چهره واقعی تحریم

بدون برداشتن تحریم ها هر ادعایی در باره تغییر چشمگیر در اقتصاد، یا تعارف است یا شوخی

تحریم منع یا محدودیتی است که با اتکا به وضع مجازات از سوی نهادها و ساختارهایی به مبادله میان کشور و طرف‌های تجاری بین‌المللی آن اعمال می‌شود.

بدون برداشتن تحریم ها هر ادعایی در باره تغییر چشمگیر در اقتصاد، یا تعارف است یا شوخی

از یکسو قطع ارتباط با شبکه لجستیک و مالی بین‌المللی طی روندی که ماشه آن با تحریم‌ها کشیده شده اما با واگرا شدن ساختار اقتصاد ایران از روند توسعه اقتصاد بین‌المللی در چیزی قریب به دو دهه، امروز به یک واقعیت تثبیت‌شده تبدیل شده است، هزینه مبادله بازیگران اقتصاد بین‌المللی با اکوسیستم اقتصادی ایران را به‌صورت تحمل‌ناپذیری افزایش داده است.

حسین سلاح ورزی نوشت: تجارت و سرمایه‌گذاری مشترک با ایران، به دلایل استراتژیک و سیاسی دیگر در برنامه راهبردی توسعه‌ای اغلب بازیگران اقتصادی مهم منطقه‌ای و جهانی جایی ندارد. چنان‌که به نظر می‌رسد امتیازات و گشایش‌هایی که گاه‌وبی‌گاه در تعاملات روزمره با معدود طرف حساب‌های بین‌المللی رخ می‌دهد نیز بیشتر جنبه تاکتیکی دارد و از سوی دولت‌های بیگانه با هدف کسب سود (اقتصادی یا غیراقتصادی) کوتاه‌مدت ارائه می‌شود.

حذف ایده همکاری با ایران از چشم‌انداز توسعه‌ای اغلب بازیگران کلیدی منطقه‌ای و جهانی سبب شده است فعالان اقتصادی کلان مقیاس تمایل استراتژیک خود برای حضور در ایران را از دست بدهند و بالا بودن هزینه مبادله میان فعالان بازارهای بین‌المللی با اکوسیستم تولید و تجارت در ایران نیز سبب شده است در روابط کوتاه‌مدت، سود خالص معاملات پاسخ‌گوی هزینه‌فرصت بازیگران نباشد.

در این شرایط روزنه‌های باقی‌مانده برای تجارت بین‌المللی ایران (به‌ویژه در صادرات)، عمدتا به سه بخش محدود شده است:

الف- مناسبات تجاری مبتنی بر روابط ریشه‌دار میان فعالان اقتصادی بخش خصوصی ایران با همتایان بین‌المللی خود که با نامناسب شدن شرایط به مرور زمان رو به سردی نهاده و به سوی تخریب پیش می‌رود.

ب- صادرات محصولاتی که عرضه آن در ایران با مزیت مطلق بسیار چشمگیری روبه‌رو است (همچون نفت یا زعفران و پسته) که با تضعیف جایگاه بین‌المللی ایران در اثر موارد مورد اشاره، در این حوزه‌ها نیز به مرور شاهد کاهش حجم بازار و افزایش سود واسطه‌ها یا به عبارت دیگر افزایش هزینه‌های «دور زدن» تحریم‌ها هستیم.

ج- تجارت‌هایی که مسیر یا موضوع آن، معارضت جدی با قوانین بین‌المللی دارد و طبیعتا در ایران نیز فعالان بخش‌خصوصی واقعی و تجار باسابقه و آبرومند تمایل به حضور در این عرصه‌ها ندارند.

دو عامل مشدده، پیمودن این روند را طی این سال‌ها تسریع کرده است:

اول اینکه در فقدان علاقه سیاسی دولت‌ها به توسعه روابط اقتصادی پایدار با ایران و در نبود پیوندهای راهبردی عمیق میان فعالان اقتصادی ایران و همتایان خود در کشورهای دیگر، ایران و فعالان اقتصادی آن به سادگی قربانی تبعیض در حوزه اقتصاد سیاسی بازارهای هدف می‌شوند. برای مثال، درحالی‌که عراق به بهانه حمایت از تولیدات داخلی طی ماه‌های اخیر، واردات بعضی محصولات از ایران را محدود و ممنوع ساخته، همین محصولات با تعرفه صفر درصدی از ترکیه وارد عراق می‌شوند!

دوم اینکه با کاهش حجم نسبی مبادلات ایران با بازیگران بین‌المللی و کاهش همکاری‌های مشترک، از یکسو ایران جذابیت و اهمیت خود را برای این بازیگران به مرور از دست داده و از سوی دیگر، شکاف فناوری و دانش‌فنی بین فعالان اقتصادی ایرانی و رقبای خارجی، تبدیل به یک مانع بزرگ و جدی برای نقش‌آفرینی فعالان اقتصادی ایرانی در بازارهای بین‌المللی شده است. این شرایط یا به عبارت دیگر همان «نادیده‌انگاری بین‌المللی» یک ریشه سیاسی و یک ریشه اقتصادی دارد.

ریشه سیاسی مساله، در نگاه نخست پدیده‌هایی همچون تحریم‌های هسته‌ای، تحریم‌های یک‌جانبه ایالات‌متحده یا محدودیت‌های وضع‌شده از سوی FATF به نظر می‌آید؛ اما این پدیده‌ها صرفا به این روند شتاب داده‌اند. آنچه این وضعیت را ایجاد و تثبیت کرده است در واقع شکل‌گیری یک جمع‌بندی در ذهن رهبران و سیاست‌پژوهان کشورهای مهم جهان و منطقه است که بر اساس آن، تصمیم‌سازان و به تبع آن اکوسیستم تولید و تجارت ایران، نمی‌خواهد و بلکه نمی‌تواند خود را به‌عنوان بخشی از نظم مستقر جهانی حول مفاهیمی همچون توسعه و تجارت آزاد تعریف کند و منافع خود را نه در حفظ این نظم و بهبود و اصلاح مستمر آن، بلکه در برهم زدن آن جست‌وجو می‌کند.

این تصویر حاصل یک اقدام و دو اقدام در یک موضوع و دو موضوع نیست که با امضای فلان معاهده و بهمان مقاوله قابل حل و فصل باشد. این موضوع بازتابی از دهه‌ها رفتار ایران در عرصه‌های گوناگونی از جمله دیپلماسی، سیاست‌های دفاعی و امنیتی و حتی سیاست داخلی است و سبب شده است بازیگران مهم جهانی و منطقه‌ای، سیاست خود را در مواجهه با ایران نه بر اساس تعریف منافع راهبردی مشترک درازمدت، بلکه بر اساس تلاش برای مهار ایران تعریف کنند. این پندار چه صحیح باشد و چه غلط و بازیگران بین‌المللی در اعمال این سیاست چه موفق باشند و چه ناموفق، رویگردانی سیستماتیک اقتصاد سیاسی بازیگران جهانی و منطقه‌ای از ایران و فرصت‌های آن، حاصل این برداشت و جمع‌بندی است.

در سطح اقتصادی نیز، سترون‌سازی فرصت‌های رشد پایدار ایران بر اثر ناترازی شدید اقتصاد کلان، ضعف‌های عمده حاکمیت قانون و عدم کارآیی و سلامت اقتصاد سیاسی سبب شده است فعالان اقتصادی بین‌المللی علاقه جدی و عمیقی برای سرمایه‌گذاری و حتی حضور پایدار در بازار ایران نداشته باشند و به این ترتیب، ایران و ایرانیان برای رایزنی و اعمال فشار بر لایه‌های سیاستگذار کشورهایی که بالقوه می‌توانستند شرکای استراتژیک اقتصاد ایران باشند، متحد چندان قابل اتکایی از جنس فعال اقتصادی بخش خصوصی، در درون این کشورها ندارد.

مجموع آنچه بر اقتصاد کشور، معیشت خانوار و شرایط فعالیت بنگاه‌های اقتصادی رفته و حقیقتا از وصف و شرح بی‌نیاز است در مجموع تا حد زیادی حاصل تاثیر همین عوامل بر اکوسیستم تولید و تجارت است و تغییر جدی شرایط ما نیازمند تغییر جدی در این شرایط.

بخش خصوصی بنا به ماهیت تعامل‌پذیر و کوشنده و کنشگرای خود، طی تمام این سال‌ها کوشیده است تا از طریق گفت‌وگو با دولت و برقراری و حفظ تماس با همتایان بین‌المللی، لااقل روند بروز فاجعه نادیده‌انگاری بین‌المللی اقتصاد ایران را با تاخیر و کندی مواجه سازد؛ اما واقعیت این است که در نهایت، بدون ایجاد تغییر جدی در شرایطی که اکوسیستم تولید و تجارت ایران در بازارهای بین‌المللی را در این وضعیت قرار داده است، صحبت از ایجاد تغییر جدی و چشمگیر در شرایط تجارت بین‌الملل و سرمایه‌گذاری خارجی ایران حرفی است در حد تعارف یا شوخی!

منبع: دنیای اقتصاد
شبکه‌های اجتماعی
دیدگاهتان را بنویسید

نظرات شما - 15
  • هالو
    0

    خخخخ . ماکه سود می بریم این دنیا ست که ضرر می کنه.خخخخخ

  • ناشناس
    0

    می‌دونم جواب منو نمی‌دی یا از حقیقیت می‌ترسی چرا نمیگی بخش بزرگی از همین تحریمها که نوشتی از داخل از کشوره .چرا نمینویسین و منتشر نمی‌کنین ما از داخل از کشور تحریم داریم صاحبان اموال و املاک با بحرانهای ساختگی پارامترهای اقتصادی کشور را بهم ریختند تا ارزش مال منال غارتی قیمت سرسام آور شود بقیه مردم چی هیچ محروم و تحت تحریم هستند چهل ساله اوضاع همینه

  • مادر 6 بچه
    0

    تحریم ها رو بردارین با همه کشورها دوست باشین عضو fatf بشین تا ما بیای رای بدیم

    نظرات شما -
    • ناشناس
      0

      مردم همه میدانند ، کاسبان تحریم ول کن نیستند ،ناراحت آجرشدن و بخور بخور شان هستند

    • ناشناس
      0

      از داخل تحریم بر داره یا خارج .تحریم داخلی که دست خودشونه

  • کاسبان تحریم
    0

    تحریم اقتصادی را اگر آمریکا هم یک طرفه لغو کند .مسئولان ایرانی که از تحریم نون در میارن لغو نمی کنند .

    نظرات شما -
    • ناشناس
      0

      برن از جاهای دیگه از تحریم پول و ثروت در بیارن چرا از مسکن و خودرو و غذا که نیاز اولیه انسانهاست ثروتمند شدن این طرز ثروتمند شدن خیانته نمیشه اسمشو مغز اقتصادی و فلان و بهمان گذاشت اکثرشون نمیدون مثل سالهای جنگ و احتکار مواد غذایی همه رو یادمه

  • 🐜
    0

    تحریم یعنی در انزوا بسر بردن یعنی تنهایی یعنی اگر صادرات نیمه بها یعنی دو میلیون بشکه نفت خام صادرات کنید پول یک میلیون بشکه دریافت کنید یعنی عدم تأمل با جهان هستی تحریم یعنی از پاتک زدن ب سفره خانوارهای ایرانی و باج دادن ب روسیه و چین پاکستان هند عراق حتی باج دهی ب طالبان شپشو آقای سلاح وردی اقتصادان محترم لطفاً حقیقت را سانسور نکن مردم ایران زمین فهیم تراز دیروز هستند!!!

    نظرات شما -
    • ناشناس
      0

      ثروت و غارت ها و تحریم از داخل را نگفتی یعنی نمیدونی بخشی از تحریم از داخل کشور خودشونه کالا چه جوریگران میشه از کمبود یا فراوانی یا بحرانهای ساختگی از ترس ننوشتی یا نمیدونستی

    • ناشناس
      0

      تعامل دلبندم

  • ناشناس
    0

    نه تعارفه و نه شوخی چون برای بعضی خواص خیلی آب و نان داره اینا خوب بلد هستند دروغ بگویند و شرایط را عادی جلوه بدهند.

  • فرهنگی بازنشسته
    0

    ما مسلمانیم و حتی پیامبر ما( ص) با مستکبران زمان خود(قریش) وحتی یهودیان معاهده و مصالحه داشته و به تبع مقتضیات زمان عمل کرده،امام حسن( ع) با دشمنان اسلام صلح کرده، چون حفظ اسلام ایجاب میکرده، چرا حکومت ما از پیامبر اسلام ( ص) و امام معصوم ( ع) درس نمی گیرد و تاسی نمیکند.بر اساس شرایط باید با دنیا تعامل داشته باشیم .در غیر اینصورت نا خودآگاه تیشه به ریشه ی اسلام و حکومت و مردم میزنیم.آخه خودرای بودن چقدر؟لجاجت و عناد چقدر؟یک ملت باید به نابودی کشیده شود به خاطر لجاجت و خودرای بودن عده ای قلیل!!!

    نظرات شما -
    • ناشناس
      0

      نمی دانم چرا وقتی از صلح حدیبیه سخن می گویید از غزوات رسول الله (ص) سخن به میان نمی آورید و چرا وقتی از صلح امام حسن (ع) سخن به میان می آورید از جنگهای امام علی (ع) و رشادت و ایثار حضرت ابا عبد الله الحسین (ع) سخنی نمی گویید اگر آن صلح ها طبق مصالح امت و دین خدا بوده این جنگها و محاصره شعب ابیطالب هم از ناحیه همان بزرگواران بوده است
      ضمن اینکه مزه ظلم پذیری و تحقیر و ذلالت را در پذیرش برجام نافرجام و کاملا نا عادلانه هنوز زیر دندانمان حس می کنیم و فراموشمان نشده است که نان و آب ملت را بسته به پذیرش برجام نمودید و رئیس جمهور کدخدایتان چنان دهن کجی کرد که تاریخ در کار ابوموسی اشعری به خود دید
      و الا کسی با برداشتن تحریمها و مذاکرات برد برد و عادلانه مشکلی ندارد آنها جز به سلطه ی همه جانبه بر ملت ایران به چیزی کمتر تن نمی دهند
      فراموش نکنیم که سرهنگ قذافی و صدام و .... نمونه هایی از تفکر شما بودند که همان کدخدایان مدینه پوشالی شما مدفونشان کردند
      مقاومت و اقتصاد درون زا و مقاومتی تنها را پیشرفت است گرچه با سختیهای زیادی همراه است چون دشمنی بیرونی داریم که کمر به نابودی کشور بسته و دوستان ساده لوح و طماع و نادانی داریم که دائم بر طبل ذلالت می کوبند

    • ناشناس
      0

      اگه واقعیش بود که تحریم نمی‌کرد ومال پرست نبود میلیون میلیون واحد مسکونی داریم تو شهر چرا اونها باید خوب زندگی کنیم و مردم در رنج و بد بدبختی مگه یه خودروی دست دوم در دیار کفر چنده ده دوازده سال کارکرده اش فقط دویست یورو میشه ۱۲ میلیون تومان

  • ناشناس
    0

    پس نعمت تحریم چه میشود؟

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    اخبار سایر رسانه ها