85 درصد از ناشنوایان کشور بیکارند

کارشناسان بیکاری را مهم‌ترین چالش ناشنوا و کم شنواهای کشور می‌دانند. افرادی که اغلب در مصاحبه‌های استخدامی به علت نبود مترجم رد می‌شوند و کارفرمایان هم حاضر نیستند آنها را استخدام کنند. به طوری که «اکرم سلیمی»، مدیرعامل انجمن ناشنوایان ایران، از بیکاری 85 درصد از ناشنوایان کشور به «ایران» خبر می‌دهد و می‌گوید: نزدیک به 500 هزار ناشنوا در کشور وجود دارد که از بین حدود 85 درصد از آنها شغل ثابت ندارند.

آنهایی هم که کار می‌کنند به طور مقطعی و پاره وقت در اداره‌ها کار می‌کنند. وی با اشاره به اینکه بیشتر بیکاران ناشنوا مردان هستند که‌ این موضوع آنها را برای تأمین هزینه‌های زندگی دچار چالش می‌کند، می‌گوید: درست است که معلولان در پیدا کردن شغل دچار مشکل هستند اما مشکلات ناشنواها از آنها هم بیشتر است. در قانون جامع معلولان گفته شده است که 3 درصد از استخدامی‌های کشور به معلولان اختصاص پیدا کند. این در حالی است که تعداد کمی از این 3 درصد از میان ناشنواها انتخاب می‌شوند. این افراد با وجود آنکه ظاهر سالمی دارند و تنها مشکلاتشان ناشنوایی است در مشاغل به کار گرفته نمی‌شوند.

سلیمی با تأکید بر اینکه توانایی ناشنواها در استخدام نادیده گرفته می‌شود، می‌گوید: ناشنواها در مشاغل دولتی بسیار سخت پذیرش می‌شوند. آنها اغلب به سختی از عهده آزمون‌های استخدامی بر می‌آیند. چرا که آزمون به زبان فارسی است و ناشنوا به زبان اشاره تسلط دارد. در اینجا لازم است که یک مترجم کنار ناشنوا بنشیند و به او برای پاسخ به سؤالات آزمون استخدامی کمک کند. به طور مثال فرض کنید فردی که به زبان فارسی مسلط است بخواهد به سؤالات زبان فرانسوی پاسخ دهد. شرایط برای یک فرد ناشنوا همین قدر نابرابر است.
پیشنهاد ما این است که سؤالات آزمون استخدامی را برای افراد ناشنوا آسان‌تر انتخاب کنند و یک مترجم در اختیار آنها قرار دهند تا او بتواند حداقل معلومات خود را به روی کاغذ بیاورد.

سلیمی می‌افزاید: تعداد زیادی از ناشنوایان که به خاطر عدم برقراری ارتباط رنج می‌برند بیکار هستند و دچار مشکلات زیادی هستند. این افراد به علت اینکه نمی‌توانند با صاحبکار خود ارتباط برقرار کنند در مصاحبه‌های استخدامی رد می‌شوند. به‌گفته مدیرعامل انجمن ناشنوایان، آنها بیشتر در مشاغل طراحی وب سایت، امور گرافیکی و نقاشی و به طور کلی امور بصری مشغول به‌کار هستند و در مهارت بالایی در امور بصری دارند.

سلیمی با تأکید بر اینکه درصد کمی از ناشنوا‌یان در مشاغل دولتی مشغول به‌کار هستند و بخشی از آنها هم با شرکت‌های خصوصی همکاری می‌کنند، می‌گوید: البته همکاری آنها با شرکت‌های خصوصی دائمی نیست و حقوق و مزایای آنها بسیار کمتر از افراد عادی است.

وی می‌گوید: پیشنهاد ما این است که سؤالات آزمون استخدامی را برای افراد ناشنوا آسان‌تر انتخاب کنند و یک مترجم در اختیار آنها قرار دهند تا او بتواند حداقل معلومات خود را به روی کاغذ بیاورد.

وی می‌گوید: تعدادی از این افراد دچار سردرگمی شدند.چرا که در مقاطع تحصیلی دانشگاهی تحصیل کردند اما هیچ کارفرمایی آنها را نمی‌پذیرد. درصورتی که اگر یک مترجم به آنها کمک کند می‌توانند براحتی با این کارفرماها ارتباط بگیرند و مشکلشان حل شود. وی با تأکید بر اینکه مشکلی در زمینه تحصیل ناشنواها وجود ندارد و 90 درصد از آنها در یکی از مقاطع دانشگاه تحصیل کرده‌اند، ادامه می‌دهد: این درحالی است که اکثر دانشجوهای ناشنوا جزو طبقات متوسط جامعه هستند و از عهده هزینه‌های تحصیل خود برنمی آیند. درحالی که در کنوانسیون حقوق معلولیت به دسترس‌پذیری ناشنواها به امکانات آموزشی اشاره شده است.

اغلب ناشنواها کار مورد علاقه خود را پیدا نمی‌کنند
دکتر حمید جلیل وند، عضو هیأت مدیره انجمن شنوایی سنجی نیز با اشاره به اینکه تعداد زیادی از ناشنواها مجبورند در مشاغل غیردلخواه خود کار کنند، می‌گوید: عکاس ناشنوایی بود که نمی‌توانست با مشتری‌های خود ارتباط برقرار کنند و به اجبار رفت گرافیک یاد گرفت.

وی با اشاره به اینکه ناشنواها ظرفیت‌های زیادی از نظر کاری دارند که نادیده گرفته می‌شود، ادامه می‌دهد: بودن یک مترجم در کنار آنها بخش زیادی از مشکل آنها را حل خواهد کرد.

منبع: روزنامه ایران

10