رییس قوه قضاییه:
علوم انسانی اسلامی باید به دو مساله عدالت و مبارزه با فساد ورود پیدا کند
رییس قوه قضاییه گفت: از مهمترین بسترهای گام دوم علم و فناوری است و یکی از مهمترین محورهای آن عدالت و مبارزه با فساد است.
آیت الله سیدابراهیم رییسی رییس قوه قضاییه در پنجمین کنگره بین المللی علوم انسانی-اسلامی که صبح امروز(یکشنبه) سوم آذرماه در مرکز همایشهای بین المللی صدا و سیما برگزار شد، گفت: مساله اجرای عدالت در جامعه، پیوند بین حقوق و جامعه شناسی بسیار مهم است.
وی با اشاره به اینکه قاضی باید بلد را بشناسد افزود: چه ارتباطی بین حقوق و جامعه مطرح است؟ بین جامعه شناسی و حقوق و نیز روانشناسی و حقوق و اخلاق و حقوق ارتباط وجود دارد. باید این میز و کنگره و دانشگاه در این موارد کاربردی مسایل را حل کند.
وی افزود: مسایل اجتماعی و آسیب شناسیهای رهبری از مباحثی است که دانشگاه باید آن را حس کند و به میدان بیاید و حضور پیدا کند.
رییسی تصریح کرد: مسایل مطروحه در پایان نامهها و تحقیقات غیربومی است و باید بومی شود. همچنین در مساله یابی و راهکارها نباید تقلید کنیم.
وی افزود: از مهمترین بسترهای گام دوم علم و فناوری است و یکی از مهمترین محورهای آن عدالت و مبارزه با فساد است.
رئیسی ادامه داد: دستگاههای حاکمیتی از نوآوریهای علمی باید حمایت کنند. ارتباط جدی بین نظام برنامه ریزی و علوم انسانی اخلاقی بسیار مهم است. نمیتوان برنامهریزها کار خودشان را کنند و دانشگاهها کار خود را بلکه باید این ارتباط بین آنها وجود داشته باشد و به طور کلی ارتباط بین برنامه ریزی و علم اجتناب ناپذیر است.
وی افزود: کارهای خوبی در این چهل سال شده است اما جامع ترین نسخه در گام دوم است که رهبری آن را فرمودند و تحولی که در بستر گام دوم باید صورت گیرد.
وی افزود: ما توسعه را در پرتو عدالت تعریف می کنیم و باید در حوزه علوم انسانی اسلامی، عدالت مورد توجه قرار گیرد البته با نگاه کاربردی.
وی تاکید کرد: قضات و دستاندرکاران ما اگر از علم جدا شوند مشکلات جدی ایجاد میشود. این ارتباط معناداری است که همه بخشهای اجرایی در نظام باید آن را تعریف کنند و از سوی شما نیز ارتباط برنامهریزی تعریف شود و ضروری و قطعی است.
رییسی با بیان اینکه اینجا جمع شدهایم تا چند کار عمده انجام دهیم، گفت: نخستین آن مسئلهیابی است، باید نظام مسئله تنظیم شود. دومین آن اولویتبندی است. همچنان مسائل جامعه روی میز است که باید راهکارهایی برای آن پیدا شود.
رئیسی با اشاره به تلاش فقهای گذشته در زمینه تبیین علوم اسلامی گفت: اینکه آنها چنین اقدامات مهمی انجام دادهاند بدون حضور در نظام اسلامی بوده است. اکنون که در نظام اسلامی قرار داریم، باید موثرتر و گستردهتر در این زمینه فعالیت شود. به طور مثال در موضوع قضا هزاران مورد وجود دارد که باید مبتنی بر تفکر تمدنساز مورد بررسی قرار بگیرند و محافل علمی باید این موارد را برای قضات بررسی و تبیین کنند که این تنها به این مورد ختم نمیشود، بلکه باید در علوم دیگر از جمله، اقتصاد، اجتماع، سیاست و فرهنگ به آن توجه شود.
وی افزود: باید علوم انسانی اسلامی به دو مسئله عدالت و مبارزه با فساد ورود پیدا کند. چه کنیم که در جامعه جرم و جنایت کاهش پیدا کند؟ این مسئله را باید علم و دانش به کمک اجرا آمده و حل کند. چه کنیم که دیگر انگیزه و اندیشه جرم به وجود نیاید؟
وی با بیان اینکه اگر میگوییم علوم انسانی اسلامی به این معنی نیست که راجع به آنها نقد نشود، باید توسط اندیشمندان این حوزه نقد، بررسی و مورد پژوهش قرار بگیرد، گفت: کار حوزه آزاداندیشی، نقد و پژوهش داشتن در این علوم است که البته رسم همه بزرگان، سلف و اندیشمندان نقد و بررسی در علوم دین بوده است.
وی تاکید کرد: ما باید بین تخریب و نقد عالمانه تفاوت قائل باشیم. نقد عالمانه ارزشمند است اما تخریبی که ناشی از مسائل سیاسی باشد قابل قبول نیست.
امروز توجه به علوم انسانی اسلامی در متن زندگی جامعه و اجرائیات نظام در حوزههای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی اثر دارد که صاحبان اثر و بصر باید به آن نگاه آسیبشناسانه داشته باشند
رئیس قوه قضاییه با اشاره به سخن رهبر انقلاب مبنی بر اینکه «این قرن، قرن اسلام است»، خاطرنشان کرد: این سخن، سخن پرمغزی است که اندیشمندان باید به آن توجه داشته باشند چراکه روزنههای آن مشخص است و زمینههای ظهور آن در عالم پیداست که البته باید با یک نگاه آسیبشناسانه برروی آن کار شود.
رئیسی گفت: امروز توجه به علوم انسانی اسلامی در متن زندگی جامعه و اجرائیات نظام در حوزههای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی اثر دارد که صاحبان اثر و بصر باید به آن نگاه آسیبشناسانه داشته باشند.
وی ادامه داد: در این زمینه کارهایی انجام شده که جای تقدیر دارد اما کارهای جدی زیادی هم باید انجام شود. در هستهای و نانو تکنولوژی پیشرفت کردهایم اما بحثهای جدی در علوم انسانی اسلامی هنوز در حوزه و دانشگاه باید مورد بحث باشد.
رئیس قوه قضاییه تاکید کرد: بهترین جا برای نقد و بررسی علوم انسانی اسلامی، دانشگاه و حوزه هستند و خارج از این دو مکان پاسخی دریافت نمیشود چراکه این دو حوزه بهترین و برترینها هستند که باید این بحثها را دنبال کنند.
وی با بیان اینکه بحث در حوزه علوم انسانی اسلامی جسارت میخواهد، گفت: برای آنچه که براساس نوآوری و نوگرایی به این حوزه وجود دارد، خسارت لازم است که این خسارت و نوآوری باعث نشاط در این محیطها میشود. البته این نوآوری باید مبتنی بر یک بنیاد محکم و استوار باشد.
رئیسی گفت: اولین موضوعی که باید مورد بررسی قرار بگیرد مسئله متون آموزشی است که باید بازنگری شوند تا ببینیم چقدر علوم انسانی اسلامی در آنها بروز و ظهور دارند. دومین موضوع مهم این است که برای پژوهشگران سرمایهگذاری شود، همانطور که در حوزههای دیگر این سرمایهگذاری انجام شده و نتایج آن را دیدهایم، باید در این حوزه نیز سرمایهگذاری انجام شده و منتظر نتایج آن باشیم.
رئیس قوه قضاییه سومین مسئله مهم در حوزه علوم انسانی اسلامی را سپردن مباحث این حوزه به نخبگان و فرهیختگان دانست و گفت: این حوزه به واسطه سختیها و پیچیدگیهایی که دارد باید به افراد باهوش سپرده شود.
وی افزود: چهارمین نکته این است که حتما علوم انسانی اسلامی مبتنی بر علوم اسلامی است اما آیا کافی است؟ نه؛ چه لازم است؟ لازم است ریلگذاریهایی در این زمینه انجام شود که نمونه آن تاسیس دانشگاهها و موسسههای تخصصی در این حوزه است. پنجمین مورد در مورد علوم انسانی اسلامی پیوند اداره جامعه اسلامی به این علوم بود. تا این علوم در بطن جامعه و در صنعت، آموزش، فناوری و غیره اجرا نشود، اهداف محقق نخواهد شد.
منبع: ایسنا
66
اسلامی ساختن علوم انسانی را چگونه می توان به نتیجه رساند؟ --- اسلام دین خدا است و تعیین گفته ها و احکام و اعتقادات آن منحصر به خداوند است که آگاه به تمام و کمال کلیات و جزئیات جهان هستی است. اسلامی نامیدن یافته های بشر که به تمام و کمال حقیقت هیچ چیزی دست رسی ندارد و بنا به همین دلیل نمی تواند و حق ندارد برای دین احکام و اعتقادات ابتکار و تعیین کند بالا بردن شان دانش ناچیز بشر به سطح و منزلت علم فراگیر خداوند است و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. علوم انسانی زاییده ی نیاز بشر به همگامی با تحولات زمانی و مکانی است و تنها در حالی می توان هر بخش از موضوعات این علوم را اسلامی نامید که در آن با کامیابی تلاش شده این بخش را با احکام و اعتقادات اصیل دین وحیانی خداوند همخوان و هماهنگ و همسنخ ساخت که در بیشتر موضوعات علوم انسانی چنین چیزی میسر نیست. اسلام کشف نیازهای مادی و روحی و روانی زندگی بشر را که پیوسته در حال تحول اند به دانش و تلاش علمی بشر وا گذار کرده است . این واگذای همراه با فراخوان به عبرت آموزی از سنت و سیرت گذشتگان و به سیر و نفوذ به شگفتیها جهان هستی و با تاکید بر تامین و تضمین عدالت در رفتار و بر خورد بشر با خدا و با همنوعان و سایر موجودات انجام گرفته است که یقینا یافته های بشر از سنت گذشتگان و سیر و نفوذ به شگفتیهای جهان وتلاش او در اجرای چنین عدالتی به هیچ وجه و در هیچ سطحی به علم و عدالت فراگیر خداوند نمی رسد و نمی توان این یافته های آمیخته با نقص و اشتباه و خطا را که شأن همیشگی بشر اند به اسلام که دین منحصر به خداوند است نسبت داد. علوم انسانی همیشه آفریده ذهن همیشه ناکامل بشر بوده اند و دادن رنگ و شمایل دینی به این علوم نمی تواند چیزی فرا طبیعی به حقیقت بشری بودن این علوم که همیشه در تحول اند بیافزاید. امکان دینی ساختن این علوم و هم سطح ساختن آنها با داده های الهی دین ، با طبیعت آکنده از ناتوانی و نیاز همیشگی بشر هیچ هماهنگی و انسجام ندارد و محال است. دین خدا پاسخ به کلیاتی ثابت از نیازهای مادی و روحی زندگی بشر اند که توسط بشر بدون دخالت خداوند هیچگاه بصورت کامل و بی نقص قابل کشف نبوده اند. کشف کلیات و جزئیات متغیر زندگی و جهان که پیوسته در حال تحول اند همان طور که در بالا یاد اوری گردید به تلاش بشر واگذار گردیده است. بعلت ناتوانی بشر از دست رسی به کمال کامل در این تحول نباید این کشف را به دین بی نقص الهی نسبت داد زیرا چنین نسبتی کلیات ثابت کامل دین الهی را نیز با نقصهای بشر آلوده می سازد و لوث می کند و حیثیت کمال مطلق الهی در این کلیات ثابت را زیر سئوال می برد و در نتیجه ی نقصهای بشری آمیخته شده به این ثابتها کمال آنها را بی معنا و بی مفهوم می سازد. باید برای بهینه سازی بحثی که مطرح است طرف داران طرح اسلامی ساختن علوم انسانی پیش از تلاش در جزئیات ، تعریف جامع و مانع خود از علوم انسانی اسلامی و منابع دست اول و دست دوم و ... خود را برای پیش برد این طرح دقیقا ارائه کنند تا بتوان بگونه ای سازمان یافته و نظام مند و روش مند در به نتیجه ی مطلوب رساندن این طرح با آگاهیهای لازم سهیم شد.