شبیهسازی انسان با هوش مصنوعی؛ ابزار جدید علوم اجتماعی برای کشف رازهای رفتار انسان
دانشمندان در حال بررسی چگونگی استفاده از هوش مصنوعی برای انجام تحقیقات علوم اجتماعی هستند. این فناوری میتواند با شبیهسازی رفتار انسان، در زمان و هزینهها صرفهجویی کند. در حالی که مدلهای زبانی بزرگ هوش مصنوعی (LLMs) نتایج اولیه امیدوارکنندهای داشتهاند، محققان هشدار میدهند که هنوز محدودیتهای مهمی وجود دارد و دادههای انسانی همچنان حیاتی هستند.

تحقیقات علوم اجتماعی به دلیل کار با انسانها، اغلب زمانبر، پرهزینه و دشوار است. جیسی آنتیس، پژوهشگر در دانشگاه استنفورد، میگوید که LLMها میتوانند این چالشها را با شبیهسازی دادههای انسانی حل کنند. این مدلها میتوانند نقش یک متخصص یا یک فرد عادی را بازی کنند تا پژوهشگران بتوانند با هزینه کم، فرضیات خود را آزمایش کنند یا مطالعات آزمایشی انجام دهند. این رویکرد به ویژه در ترکیب با دادههای انسانی، قدرت آماری بالایی را فراهم میکند.
لوک هیویت و همکارانش در استنفورد، LLMها را در برابر ۴۷۶ آزمایش تصادفی کنترلشده قبلی آزمایش کردند. آنها دریافتند که پیشبینیهای مدل GPT-4 از واکنشهای شبیهسازیشده، به اندازه پیشبینیهای کارشناسان انسانی دقیق است و با نتایج واقعی همبستگی قوی دارد. این دقت حتی در مورد مطالعاتی که پس از آموزش GPT-4 منتشر شده بودند نیز مشاهده شد، که نشاندهنده توانایی مدل در تعمیمپذیری است.
با این حال، محققان به چند چالش عمده اشاره میکنند:
– سوگیری و چاپلوسی: LLMها ممکن است پاسخهای سوگیرانه یا چاپلوسانه ارائه دهند.
– بیگانگی : پاسخهای مدلها ممکن است در ظاهر انسانی به نظر برسند، اما در سطوح عمیقتر کاملاً بیگانه باشند، مثلاً در حل مسائل ریاضی ساده از روشهای عجیب و غریب استفاده کنند.
– عدم تطابق توزیع: LLMها نمیتوانند تنوع پاسخهای انسانی را به درستی تکرار کنند و اغلب به یک محدوده قابل پیشبینی از پاسخها محدود میشوند.
پژوهشگران بر این باورند که بهترین روش در حال حاضر، استفاده از یک رویکرد هیبریدی است که دادههای انسانی و پیشبینیهای LLM را ترکیب میکند. این رویکرد، که توسط دیوید بروسکا توسعه یافته است، شامل انجام یک مطالعه آزمایشی کوچک با انسانها و تکرار آن با یک LLM است تا قابلیت تعویضپذیری نتایج بررسی شود. سپس این دو منبع داده به گونهای ترکیب میشوند که دقت کلی افزایش یابد بدون اینکه LLM سوگیری وارد کند.
این روش میتواند به محققان کمک کند تا اندازه نمونه بهینه برای یک مطالعه را تخمین بزنند، که این خود منجر به کاهش هزینهها میشود. به طور کلی، هوش مصنوعی میتواند به عنوان یک ابزار کمکی برای طراحی شرایط آزمایشی یا انتخاب کلمات مناسب برای یک پرسشنامه عمل کند. با این حال، به گفته هیویت، در نهایت اگر هدف مطالعه رفتار انسانی باشد، آزمایش باید بر دادههای انسانی متکی باشد.