۱۱ واقعیت باورنکردنی در مورد کوسه قاتل گاو نر

کوسه‌های گاو نر عمدتاً ماهی‌های استخوانی و کوسه‌های کوچک‌تر را می‌خورند، اما شکاچی‌های فرصت‌طلب هستند و موجوداتی مانند پرندگان، سخت‌پوستان، دلفین‌ها، پستانداران زمینی و لاک‌پشت‌ها را نیز می‌گیرند.

۱۱ واقعیت باورنکردنی در مورد کوسه قاتل گاو نر

کوسه‌های گاو نر شکارچیان بزرگ و تنومندی هستند که در آب‌های استوایی و نیمه گرمسیری سرتاسر جهان، معمولاً نزدیک به خطوط ساحلی دیده می‌شوند. بنابر گزارش‌ها، نام آن‌ها الهام‌گرفته از ظاهر تنومند و پوزه‌ی صاف و گرد و همچنین رفتار نسبتاً تهاجمی آن‌ها است.

 کوسه‌های گاو نر همچنین با بیش از ۱۰۰ حمله تاریخی، تهدیدی بالقوه برای انسان‌هایی هستند که به اقیانوس می‌روند. با این حال، در همان زمان، احتمال کشته شدن یک شناگر یا ساحل گرد توسط جریان‌های دریایی یا رعد و برق بیشتر است تا توسط یک کوسه گاو نر (یا به دست هر کوسه دیگری)، و این ماهی‌های باستانی با خطر بسیار بیشتری از جانب ما روبرو هستند.

در این گزارش چند واقعیت جالب در مورد کوسه‌های گاو نر بیان کردیم که ممکن است تا به حال نشنیده باشید. تا پایان این سفر دریایی و جالب همراه ما باشید:

حقایق علمی:

نام رایج: کوسه گاو نر
نام علمی: Carcharhinus leucas
میانگین طول عمر در طبیعت: ۲۳ تا ۲۸ سال
میانگین طول عمر در اسارت: تا ۳۰ سال
وضعیت فهرست قرمز IUCN: آسیب پذیر
جمعیت فعلی: نامشخص

«کوسه گاونر»

کوسه‌های گاو نر شکار را عمیقا گاز می‌گیرند

کوسه‌های گاو نر عمدتاً ماهی‌های استخوانی و کوسه‌های کوچک‌تر را می‌خورند، اما شکاچی‌های فرصت‌طلب هستند و موجوداتی مانند پرندگان، سخت‌پوستان، دلفین‌ها، پستانداران زمینی و لاک‌پشت‌ها را نیز می‌خورند.

بر اساس مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۲ در مجله Zoology منتشر شد، نیروی گاز گرفتن کوسه‌های گاو نر یکی از بالاترین‌ترین نیور‌ها در بین ماهی‌ها است. این مطالعه نشان داد که این گونه می‌تواند با نیرویی معادل ۵۹۱۴ نیوتن گاز بگیرد که از نیش یک ماهی ۱۲ بار قوی‌تر است. محققان برای مقایسه از کوسه سفید بزرگ و سر چکشی بزرگ استفاده کردند.

«کوسه گاونر»

آن‌ها می‌توانند در آب شیرین یا آب شور رشد کنند

در حالی که بیشتر کوسه‌ها در زیستگاه‌های دریایی دیده می‌شوند، کوسه‌های گاو نر می‌توانند برای دوره‌های طولانی زندگی کنند و حتی در آب شیرین یا شور تولید مثل کنند. این به این دلیل است که آن‌ها قادر به تنظیم اسمزی هستند، فرآیندی که در آن کوسه‌ها می‌توانند نسبت نمک به آب را در بدن خود بر اساس آب اطراف خود تنظیم کنند.

به لطف انطباق‌های ویژه سیستم دفع خود، آن‌ها نمک را حفظ می‌کنند و ادرار رقیق‌تری را در حالی که در آب شیرین هستند تولید می‌کنند، پس از بازگشت دوباره به اقیانوس شروع به تولید ادرار شورتر می‌کنند.

سن، تعیین کننده محل زندگی آنهاست

کوسه‌های گاو نر تازه متولد شده و جوان زیستگاه‌های آب شیرین را ترجیح می‌دهند. با افزایش سن ترجیحات آن‌ها تغییر می‌کند، زیستگاه‌های آب شور را انتخاب می‌کنند، اما به شنا کردن در زیستگاه‌های آب شیرین ادامه می‌دهند. در دوران پیری، کوسه گاو نر در آب شور می‌ماند.

«کوسه گاونر»

آن‌ها می‌توانند به طور شگفت انگیزی در محیط‌هایی دور از اقیانوس شنا کنند

کوسه‌های گاو نر معمولاً ممکن است در اقیانوس یا حداقل در نزدیکی حضور داشته باشند، اما این گونه نیز کاملاً مایل است که از طریق رودخانه‌ها به خشکی نزدیک شود. برای مثال، در سال ۱۹۳۷، دو ماهیگیر یک کوسه گاو نر را در نزدیکی آلتون، ایلینوی، حدود ۱۷۵۰ مایلی بالای رودخانه نیواورلئان، صید کردند. این گونه همچنین دورتر از رودخانه آمازون هم شنا کرده است.

کوسه‌های گاو نر اغلب در زیستگاه‌های آب شیرین تولیدمثل می‌کنند و حتی می‌توانند مدت طولانی در آنجا بمانند. آبراه‌هایی که جمعیت کوسه گاو را می‌توانیم در آنجا ببینیم عبارتند از: رودخانه بریزبن در کوئینزلند، استرالیا، رودخانه‌های برهماپوترا و گنگ در شرق هند و دریاچه نیکاراگوئه.

«کوسه گاونر»

آن‌ها «زنده زا» هستند

کوسه‌های گاو نر زنده زا هستند، به این معنی که بر خلاف اکثر کوسه ها، آن‌ها به جای تخم گذاری، کوسه نوزاد را به دنیا می‌آورند. فصل جفت گیری آن‌ها اغلب در اواخر تابستان یا اوایل پاییز اتفاق می‌افتد و توله‌های در حال رشد در بدن مادرشان با جفت کیسه زرده تغذیه می‌شوند.

پس از یک دوره بارداری تقریباً ۱۱ ماهه، مادر از یک تا ۱۳ توله را به دنیا می‌آورد و اغلب قسمتی از آب شیرین یا با شوری کم از محدوده زندگی خود مانند تالاب‌های ساحلی، دهانه رودخانه‌ها یا مصب‌ها را برای زایمان انتخاب می‌کند.

والدین بچه‌های خود را پرورش نمی‌دهند، اما می‌توانند با زایمان در این زیستگاه‌های ساحلی یا داخلی از آن‌ها محافظت کنند. در حالی که کوسه‌های گاو نر بالغ هیچ شکارچی طبیعی ندارند (به غیر از انسان)، توله‌های آن‌ها می‌توانند قربانی کوسه‌های دیگر شوند. با این حال، از آنجایی که بیشتر کوسه‌ها به زیستگاه‌های آب شور می‌روند، اگر توله‌ها قبل از خروج از دریا مدتی را در یک رودخانه یا دریاچه رشد کنند، ممکن است شانس بیشتری برای بقا داشته باشند.

آن‌ها بیش از ده‌ها نام مشترک دارند

بر اساس گزارش موزه تاریخ طبیعی فلوریدا، کوسه گاو نر با حداقل ۱۵ نام رایج دیگر در نقاط مختلف جهان شناخته می‌شود.

این‌ها عبارتند از requin bouledogue در کشور‌های فرانسوی زبان، تیبورون ساردا در اسپانیا؛ کوسه زامبزی یا کوسه ون روین در آفریقای جنوبی، کوسه گنگ در هند. اما این نام به کوسه رودخانه آب شیرین Glyphis gangeticus نیز داده شده است. کوسه نیکاراگوئه در آمریکای مرکزی، وال نهنگ آب شیرین، نهنگ خور و نهنگ رودخانه سوان در استرالیا. کوسه پوزه بیل، کوسه بینی مربعی، کوسه رودخانه، کوسه خاکستری لغزنده، کوسه زمینی و کوسه توله در نقاط مختلف انگلیسی زبان جهان.

اخبار در مورد «کوسه گاونر»

شاید الهام بخش نوشتن رمان‌ها و تولید فیلم‌ها بوده باشند

رمان "آرواره ها" در سال ۱۹۷۴، که الهام بخش فیلم پرفروش ۱۹۷۵ با همین عنوان بود، خود حداقل بر اساس برخی رویداد‌های واقعی نوشته شد. این حملات شامل یک رشته حملات کوسه در سواحل نیوجرسی در جولای ۱۹۱۶ است که در آن چهار نفر کشته و یک نفر مجروح شد.

این رمان و فیلم هر دو یک کوسه سفید بزرگ را به عنوان مقصر نشان می‌دهند و این گونه نیز به طور گسترده برای حملات سال ۱۹۱۶ مقصر شناخته شده است. با این حال، به گفته برخی کارشناسان، جزئیات حملات سال ۱۹۱۶ نشان می‌دهد که کوسه گاو نر ممکن است احتمال بیشتری داشته باشد. وجود کوسه سفید بزرگ در نیوجرسی، به ویژه در آبراه‌های داخلی، نسبتا نادر هستند و دو مورد از این حملات در نهری در ماتاوان واقع شده است. حدود ۱۰ مایل از اقیانوس.

کوسه‌های گاو نر معمولاً در زیستگاه‌هایی مانند این یافت می‌شوند، و اگرچه کوسه‌های سفید در حمله به مردم شهرت بیشتری دارند، کوسه‌های گاو نر نیز یکی از خطرناک‌ترین گونه‌های کوسه برای انسان در نظر گرفته می‌شوند.

سبد غذایی متنوعی دارند

کوسه‌های گاو نر از ماهی‌های استخوانی و سایر کوسه‌ها تغذیه می‌کنند. طعمه آن‌ها شامل لاک پشت ها، پرندگان دریایی و دلفین‌ها هم می‌شود. آن‌ها همچنین از سخت پوستان و خارپوستان مانند خرچنگ، میگو، ستاره دریایی و خارپشت دریایی تغذیه می‌کنند.

می‌توانند هضم غذا را کنترل کنند

در مورد اشتهای خود، کوسه‌های گاو نر توانایی منحصر به فردی در کنترل سرعت هضم غذا دارند؛ و برای بقای آن‌ها مفید است! اگر در شرایطی قرار داشته باشند که غذای کافی در محیط وجود نداشته باشد، کوسه‌ها کندتر از حد معمول غذا را هضم می‌کنند بنابراین به غذای کمتری نیاز دارند.

«کوسه گاونر»

آن‌ها برای ما بسیار کمتر از ما برای آن‌ها خطرناک هستند

کوسه‌های گاو نر اغلب به عنوان یکی از سه حمله کننده مشهور به انسان نام برده می‌شوند. با توجه به پرونده بین المللی حمله کوسه (ISAF)، آن‌ها از نظر حملات کلی، با ۱۲۱ حمله کل در رکورد تاریخی، که ۲۶ حمله مرگبار و غیرقابل تحریک بودند، رتبه ۳ را دارند. ۵۷ کوسه کشنده و غیرقابل تحریک و کوسه ببر (۱۳۸ کل، ۳۶ کشنده و غیرقابل تحریک).

علیرغم آمار، کوسه‌ها به طور کلی خطر کمتری برای انسان دارند و راه‌های آسانی برای به حداقل رساندن خطر حمله توسط کوسه وجود دارد. احتمال حمله تقریباً یک در ۱۱ میلیون است که در مقایسه با خطرات مرگبارتر ساحل مانند قایق ها، جریان‌های دریایی و رعد و برق کمرنگ است.

تحقیقات نشان می‌دهد که کوسه‌ها انسان‌ها را طعمه‌ای فریبنده نمی‌دانند و بیشتر «حملات» در واقع نوعی دفاع است و پس از آن کوسه معمولاً به حرکت خود ادامه می‌دهد. با این حال، برای شکارچیان بزرگ با آرواره قوی و گازی عمیق مانند کوسه گاو نر، حتی یک نیش آزمایشی مانند این می‌تواند به طور مرگبار فرد را زخمی کند، بنابراین باید با احتیاط و احترام با آن‌ها رفتار کرد.

در حالی که کوسه‌ها سالانه کمتر از ۱۰ نفر را در سراسر جهان می‌کشند، مردم سالانه حدود ۱۰۰ میلیون کوسه را می‌کشند که عمدتاً به دلیل ماهیگیری، باله‌گیری و صید تصادفی اتفاقی است.

آنها در هیچ بخشی از محدوده خود محافظت نمی‌شوند

کوسه‌های گاو نر هنوز یک گونه معمولی هستند که در بسیاری از آب‌های گرم در سراسر جهان یافت می‌شوند، اما حتی این شکارچیان مهیب و انعطاف پذیر نیز در معرض خطر انسان قرار دارند. آن‌ها در فهرست آسیب‌پذیر قرار گرفته‌اند.

IUCN می‌گوید که کوسه گاو نر "به عنوان هدف و صید جانبی در ماهیگیری‌های صنعتی و تفریحی در سراسر محدوده خود با چندین ابزار ماهیگیری از جمله تور آبششی بیشتر برای گوشت و باله هایش صید می‌شود.

آن‌ها در حال حاضر فاقد حمایت‌های قانونی خاص در سراسر محدوده خود هستند، اما برنامه‌های حفاظتی وجود دارد که هدف آن‌ها کمک به بازگشت مجدد جمعیت آن‌ها است. در ایالات متحده، طرح مدیریت ماهیگیری گونه‌های بسیار مهاجر اقیانوس اطلس، که در سال ۱۹۹۳ اجرا شد، محدودیت‌هایی مانند محدودیت‌های مجوز تجاری را اعمال می‌کند.

منبع: فرادید
شبکه‌های اجتماعی
دیدگاهتان را بنویسید

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    اخبار سایر رسانه ها