از سوی کمیته انضباطی فدراسیون مواجه شد. 

میلاد تقوی، رییس فدراسیون که در آن مقطع تازه سکاندار هدایت این رشته شده بود در مصاحبه‌های متعدد عنوان داشت که به خاطر انتظارات مردم چنین تصمیمی اتخاذ شده است. تقوی اعلام کرد نامه‌ای به فدراسیون جهانی والیبال ارسال شده تا جلوی بازی صابر در کشورهای خارجی نیز گرفته شود که البته مشخص شد فدراسیون چنین توانایی ندارد، چراکه کاظمی راهی لیگ‌های خارجی شد و والیبالش را آنجا ادامه داد. بعد از حادثه‌ای که برای صابر کاظمی رخ داد خیلی‌ها با یادآوری آن اتفاق و حکم عجیب و سنگین فدراسیون را در بروز این اتفاق برای یکی از استعدادهای برتر این رشته در ایران مقصر دانستند. منتقدان گفتند اگر آن محرومیت نبود کاظمی مجبور نمی‌شد راهی تیم‌های خارجی درجه پایین شود و کارش به اینجا نمی‌کشید. رسانه‌های نزدیک به فدراسیون با پوچ خواندن چنین دیدگاهی نوشتند که صابر کاظمی منعی برای بازی در ایران نداشته و برای اثبات آن به عقد قرارداد او با پیکان در سال گذشته اشاره کردند که به خاطر تحت قرارداد بودن صابر با باشگاه اندونزیایی به سرانجام نرسید.

ساعاتی بعد خود میلاد تقوی به عنوان رییس فدراسیون با رد هرگونه اختلاف با این ملی‌پوش که بعد از درخشش در آسیا و سپس المپیک توکیو توسط بهروز عطایی به تیم ملی دعوت نمی‌شد، گفت: «متاسفم برخی افراد از این فضا سوءاستفاده می‌کنند. آقای صابر کاظمی در کمیته انضباطی محروم شد اما در کمیته استیناف مورد بخشش قرار گرفت و حتی جریمه نقدی نیز به دلیل حضور وی در بخش مسوولیت‌های اجتماعی در بشاگرد مورد بخشش قرار گرفت و هیچ منعی برای بازی در هیچ جایی ندارد و مستندات عرایض بنده نیز مشخص است.»اظهارات تقوی در شرایطی است که طبق آرشیو سایت فدراسیون والیبال صابر کاظمی در تاریخ 20 مرداد سال 1403 با حکم قطعی دو سال محرومیت مواجه شد و در تاریخ 22 شهریور نوشته شد در صورتی که او دو میلیارد تومان برای توسعه ورزش والیبال در مناطق محروم استان گلستان تخصیص بدهد حکمش تعلیق می‌شود.

سایت فدراسیون بعد از آن دیگر هیچ مطلبی در مورد صابر کاظمی منتشر نکرد تا روزی که خبر حادثه برای او در قطر منتشر شد. این یعنی نه خبری در مورد حضور صابر کاظمی در بشاگرد وجود دارد نه مستنداتی در مورد پایان محرومیت او آن‌طور که رییس فدراسیون ادعا می‌کند. در این مورد مصاحبه‌ای وجود دارد از میلاد تقوی که گفته حضور صابر کاظمی در پروژه بشاگرد اصلا ربطی به حکم محرومیت او ندارد و کاظمی در این مساله هزینه‌ای نکرده است: «صابر یک سوم از تعهدش را انجام داده و بقیه پروژه‌اش را هم برایش تعریف کرده‌ام تا دانه به دانه انجام بدهد. در ازای کارش برای مناطق محروم حکم محرومیتش تعلیق شد. بعضی‌ها فکر می‌کنند حضور صابر در بشاگرد برای طرح والیبال برای همه به حکم او ربط دارد. اما این‌طور نیست، حکمی که برای او صادر شده محرمانه است و زیرنظر هیات استانی انجام می‌شود. پروژه بشاگرد، پروژه‌ای بود که صفر تا صدش را فدراسیون هزینه کرد و فرهاد قائمی و صابر کاظمی هم به خواسته خودشان ما را همراهی کردند، حتی پیشنهاد طرح بعدی را هم دادند که باز هم ربطی به حکم محرومیت و جریمه کاظمی ندارد.»با این وجود و با فرض صحت اظهارات رییس فدراسیون والیبال این نکته همچنان باقی است که نوع برخورد فدراسیون والیبال با یکی از سرمایه‌های این کشور اصلا درست نبوده است. سرمایه‌ای که مربی بزرگ و پرافتخاری نظیر آلکنو در موردش گفته او یکی از نادرترین استعدادهایی بود که در زندگی‌ام دیدم. این مساله فقط مربوط به فدراسیون والیبال نمی‌شود و نمونه‌اش را در فدراسیون‌های دیگر هم دیده‌ایم.

برای اثبات هم کافی است به تعداد بسیار زیاد ورزشکاران مهاجر در سال‌های گذشته نگاهی بیندازیم. در مورد صابر کاظمی مصاحبه‌های تند رییس فدراسیون علیه این ورزشکار هنوز موجود است که در چندین جا عنوان داشته است حالا که صابر کاظمی در خارج از ایران است دیگر اهمیتی برای ما ندارد. تقوی در تاریخ 21 مرداد 1403 به ایسنا گفته بود: «چه منفعتی دارد بازیکن جوانی که میلیاردها تومان برایش هزینه شده است، فقط برای باشگاه خارج از کشور بازی کند و برای تیم ملی‌اش بازی نکند؟ بودن و ادامه فعالیت این بازیکن در باشگاه‌های کشورهای حاشیه خلیج‌فارس چه فایده‌ای برای والیبال ما دارد؟»تقوی در همان مصاحبه در واکنش به اینکه برخی معتقدند این تصمیم ممکن است کاظمی را به سمت مهاجرت سوق بدهد، گفت: «براساس ایمیلی که با فدراسیون جهانی ارسال کرده‌ایم، این بازیکن تا پایان دوران محرومیتش در هیچ لیگی و در هیچ کشوری نمی‌تواند بازی کند، بنابراین رفتن و نرفتن او فرقی ندارد.»رییس فدراسیون و نزدیکانش معتقدند در این شرایط جای این صحبت‌ها نیست اما نگفتند دقیقا چه زمانی باید در مورد این مسائل حرف زده شود؟ سال‌هاست رسانه‌ها در مورد نوع برخورد و حفظ سرمایه‌های ملی هشدار می‌دهند اما تغییری در رویه مدیران به وجود نیامده است. حالا هم که یکی از آنها روی تخت بیمارستان هست، می‌گویید وقت این حرف‌ها نیست و فردا روزی اگر خدای نکرده آن اتفاق ناگوار تایید شود خواهید گفت گذشته‌ها گذشته و دوباره همان مسیر را آغاز خواهید کرد.