برای حل معضل اعتیاد، تریاک را آزاد کنید

افزایش تعداد معتادان در کشور و دسترسی آسان به مواد مخدر، موضوع تازه ای در کشور نیست و سالها وجود داشته است و همچنان معضل مواد مخدر تبدیل به یک چالش بسیار عظیمی در کشور شده است. من معتقدم بحث مواد مخدر در سه مرحله باید مورد توجه قرار گیرد: پیشگیری، درمان و مصونیت پیدا کردن از بازگشت به اعتیاد.
اگر بر این باوریم که اعتیاد یک بیماری است، پس باید ابتدا عوامل بروز بیماری را شناسایی کنیم و سپس توسط دارو درمانش کرده و پس از درمان، فرد باید واکسینه شود. برای برگشت افرادی که مسیر اعتیاد را رفته، هزینه زیادی می شود، بنابراین بایستی به گونه ای عمل کنیم که راه‌های قدم گذاشتن دوباره در این مسیر برای آنها وجود نداشته باشد. باید از لحاظ فرهنگی، اجتماعی و اندیشه فردی به سمت و سویی کشیده شوند که این راه را راهی تیره و تاریک بدانند و به آن ترغیب نشوند.
اما راهکار چیست؟
از اولین دلایلی که مواد مخدر درکشور ما بسیاربسیار گسترش پیدا کرده، سود آوری مواد مخدر تخدیری است که جامعه ما را در بر گرفته است. گروهی وجود دارند که مناتفعشان در این کار است و از قِبل همین قضیه استفاده ها و یا سوء استفاده هایی می کنند و اجازه نمی دهند این بلای خانمان سوز در جامعه از بین برود. ما باید برای اینها فکر چاره ای بکنیم و عمده راه‌هایی که تاکنون سپری شده و با تکیه بر روش‌های نظامی و انتظامی است، بی نتیجه بوده اما هنوز این بی نتیجه بودن برای بسیاری از مسئولان کشور مفهوم و آشکار نشده است، از این رو مسئولان ابتدا باید به این درک برسند که باید به دنبال راه جدیدی بگردیم و و سپس به طور جدی به راههای اصولی تری فکر کنیم؛ این راه، راه پیشگیری است.
اما راه درمان این است که معتادان شناسایی شوند. کمپ های ترک اعتیاد هستند اما به نظر من کارایی لازم را ندارند که این افراد را نگهداری و درمان کرده و «پاک» تحویل جامعه دهند.
مرحله بسیار مهم این است که این افراد واکسینه شوند. باید برایشان کارگاه‌ها و جایگاهی باشد تا این افراد را مشغول به کار کنند. این افراد به دلیل نبود شغل و طرد شدن از جامعه و خانواده و بن بست بودن راه‌های پیش‌رو دوباره قدم به راه اعتیاد می گذارند.
باید کارگاههایی با امتیازهایی که دولت به آنها می دهد وجود داشته باشد. حتی شرکتهای کاریابی و تولید کار و کارخانه هایی ایجاد کنیم و اولویت را بدهیم به جذب معتادانی که تحت بازیابی و پاکسازی قرار گرفته اند تا مشغول به کار شوند و دوباره به وضعیت گذشته شان برنگردند.
برای برون رفت از بحران اعتیاد در کشور، راهکارهایی در کمیسیون اجتماعی مطرح شده و جلساتی با اداره مبارزه با مواد مخدر و نیز کارشناسان مجمع تشخیص مصلحت نظام برگزار شده است. اخیرا در حال ایجاد تغییراتی در قوانین هستیم. من هم شخصا پیشنهاداتی را ارائه داده ام که قانون شفافتر باشد. باید راههای تنبیهی و جزا و پاداش دیده شود، راههایی که با حفظ کرامت انسانی و با نگاه اخلاق مداری عمل کند. نمایندگان در مجلس به عنوان، قانون گذار، قانون گذاری کنند و دستگاههای مشخصی متولی اجرای این قوانین شوند که وقتی این امور به آنها محول می شود پاسخگو باشند و عملکردشان را بصورت شفاف بتوانند به جامعه ارائه بدهند.
در حال حاضر اقدامات انجام شده آنچنان مورد رضایت و اقناع کننده نیست بنابراین تمام ارکان نظام باید بصورت جدی تری جلوی پیشرفت اعتیاد در جامعه را بگیرند. باید راه علمی و حساب شده انتخاب کنند ولو اینکه کل راه گذشته را برگشت کنیم و راه جدیدی را انتخاب کنیم. حتی ممکن است برخی به دلشان خوش نیاید اما من در جلسات هم مطرح کرده ام که مواد مخدر مادر یعنی تریاک را آزاد کنیم به شکلی که در اختیار معتادین بیمار قرار بگیرد تحت نظر پزشک و وزارت بهداشت بصورت دارو به آنها داده شود که نیازی پیدا نکنند که به دنبال بازار آن بگردند، خرید و فروش کنند. اینگونه بحث سود آوری از بین می رود و بیماری که اعتیاد دارد احساس می کند که پناهگاه و ملجائی هست که مثل قرص نیازشان برآورده شود و یا بهبود پیدا کنند یا مانند یک بیمار از دنیا بروند.

35